Eleron-10
Artykuł ten został zgłoszony do umieszczenia na stronie głównej w rubryce „Czy wiesz”. Pomóż nam go sprawdzić. |
(c) Mil.ru, CC BY 4.0 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | Eniks SA |
Typ | |
Konstrukcja | |
Załoga | 0 |
Historia | |
Data oblotu | 2008 |
Lata produkcji | 2008 – nadal |
Dane techniczne | |
Napęd | |
Wymiary | |
Rozpiętość | 2,206 m |
Długość | 0,883 m |
Szerokość kadłuba | 0,684 |
Wysokość | 0,384 m |
Masa | |
Użyteczna | 2 kg |
Startowa | 15,5 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 135 km/h |
Prędkość przelotowa | 90 km/h |
Prędkość minimalna | 75 km/h |
Pułap | 4000 m |
Zasięg | 50 km |
Długotrwałość lotu | 2 h |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Rosja |
Eleron-10 (ros. Элерон-10) – rosyjski bezzałogowy statek powietrzny (UAV – unmanned aerial vehicle) przeznaczony do prowadzenia średniego zasięgu rozpoznania.
Historia
Aparat został opracowany przez firmę Eniks SA (ros. ЗАО «ЭНИКС») z Kazania. Prace konstrukcyjne rozpoczęto w 2007 r. w oparciu o bezzałogowy statek powietrzny Eleron-3. W tym samym roku dokonano oblotu nowej konstrukcji i przystąpiono do prób państwowych[1]. Na wystawie UVS-TECH 2008 firma Eniks SA zapowiedziała stworzenie drona przenoszącego kamerę pracującą w paśmie widzialnym lub w podczerwieni oraz systemy walki elektronicznej[2]. Próby państwowe Eleron-10 zakończył w 2008 r. i został przyjęty na wyposażenie Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej[3]. W 2010 r. zdecydowano o zakupie dziesięciu zestawów (każdy złożony z dwóch dronów) na potrzeby wojsk lądowych. Jeden zestaw zakupiło Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Republiki Tatarstanu[4].
Po raz pierwszy został publicznie zademonstrowany w 2011 r. na międzynarodowym salonie-wystawie „Integrated Security”[5].
Dron jest przeznaczony do prowadzenia całodobowego lotniczego rozpoznania optoelektronicznego i pozwala na wizualne wyszukiwanie obiektów w czasie rzeczywistym, określenie ich lokalizacji oraz wykonywanie zdjęć lotniczych. Producent zaleca jego wykorzystanie przez struktury porządkowe, straż graniczną, straż przybrzeżną i służby kontroli wód terytorialnych do monitorowania sytuacji naziemnej, ochrony terytoriów i obiektów z powietrza. Przenoszone wyposażenie umożliwia prowadzenie akcji poszukiwawczych i ratowniczych, monitorowanie stanu dróg, kolei, rurociągów, linii elektroenergetycznych, obszarów wodnych, przestrzeni powietrznej, zadań kartograficznych i przeciwpożarowych oraz kontroli połowów. Dla odbiorcy wojskowego aparat może zostać wyposażony środki rozpoznania powietrznego i walki elektronicznej. Może wykonywać lot w trybie autonomicznym, lecąc po trasie wcześniej zaprogramowanej, automatycznym – po trasie zaprogramowanej przed startem z możliwością jej skorygowania przez naziemne stanowisko kontroli oraz półautomatycznym – operator może wydawać polecenia zmieniające kierunek i wysokości lotu[6].
Dron przenosi modułowe wyposażenie, w skład którego może wchodzić kamera telewizyjna stabilizowana żyroskopowo w trzech płaszczyznach z 10-krotnym zoomem lub kamera termowizyjna o rozdzielczości 640 × 520 pikseli[7]. W przenoszonym wyposażeniu może znaleźć się przekaźnik i system zagłuszania sygnału GSM. Wyposażenie walki elektronicznej może być zrzucane w specjalnym kontenerze lub z użyciem balonu meteorologicznego[8].
Wersje
Produkowane wersję[3]:
- Eleron-10SW – podstawowa wersja, przeznaczona do użytku w wojskach lądowych,
- Eleron-10D – samolot o zmodyfikowanej konstrukcji, zwiększonym zasięgu i czasie lotu,
- Wałdaj (ros. Валдай) – modyfikacja opracowana na zamówienie FSB Federacji Rosyjskiej.
Wykorzystanie
W 2011 r. Eleron-10 został wykorzystany podczas akcji gaszenia płonącego składu amunicji we wsi Urman[9]. Aparat został wykorzystany na terenie Donbasu. Udostępnione materiały filmowe potwierdzają użycie bezzałogowca podczas wojny domowej w Syrii[10]. W grudniu 2016 r. jeden jego egzemplarz został zestrzelony przez Siły Zbrojne Ukrainy w pobliżu Makiejewki[11].
Konstrukcja
Samolot jest zbudowany w układzie latającego skrzydła z silnikiem elektrycznym napędzającym pchające śmigło. Start odbywa się z katapulty o naciągu pneumatycznym a lądowanie z wykorzystaniem spadochronu. Może być użytkowany w normalnych warunkach pogodowych, przy prędkości wiatru do 10 m/s, przy temperaturach od -20 °C do +40 °C i wilgotności do 98%[12]. Dron Eleron-10 stanowi część systemu, w skład którego wchodzą[13]:
- dwa drony (oznaczone jako T10E),
- naziemne stanowisko kontroli,
- zestaw modułowego wyposażenia i części zamiennych,
- urządzenie startowe (T10P).
Aparat jest przechowywany w kontenerze transportowym, który możne przenosić obsługa jako plecak lub transportować samochodem. Do obsługi potrzebne są dwie osoby – operator wyrzutni i kontroler lotu[14].
Linki zewnętrzne
- Start aparatu, dostęp: 2022-12-11
- Lądowanie Eleron-10, dostęp: 2022-12-11
- Użycie Eleron-10 na terenie Syrii, dostęp: 2022-12-11
- Eleron-10 na Spitsbergenie, dostęp: 2022-12-11
Przypisy
- ↑ «Элерон», «Охотник» и другие. Отечественные БПЛА схемы «летающее крыло». Военное обозрение. [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
- ↑ UVS-TECH 2009. Беспилотные летательные аппараты. [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
- ↑ a b Элерон-10. Технические характеристики. Фото. Вооружение.рф. [dostęp 2022-12-10]. (ros.).
- ↑ Беспилотники тахион. Тахион (бпла) Тахион бпла. Combats. [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
- ↑ Элерон-10. Военное обозрение. [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
- ↑ Комплекс воздушной разведки с беспилотными летательными аппаратами ближнего действия Т10. АО "ЭНИКС". [dostęp 2022-12-10]. (ros.).
- ↑ Элерон-10СВ, БПЛА. ООО «Объединение выставочных компаний «БИЗОН». [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
- ↑ Элерон-10. НЕЗАВИСИМЫЕ БЕСПИЛОТНЫЕ НОВОСТИ. [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
- ↑ Элерон-10. okvsk.ru. [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
- ↑ Военнослужащий ОСН Росгвардии в Сирии осуществляет запуск БПЛА Элерон 10СВ. YouTube, 11 grudnia 2022. [dostęp 2022-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-11)].
- ↑ Под Макеевкой украинские военные сбили российский БПЛА Элерон-10СВ. ТАНКИ В БОЮ. [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
- ↑ Т10Э. Уголок неба. [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
- ↑ Элерон-10. worldgonesour.ru. [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
- ↑ БПЛА "Элерон-10СВ". VK.com. [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
Media użyte na tej stronie
Roundel of the Soviet Air Forces, Air Defence Forces, and Naval Aviation (1945–1991).
Roundel of the Russian Air Force.
Autor: Vitaly V. Kuzmin, Licencja: CC BY-SA 4.0
Eleron-10D UAV at MAKS-2011