Elfen Lied

Ten artykuł należy dopracować: od 2013-02 → zweryfikować treść i dodać przypisy, → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Elfen Lied
jap. エルフェンリート (Erufen Rīto)
Gatunek	horror, psychologiczny, romans, science fiction, ecchi
Manga
Autor	Lynn Okamoto
Wydawca	Shūeisha
Odbiorcy	seinen
Drukowana w	Shūkan Young Jump
Wydawana	czerwiec 2002 – listopad 2005
Liczba tomów	12
Telewizyjny serial anime
Reżyser	Mamoru Kanbe
Studio	Arms, Genco, VAP
Stacja telewizyjna	AT-X
Premierowa emisja	25 lipca 2004 – 17 października 2004
Liczba odcinków	13
OVA
Reżyser	Mamoru Kanbe
Studio	VAP
Liczba odcinków	1
Data wydania	21 kwietnia 2005
Czas trwania	25 minut

Elfen Lied (jap. エルフェンリート Erufen Rīto) – seinen-manga autorstwa Lynn Okamoto oraz bazujący na niej serial anime oraz OVA. Fabuła serii skupia się na historii tajemniczych istot zwanych „Diclonius”, które zagrażają ludzkości.

Opis fabuły

Historia rozpoczyna się od pokazania nam młodej dziewczyny o imieniu Lucy, uciekającej w dziwnych okolicznościach z umieszczonego na wyspie u wybrzeży Kamakury laboratorium naukowego. Dziewczyna wydostaje się stamtąd, zabijając przy tym dużą liczbę strażników przy użyciu swych nadprzyrodzonych mocy. Trafiona kulą z karabinu przeciwpancernego w dziwny hełm, który ma na głowie, wpada z klifu do wody, dzięki czemu wydostaje się z wyspy. Lucy jest Dicloniusem – istotą podobną do człowieka, mającą jednak na głowie dwa małe rogi, przypominające nieco kocie uszy. Dicloniusy zawdzięczają telekinetyczne moce „vectorom” – wyrastającym im z pleców niewidzialnym ramionom, stanowiącym potężną broń.

Dzień po ucieczce Lucy, chłopak o imieniu Kouta przybywa do Kamakury, by spotkać się ze swą kuzynką, Yuką. Chce on studiować w lokalnym uniwersytecie, dostaje więc zakwaterowanie w postaci starego zajazdu należącej do rodziny Yuki pod warunkiem spełniania w nim obowiązków dozorcy. Gdy chłopak w końcu spotyka kuzynkę, udaje się wraz z nią na plażę, którą ostatnio odwiedzał, gdy był jeszcze dzieckiem. Dwójka bohaterów nieoczekiwanie znajduje nad brzegiem morza nagą, krwawiącą dziewczynę. Jest nią Lucy, która w wyniku urazu głowy spowodowanego postrzeleniem wykształciła w sobie podwójną osobowość. W przeciwieństwie do okrutnej i wręcz sadystycznej Lucy jej druga osobowość jest niezwykle łagodna, nieszkodliwa i na początku niebędąca w stanie wymówić niczego poza „Nyū”. Nie wiedząc co z nią zrobić, Kouta i Yuka biorą dziewczynę do opustoszałego hotelu, w którym odtąd ma mieszkać chłopak, i opiekują się nią, nadając jej imię Nyū. Yuka szybko decyduje, iż najlepiej będzie, jeśli zamieszka w zajeździe razem z kuzynem i Nyū.

Kouta, Nyū i Yuka zaczynają przyzwyczajać się do mieszkania w zajeździe, a główna bohaterka zaczyna pogłębiać stłumione w Koucie bolesne wspomnienia z jego przeszłości. Tymczasem laboratorium, gdzie Lucy była przetrzymywana, zaczyna wysyłać zarówno ludzi, jak i Dicloniusy, których celem jest schwytanie dziewczyny.

Bohaterowie

• Kouta (jap. コウタ Kouta) – ma około dziewiętnastu lat. Mieszka w zamkniętym, rodzinnym hotelu i studiuje na lokalnym uniwersytecie. Jest on niezwykle miły i opiekuńczy wobec otaczających go dziewcząt. Ma poczucie obowiązku pomagania im w kłopotach. Będąc dzieckiem był świadkiem traumatycznych wydarzeń, które jednak zatarł w swej pamięci pod wpływem szoku. Zakochany w Lucy.

Seiyū: Chihiro Suzuki^[1]

• Lucy (jap. ルーシー Rūshī) – ma około 18 lat. Posiada cztery wektory, których długość jest ograniczona do dwóch metrów. W zasięgu tej odległości jest więc zwrotna i zabójcza, jest też w stanie użyć jakiegokolwiek obiektu jako pocisku by zabić wroga oddalonego od niej. Potrafi też uniknąć strzałów z większości standardowych broni. Dziewczyna z powodu traumatycznych wydarzeń z dzieciństwa nienawidzi ludzi i zabija ich niejednokrotnie z zimną krwią.

Seiyū: Sanae Kobayashi^[1]

• Nyu (jap. にゅう Nyū) – druga osobowość Lucy, powstała w wyniku zranienia jej głowy przez postrzelenie z wielkokalibrowego karabinu wyborowego. Zachowuje się niczym kilkuletnie dziecko i wykazuje niezmierną ciekawość świata. Jest ona zupełnym przeciwieństwem Lucy. Łagodna i niezdolna do sadystycznych czynów. Nyū powraca do pierwotnej postaci Diclonius, gdy zostaje gwałtownie zaatakowana, uderzona w głowę, bądź, gdy poczuje się w niebezpiecznej sytuacji.

Seiyū: Sanae Kobayashi^[1]

• Yuka (jap. ユカ) – dziewiętnastoletnia kuzynka Kouty. Jest w nim zakochana odkąd byli dziećmi, a jego zainteresowanie osobą Nyū wywołuje w niej mimowolną zazdrość, czasem aż do granic racjonalności. Z powodu pojawiania się coraz to nowych dziewcząt (Mayu, Nany) Yuka ma napady wściekłości kierowane do Kouty.

Seiyū: Mamiko Noto^[1]

• Mayu (jap. マユ) – czternastoletnia dziewczyna, która z powodu molestowania przez przybranego ojca i braku miłości ze strony matki, ucieka. W końcu dochodzi do plaży gdzie znajduje małego psa, którego nazywa Wanta. Staje się on jej przyjacielem. Żyła w okolicznych dokach, jednak Kouta wraz z Yuką adoptowali ją. Od tego czasu Mayu żyła z nimi oraz z Nyū w Zajeździe pod Klonem.

Seiyū: Emiko Hagiwara^[1]

• Nana (jap. ナナ) – Diclonius z numerem 7. Wcześniej była do końca posłuszna swojemu przybranemu ojcu. Chciała zaprowadzić Lucy z powrotem do laboratorium, jednak wskutek tego dziewczyna oderwała jej ręce i nogi. Z tego powodu Nana miała zostać uśpiona, ponieważ była tylko niebezpiecznym bytem. Jednak jej przybrany ojciec dał jej wcześniej protezy kończyn, których mogła używać za pomocą wektorów. Później uciekła, nie mając zielonego pojęcia o świecie (ponieważ całe życie spędziła w laboratorium) i została przygarnięta przez Koutę.

Seiyū: Yuki Matsuoka^[1]

• Kurama (jap. 蔵間) – profesor w laboratorium, ojciec biologiczny Mariko i przybrany ojciec Nany. Po nieudanej próbie samobójstwa zostaje ocalony przez Bandō, wraz z którym mieszka w szopie na plaży. Pod wpływem szoku spowodowanego śmiercią córki popada w skrajne szaleństwo, z którego wyciąga go później Nana.

Seiyū: Osamu Hosoi^[1]

• Bandō (jap. 坂東) – człowiek wyszkolony do zabijania. Jeden z członków Specjalnej Grupy Szturmowej (Ang. Special Assault Team, SAT). Po pierwszym spotkaniu z Lucy zostaje oślepiony i traci prawe ramie, które zostaje zastąpione mechaniczną protezą. Tak jak ona, jest osobą apatyczną.

Seiyū: Jōji Nakata^[1]

Dicloniusy

Diclonius (czyli „podwójne kiełkowanie”) to rasa nadludzi uważana za następców gatunku ludzkiego. Są to istoty z wyglądu bardzo podobne do ludzi. Zasadnicza różnica to wyrastająca na głowie każdego z nich para rogów, przypominających szerokie i krótkie, skostniałe uszy. Potrafią oddziaływać na otoczenie niewidzialnymi rękoma, zwanymi wektorami. Wektory same w sobie stanowią niebezpieczną broń, gdyż są w stanie przeciąć prawie wszystko co napotkają na swej drodze. Mimo to Dicloniusy wykorzystują je jeszcze do rzucania przedmiotami o ogromnej wadze i rozmiarach, podciągania się i odbijania w celu wykonania wyższego skoku oraz prostych rzeczy, takich jak dosięganie czegoś, co znajduje się poza zasięgiem ich widzialnych rąk. Ich długość i ilość różni się w zależności w jakim pokoleniu Diclonius przyszedł na świat i do jakiej grupy jest zaliczany. Wszystkie Dicloniusy płci żeńskiej cechuje również różowy kolor włosów. Nie jest pewne jak sprawa ma się z mężczyznami, gdyż w anime występuje tylko dwóch – obaj są łysi. Wszystkie osobniki tej rasy, choć zachowują psychikę ludzką są urodzonymi zabójcami. Mordercze predyspozycje zazwyczaj ujawniają się około trzeciego roku życia, jeśli są dobrze traktowane i szczęśliwe – nieco później, lub jak w przypadku Nany – nigdy. Istoty te można podzielić na dwie grupy:

• Królowe – Jako jedyne są płodne. Ich wektory służą nie tylko jako broń, lecz także roznoszą wirusa powodującego, że dzieci zarażonej urodzą się Sipelitami.
• Sipelity – Są bezpłodne. Wśród nich występują osobniki naprawdę potężne – Mariko posiadała 26 wektorów, liczące po 11 metrów każdy. Jedynym ich celem jest eksterminacja ludzkiej rasy i "wymiany" jej na nową, ulepszoną, czyli Diclonius.

Manga

Manga autorstwa Lynn Okamoto ukazywała się na łamach czasopisma „Shūkan Young Jump” wydawnictwa Shūeisha w latach 2002-2005, a kolejne rozdziały zostały skompilowane w 12 tomach^[2][3].

Kolejne tomy zostały wydane w wersji papierowej od 18 października 2002 do 18 listopada 2005; całość została później wydana 26 sierpnia 2013 także w wersji cyfrowej^[4][5].

Anime

Na podstawie mangi wyprodukowane zostało anime, składające się z 13 odcinków i wyemitowane od lipca do września 2004 na kanale AT-X^[1][2]. Reżyserem serii został Mamoru Kanbe, a za kompozycję serii odpowiadał Takao Yoshioka, za projekt postaci Seiji Kishimoto, a za muzykę duet MOCA^[2]. Za produkcję odpowiada studio Arms, które współpracowało przy projekcie także ze studiami VAP i GENCO^[2][1].

Wyprodukowano także odcinek OVA, który został wydany 21 kwietnia 2005 roku na płycie DVD razem z 13. odcinkiem serii^[6].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Elfen Lied (manga). Anime News Network. [dostęp 2012-02-10]. (ang.).
• Elfen Lied (TV). Anime News Network. [dostęp 2012-02-10]. (ang.).
• Elfen Lied (OAV). Anime News Network. [dostęp 2012-02-10]. (ang.).
• Oficjalna strona anime (jap.)
• Recenzja anime Elfen Lied na stronie tanuki.pl
• Recenzja anime ''Elfen Lied Special na stronie tanuki.pl