Elfwald I z Nortumbrii
| król Nortumbrii | |
| król Nortumbrii | |
| Okres | |
|---|---|
| Koronacja | 5 sierpnia 759 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Elfwald I z Nortumbrii, Alfwold, Aluuoldus, Alwold, Ælfwold, Ælfwald (ur. w VIII wieku; zm. 23 września 788) – władca anglosaskiego królestwa Nortumbrii w latach 778-788.
Pochodzenie
Jako syn króla Oswulfa, Elfwald był athelingiem Nortumbrii z dynastii Eatingów. Miał dwóch synów: Elfa i Elfwine. Jego siostra, Osgifu, została żoną Alhreda.
Panowanie
W 778 roku arystokracja Nortumbrii zdetronizowała syna Etelwalda Molla, Etelreda i zmusiła go do emigracji. Zwolennicy dynastii Eatingów wybrali na króla właśnie Elfwalda[1].
Elfwald został zamordowany 23 września 788 przez ealdormana o imieniu Sicga[2][3]. Został pochowany w opactwie Hexham, gdzie czczono go jako świętego[2].
W momencie śmierci ojca Elf i Elfwine byli jeszcze zbyt młodzi, by zająć jego miejsce. Sukcesorem Elfwalda został więc jego siostrzeniec Osred[2].
Przypisy
Bibliografia
- Prosopography of Anglo-Saxon England: Ælfwald
- Barbara Yorke: Królowie i królestwa Anglii w czasach Anglosasów. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-16169-9.
- Anglo-Saxon Chronicle dostępna w bibliotece cyfrowej
Media użyte na tej stronie
A silver sceat, .5 fine, 1 5grains, of King Ælfwald I of Northumbria, King Eadberht's grandson, who ruled from 778 until his murder in 788. A similar beast symbol is also found on the coins of Eadberht and of King Alhred, husband of Eadberht's daughter. Other beast symbols are found on coins of Aldfrith and Æthelred I.