Eliasz (Bykow)
| ||
| ||
| Biskup bałachniński | ||
| Kraj działania | Rosja | |
| Data i miejsce urodzenia | 3 kwietnia 1954 Czernoreczie | |
| Biskup bałachniński | ||
| Okres sprawowania | od 2013 | |
| Wyznanie | prawosławne | |
| Kościół | Rosyjski Kościół Prawosławny | |
| Inkardynacja | Eparchia niżnonowogrodzka | |
| Śluby zakonne | 20 czerwca 1985 | |
| Diakonat | 3 lipca 1985 | |
| Prezbiterat | 28 sierpnia 1986 | |
| Sakra biskupia | 1 sierpnia 2010 | |
| |||||||
| Data konsekracji | 1 sierpnia 2010 | ||||||
| Miejscowość | Diwiejewo | ||||||
| Miejsce | Monaster Trójcy Świętej i św. Serafina z Sarowa | ||||||
| Konsekrator | Cyryl | ||||||
| Współkonsekratorzy | Warsonofiusz (Sudakow), Mikołaj (Chatzinikolau), Walenty (Miszczuk), Barnaba (Kiedrow), Jerzy (Daniłow), Anastazy (Mietkin), Nikon (Wasiukow), Jan (Timofiejew), Beniamin (Zaricki), Longin (Korczagin), Sergiusz (Czaszyn) | ||||||
| |||||||
Eliasz, imię świeckie Nikołaj Bykow (ur. 3 kwietnia 1954 w Czernorecziu) – rosyjski biskup prawosławny.
Życiorys
Urodził się w rodzinie chłopskiej. Po ukończeniu szkoły średniej i odbyciu służby wojskowej pracował przez rok jako ślusarz. 20 lipca 1980 został wyświęcony na diakona przez metropolitę mińskiego i słuckiego Filareta. 12 października 1980 ten sam duchowny udzielił mu święceń kapłańskich (jako duchownemu żonatemu). Pracował w parafii św. Antoniego w Kossowie. W sierpniu 1982 został przeniesiony do eparchii gorkowskiej, gdzie służył w różnych parafiach w Gorkim, Wysokowie i Kstowie.
26 czerwca 2010, będąc już wdowcem, otrzymał nominację na biskupa jakuckiego i leńskiego. 29 czerwca tego samego roku złożył wieczyste śluby zakonne przed metropolitą sarańskim i mordowskim Warsonofiuszem (Sudakowem), przyjmując imię Eliasz. Następnego dnia otrzymał godność archimandryty. 1 sierpnia 2010 w soborze Trójcy Świętej w monasterze Trójcy Świętej i św. Serafina z Sarowa w Diwiejewie miała miejsce jego chirotonia na biskupa jakuckiego i leńskiego.
30 maja 2011 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego przeniósł go do eparchii sarańskiej i mordowskiej jako jej wikariusza z tytułem biskupa ruzajewskiego[1]. Dwa lata później został biskupem pomocniczym eparchii niżnonowogrodzkiej z tytułem biskupa bałachnińskiego[2].