Elimination Chamber
Elimination Chamber match – odmiana walki w wrestlingu występująca tylko na gali Elimination Chamber. W walce bierze udział 6 zawodników zamkniętych w stalowej kopule z czterema kabinami. Na początku na ringu znajduje się 2 wrestlerów, a pozostała czwórka jest zamknięta w kabinach, skąd są wypuszczani w regularnych odstępach czasu. Zawodnik, który zostanie przypięty lub się podda – odpada. Wygrywa ostatni zawodnik na ringu. W polskiej terminologii wrestlingowej Elimination Chamber tłumaczone jest jako Komora eliminacji.
Historia
Geneza
Przed powstaniem Elimination Chamber matchu, w WWE używało się jedynie dwóch rodzajów walk w zamknięciu – Steel Cage matchu i Hell in a Cell matchu. W 2002 roku WWE ogłosiło powstanie Elimination Chamber – walki w klatce, która łączyła elementy Hell in a Cell, Royal Rumble, Survivor Series oraz WarGames matchy. Odstępy czasowe pomiędzy wejściami zawodników zapożyczono od Royal Rumble i WarGames, klatkę od Hell in a Cell, a zasadę eliminacji od Survivor Series. Koncept walki został stworzony przez wrestlera Triple H’a[1].
Gale PPV podczas rozbicia brandów
W 2002 WWE rozpoczęło dzielenie swojego rosteru na dwa brandy. Każdy z brandów (Raw i SmackDown![2]) otrzymał swoje własne programy telewizyjne oraz gale pay-per-view. Generalny Manager Raw, Eric Bischoff, ogłosił pierwszy Elimination Chamber match[3]; odbył się on na gali Survivor Series 2002[4]. Do 2006 roku ten typ pojedynku zarezerwowany był jedynie dla Raw. Od 2008 Elimination Chamber match pojawiał się jedynie na galach WWE No Way Out; walczyli w nim wrestlerzy z różnych brandów[5]. W 2010 roku WWE zastąpiło No Way Out galą WWE Elimination Chamber.
Walka
Zasady
Eliimination Chamber match jest walką opartą za zasadach eliminacji, rozgrywającą się w ringu i otaczającej go stalowej klatce. Klatka Elimination Chamber jest okrągła, jej ściany zbudowane są ze stalowych belek połączonych łańcuchami. Podłoga wewnątrz klatki poniesiona jest do poziomu wysokości ringu. W środku klatki, przy każdym z czterech narożników ringu, znajdują się komory zbudowane z pleksiglasu. W Elimination Chamber matchu walczy 6 zawodników[6]. Dwoje z nich rozpoczyna walkę, a kolejni uczestnicy walki są losowo wypuszczani z komór w równych odstępach czasowych (5 minut). Zawodnik, który zostanie przypięty lub się podda – zostaje wyeliminowany z walki. Wygrywa ostatni zawodnik na ringu[6]. W 2012 roku wprowadzono regułę mówiącą o tym, że wszystkie poddania i przypięcia muszą mieć miejsce w ringu. W tym typie walki nie ma dyskwalifikacji. Jeżeli komora czekającego w niej zawodnika zostanie zniszczona, może on natychmiast dołączyć do walki[7].
Klatka
Jeden z designerów klatki Elimination Chamber, Jason Robinson, wyznał, że powstało kilka projektów klatki[8]. Struktura komory eliminacji została wyprodukowana fabrycznie w Colorado Springs, a zbudowanie jej po raz pierwszy zajęło około siedmiu tygodni. Konstrukcja kosztowała 250 tysięcy amerykańskich dolarów[8].
Zbudowana jest ze stali pomalowanej na czarno, waży 15 ton, z czego 10 waży sama stal. Każda z wewnętrznych komór wykonana jest z pleksiglasu. Łańcuchy otaczające klatkę mają 3,2 km długości i ważą ponad 5 ton[8][9]. Do transportu klatki wykorzystuje się 15-metrową ciężarówkę. Budowa struktury na arenie trwa 8 godzin[8]. Kiedy nie jest używana, komora eliminacji przechowywana jest w porcie w Newark w stanie New Jersey[8]. Ze względu na problemy z zawieszaniem klatki na wielu arenach, WWE zaprzestało organizowania gali Elimination Chamber przez półtora roku. Cykl powrócił w lutym 2017 jako ekskluzywny dla brandu SmackDown, gdzie zadebiutowała nowa wersja klatki[10]. Większość okrągłych elementów została zmieniona w kwadratowe (w tym cztery komory, w których przebywają wrestlerzy), zabezpieczono okolice ringu cienkimi materacami, zaś na szczycie klatki umieszczono logo federacji.
Wariacje
Na gali December to Dismember w 2006, zawodnicy z brandu ECW wzięli udział w „Extreme Elimination Chamber” matchu. W tej wariacji pojedynku, w każdej z wewnętrznej komór umieszczona była broń. Broni można było używać w trakcie pojedynku[11].
Na evencie Elimination Chamber w 2015 odbył się Tag Team Elimination Chamber match. Członkowie jednego tag-teamu zostali umieszczeni we wspólnej komorze; łącznie w walce brało udział 6 tag-teamów[12][13].
Interwencje
Pomimo klatki otaczającej znaczną część przestrzeni poza ringiem, interwencje z zewnątrz zdarzają się dość często. Na gali New Year’s Revolution (2005) w 2005 Ric Flair odwrócił uwagę sędziego, dzięki czemu Triple H mógł wygrać starcie[14]. Na No Way Out 2009 Edge zaatakował Kofiego Kingstona podczas jego wejścia do ringu, zamknął się w przeznaczonej dla Kofiego komorze i zajął jego miejsce w walce o World Heavyweight Championship[15]. Na gali Elimination Chamber 2010 zaś, Cody Rhodes zaatakował Teda DiBiase’ego Jr. metalową rurą, a jeszcze tej samej nocy Shawn Michaels zaatakował The Undertakera, przez co ten stracił tytuł mistrzowski[16]. Trzy lata później Mark Henry zaatakował uczestników starcia po zostaniu wyeliminowanym[17]. W 2014 The Wyatt Family zainterweniowało atakując Johna Cenę. Tej samej nocy Kane doprowadził do przegranej Daniela Bryana[18].
Lista walk
# | Brand/Dywizja | Tytuł | Rezultat | Data | Gala | Miejsce | Przypis | Czas |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Raw | World Heavyweight Championship | Shawn Michaels pokonał Triple H’a (c), Chrisa Jericho, Kane’a, Bookera T i Roba Van Dama | (dts) | 17 listopada 2002Survivor Series (2002) | Nowy Jork | [19][20] | 39:20 |
2 | Raw | World Heavyweight Championship | Triple H (c) pokonał Goldberga, Chrisa Jericho, Shawna Michaelsa, Randy’ego Ortona i Kevina Nasha | (dts) | 24 sierpnia 2003SummerSlam (2003) | Phoenix, Arizona | [21][22] | 19:12 |
3 | Raw | World Heavyweight Championship | Triple H pokonał Randy’ego Ortona, Batistę, Chrisa Jericho, Chrisa Benoit i Edge’a (sędzia specjalny: Shawn Michaels) | (dts) | 9 stycznia 2005New Year’s Revolution (2005) | San Juan, Portoryko | [23][24] | 35:02 |
4 | Raw | WWE Championship | John Cena (c) pokonał Carlito, Chrisa Mastersa, Shawna Michaelsa, Kane’a i Kurta Angle'a | (dts) | 8 stycznia 2006New Year’s Revolution (2006) | Albany, Nowy Jork | [25][26] | 28:25 |
5 | ECW | ECW World Championship | Bobby Lashley pokonał Big Showa (c), Testa, Roba Van Dama, Hardcore Holly’ego i CM Punka | (dts) | 3 grudnia 2006December to Dismember (2006) | Augusta, Georgia | [27] | 24:42 |
6 | SmackDown/ECW | Miano pretendenta do World Heavyweight Championship na WrestleManii XXIV | The Undertaker pokonał Batistę, Finlaya, Montel Vontavious Portera, The Great Khaliego i Big Daddy V | (dts) | 17 lutego 2008No Way Out (2008) | Las Vegas, Nevada | [28][29] | 29:28 |
7 | Raw | Miano pretendenta do WWE Championship na WrestleManii XXIV | Triple H pokonał Jeffa Hardy’ego, Shawna Michaelsa, Chrisa Jericho, Umagę i Johna „Bradshaw” Layfielda | [28][30] | 23:54 | |||
8 | SmackDown | WWE Championship | Triple H pokonał Edge’a (c), The Undertakera, Jeffa Hardy’ego, Big Showa i Vladimira Kozlova | (dts) | 15 lutego 2009No Way Out (2009) | Seattle, Waszyngton | [31][32] | 35:55 |
9 | Raw | World Heavyweight Championship | Edge pokonał Johna Cenę (c), Reya Mysterio, Chrisa Jericho, Mike’a Knoxa i Kane’a | [31][33] | 29:46 | |||
10 | Raw | WWE Championship | John Cena pokonał Sheamusa (c), Triple H’a, Kofiego Kingstona, Teda DiBiasego i Randy’ego Ortona | (dts) | 21 lutego 2010Elimination Chamber (2010) | Saint Louis, Missouri | [34][35] | 30:10 |
11 | SmackDown | World Heavyweight Championship | Chris Jericho pokonał The Undertakera (c), Johna Morrisona, Reya Mysterio, CM Punka i R-Trutha | [35][36] | 35:40 | |||
12 | SmackDown | World Heavyweight Championship | Edge (c) pokonał Reya Mysterio, Kane’a, Drewa McIntyre'a, Big Showa i Wade’a Barretta | (dts) | 20 lutego 2011Elimination Chamber (2011) | Oakland, Kalifornia | [37] | 31:30 |
13 | Raw | Miano pretendenta do WWE Championship na WrestleManii XXVII | John Cena pokonał CM Punka, Johna Morrisona, Sheamusa, Randy’ego Ortona i R-Trutha | [38] | 33:12 | |||
14 | Raw | WWE Championship | CM Punk (c) pokonał The Miza, Chrisa Jericho, Kofiego Kingstona, Dolpha Zigglera i R-Trutha | (dts) | 19 lutego 2012Elimination Chamber (2012) | Milwaukee, Wisconsin | [39] | 32:39 |
15 | SmackDown | World Heavyweight Championship | Daniel Bryan (c) pokonał Santino Marellę, Wade’a Barretta, Cody’ego Rhodesa, Big Showa i The Great Khaliego | [40] | 34:04 | |||
16 | WWE | Miano pretendenta do World Heavyweight Championship na WrestleManii 29 | Jack Swagger pokonał Randy’ego Ortona, Chrisa Jericho, Marka Henry’ego, Kane’a i Daniela Bryana | (dts) | 17 lutego 2013Elimination Chamber (2013) | Nowy Orlean, Luizjana | [41] | 31:18 |
17 | WWE | WWE World Heavyweight Championship | Randy Orton (c) pokonał Daniela Bryana, Johna Cenę, Cesaro, Christiana i Sheamusa | (dts) | 23 lutego 2014Elimination Chamber (2014) | Minneapolis, Minnesota | [42] | 37:30 |
18 | WWE | WWE Tag Team Championship | The New Day (Big E, Kofi Kingston i Xavier Woods) (c) pokonali The Prime Time Players (Darren Young i Titus O’Neil), Tysona Kidda i Cesaro, The Ascension (Konnor i Viktor), The Lucha Dragons (Kalisto i Sin Cara) oraz Los Matadores (Diego i Fernando) | (dts) | 31 maja 2015Elimination Chamber (2015) | Corpus Christi, Teksas | [43] | 23:40 |
19 | WWE | WWE Intercontinental Championship | Ryback pokonał Sheamusa, Dolpha Zigglera, Marka Henry’ego, R-Trutha i Kinga Barretta | [44] | 25:12 | |||
20 | SmackDown | WWE Championship | Bray Wyatt pokonał Johna Cenę (c), AJ Stylesa, barona Corbina, The Miza i Deana Ambrose’a | (dts) | 12 lutego 2017Elimination Chamber (2017) | Phoenix, Arizona | [45] | 34:20 |
21 | Raw | WWE Raw Women’s Championship | Alexa Bliss (c) pokonała Bayley, Mandy Rose, Mickie James, Sashę Banks i Sonyę Deville | (dts) | 25 lutego 2018Elimination Chamber (2018) | Paradise, Nevada | [46] | 29:35 |
22 | Miano pretendenta do WWE Universal Championship na WrestleManii 34 | Roman Reigns pokonał Brauna Strowmana, Eliasa, Finna Bálora, Johna Cenę, Setha Rollinsa i The Miza | [47] | 40:15 | ||||
23 | Raw/SmackDown | WWE Women’s Tag Team Championship | The Boss ‘n’ Hug Connection (Bayley i Sasha Banks) pokonały Carmellę i Naomi, Mandy Rose i Sonyę Deville, Nię Jax i Taminę, The IIconics (Billie Kay i Peyton Royce) oraz The Riott Squad (Liv Morgan i Sarah Logan) | (dts) | 17 lutego 2019Elimination Chamber (2019) | Houston, Teksas | [48] | 33:00 |
24 | SmackDown | WWE Championship | Daniel Bryan (c) pokonał AJ Stylesa, Jeffa Hardy’ego, Kofiego Kingstona, Randy’ego Ortona i Samoa Joe | [49] | 36:40 | |||
25 | SmackDown | WWE SmackDown Tag Team Championship | The Miz i John Morrison (c) pokonali Dolpha Zigglera i Roberta Roode’a, Heavy Machinery (Otisa i Tuckera), Lucha House Party (Lince’a Dorado i Grana Metalika), The New Day (Big E i Kofiego Kingstona) oraz The Usos (Jeya Uso i Jimmy’ego Uso) | (dts) | 8 marca 2020Elimination Chamber (2020) | Filadelfia, Pennsylvania | [50] | 32:55 |
26 | Raw | Miano pretendentki do WWE Raw Women’s Championship na WrestleManii 36 | Shayna Baszler pokonała Asukę, Liv Morgan, Natalyę, Ruby Riott i Sarah Logan | [51] | 21:00 | |||
27 | SmackDown | Miano pretendenta do WWE Universal Championship, później tej samej nocy | Daniel Bryan pokonał Jeya Uso, Kevina Owensa, Cesaro, Samiego Zayna i Kinga Corbina | (dts) | 21 lutego 2021Elimination Chamber (2021) | St. Petersburg, Floryda | [52] | 34:20 |
28 | Raw | WWE Championship | Drew McIntyre (c) pokonał Sheamusa, Jeffa Hardy’ego, Randy’ego Ortona, Kofiego Kingstona i AJ Stylesa | [53] | 31:10 | |||
29 | Raw | Miano pretendentki do WWE Raw Women’s Championship na WrestleManii 38 | Bianca Belair pokonała Liv Morgan, Rheę Ripley, Doudrop, Nikki A.S.H. i Alexę Bliss | (dts) | 19 lutego 2022Elimination Chamber (2022) | Dżudda, Arabia Saudyjska | [54] | 15:45 |
30 | WWE Championship | Brock Lesnar pokonał Bobby’ego Lashleya (c), Setha "Freakin" Rollinsa, Austina Theory’ego, Riddle’a i AJ Stylesa | [55] | 14:55 |
Lista uczestników
Mężczyźni
Wrestler | Zwycięstwa | Stoczone walki | Liczba eliminacji |
---|---|---|---|
Triple H | 4 | 6 | 7 |
Daniel Bryan | 3 | 5 | 5 |
John Cena | 3 | 7 | 5 |
Edge | 2 | 4 | 4 |
Bobby Lashley | 1 | 1 | 2 |
Ryback | 1 | 1 | 2 |
Bray Wyatt | 1 | 1 | 2 |
Jack Swagger | 1 | 1 | 1 |
Xavier Woods | 1 | 1 | 1 |
Roman Reigns | 1 | 1 | 1 |
Drew McIntyre | 1 | 2 | 2 |
Big E | 1 | 2 | 1 |
The Undertaker | 1 | 3 | 6 |
John Morrison | 1 | 3 | 4 |
CM Punk | 1 | 4 | 5 |
Shawn Michaels | 1 | 4 | 3 |
The Miz | 1 | 4 | 3 |
Kofi Kingston | 1 | 6 | 4 |
Chris Jericho | 1 | 8 | 10 |
Randy Orton | 1 | 8 | 6 |
Braun Strowman | 0 | 1 | 5 |
Goldberg | 0 | 1 | 3 |
Carlito | 0 | 1 | 3 |
Test | 0 | 1 | 2 |
Santino Marella | 0 | 1 | 2 |
Konnor | 0 | 1 | 2 |
Darren Young | 0 | 1 | 2 |
Booker T | 0 | 1 | 1 |
Chris Masters | 0 | 1 | 1 |
Finlay | 0 | 1 | 1 |
Ted DiBiase | 0 | 1 | 1 |
Cody Rhodes | 0 | 1 | 1 |
Christian | 0 | 1 | 1 |
Viktor | 0 | 1 | 1 |
Dean Ambrose | 0 | 1 | 1 |
Otis | 0 | 1 | 1 |
Robert Roode | 0 | 1 | 1 |
Jimmy Uso | 0 | 1 | 1 |
Kevin Owens | 0 | 1 | 1 |
Kevin Nash | 0 | 1 | 0 |
Chris Benoit | 0 | 1 | 0 |
Kurt Angle | 0 | 1 | 0 |
Hardcore Holly | 0 | 1 | 0 |
Big Daddy V | 0 | 1 | 0 |
Montel Vontavious Porter | 0 | 1 | 0 |
JBL | 0 | 1 | 0 |
Umaga | 0 | 1 | 0 |
Vladimir Kozlov | 0 | 1 | 0 |
Mike Knox | 0 | 1 | 0 |
Diego | 0 | 1 | 0 |
Fernando | 0 | 1 | 0 |
Kalisto | 0 | 1 | 0 |
Sin Cara | 0 | 1 | 0 |
Tyson Kidd | 0 | 1 | 0 |
Titus O'Neil | 0 | 1 | 0 |
Elias | 0 | 1 | 0 |
Finn Bálor | 0 | 1 | 0 |
Seth Rollins | 0 | 1 | 0 |
Samoa Joe | 0 | 1 | 0 |
Lince Dorado | 0 | 1 | 0 |
Gran Metalik | 0 | 1 | 0 |
Tucker | 0 | 1 | 0 |
Sami Zayn | 0 | 1 | 0 |
Batista | 0 | 2 | 3 |
Jey Uso | 0 | 2 | 3 |
Mark Henry | 0 | 2 | 2 |
Rob Van Dam | 0 | 2 | 1 |
The Great Khali | 0 | 2 | 0 |
Baron Corbin/King Corbin | 0 | 2 | 0 |
Rey Mysterio | 0 | 3 | 3 |
Cesaro | 0 | 3 | 2 |
AJ Styles | 0 | 3 | 2 |
Dolph Ziggler | 0 | 3 | 1 |
Wade Barrett/King Barrett | 0 | 3 | 0 |
Big Show | 0 | 4 | 2 |
Jeff Hardy | 0 | 4 | 2 |
R-Truth | 0 | 4 | 1 |
Sheamus | 0 | 5 | 5 |
Kane | 0 | 5 | 2 |
Kobiety
Wrestlerka | Zwycięstwa | Stoczone walki | Liczba eliminacji |
---|---|---|---|
Shayna Baszler | 1 | 1 | 5 |
Alexa Bliss | 1 | 1 | 2 |
Sasha Banks | 1 | 2 | 3 |
Bayley | 1 | 2 | 2 |
Tamina | 0 | 1 | 2 |
Mickie James | 0 | 1 | 1 |
Billie Kay | 0 | 1 | 1 |
Peyton Royce | 0 | 1 | 1 |
Nia Jax | 0 | 1 | 1 |
Naomi | 0 | 1 | 0 |
Carmella | 0 | 1 | 0 |
Natalya | 0 | 1 | 0 |
Ruby Riott | 0 | 1 | 0 |
Asuka | 0 | 1 | 0 |
Mandy Rose | 0 | 2 | 1 |
Sonya Deville | 0 | 2 | 1 |
Liv Morgan | 0 | 2 | 0 |
Sarah Logan | 0 | 2 | 0 |
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Eric Bischoff On Who Created Elimination Chamber, Shane Helms Announces Jeff Hardy Match At OMEGA – WrestlingInc.com, WrestlingInc.com [dostęp 2016-03-21] .
- ↑ Gone Baby Gone , Stephanie McMahon Reveals Reason Behind Ending the 'Brand Extension', Bleacher Report [dostęp 2016-03-21] .
- ↑ Paul Nemer , Full WWE RAW Results – 10/21/02 (24 hours after No Mercy), „WrestleView.com”, 22 października 2002 [dostęp 2016-03-21] .
- ↑ Full Event Results, wwe.com [dostęp 2016-03-21] .
- ↑ History of the Elimination Chamber – OWW, Online World of Wrestling [dostęp 2016-03-22] (ang.).
- ↑ a b WWE: Inside WWE > Specialty Matches > Elimination Chamber, 12 lutego 2010 [dostęp 2016-03-21] [zarchiwizowane z adresu 2010-02-12] .
- ↑ WWE Network: Mark Henry's pod is destroyed: WWE Elimination Chamber 2015, 31 maja 2015 [dostęp 2016-03-22] .
- ↑ a b c d e Jason Robinson , „Cold Steel”, „WWE Magazine”, styczeń 2009 .
- ↑ The painful process of elimination, wwe.com [dostęp 2016-03-22] .
- ↑ Nick Paglino: Stephanie McMahon Reveals the Real Reason Why WWE Dropped the Elimination Chamber PPV. Evolve Media, January 15, 2015. s. Wrestlezone. [dostęp 2017-02-05].
- ↑ Extreme Elimination Chamber: December to Dismember 2006, wwe.com [dostęp 2016-03-22] .
- ↑ WWE Tag Team Championship Elimination Chamber Match: photos, wwe.com [dostęp 2016-03-22] .
- ↑ New Day rocks in historic tag team Elimination Chamber Match victory, wwe.com [dostęp 2016-03-22] .
- ↑ 411MANIA | Ring Crew Reviews: WWE New Year’s Revolution 2005, „411MANIA”, 411mania.com [dostęp 2016-03-22] .
- ↑ 411MANIA | Ring Crew Reviews: WWE No Way Out 2009, „411MANIA”, 411mania.com [dostęp 2016-03-22] .
- ↑ 411MANIA | Ring Crew Reviews: WWE Elimination Chamber 2010, „411MANIA”, 411mania.com [dostęp 2016-03-22] .
- ↑ 411MANIA | Ring Crew Reviews: WWE Elimination Chamber 2013, „411MANIA”, 411mania.com [dostęp 2016-03-22] .
- ↑ 411MANIA | 411’s WWE Elimination Chamber 2014 Report 02.23.14, „411MANIA”, 411mania.com [dostęp 2016-03-22] .
- ↑ Survivor Series 2002 – Elimination Chamber match. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2008-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2008)].
- ↑ Full WWE Survivor Series Results – 11/17/02 (Quick Results). Wrestleview.com, 17 November 2002. [dostęp 2011-02-03].
- ↑ SummerSlam 2003 Main Event. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2008-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 December 2007)].
- ↑ Wade Keller: 8/24 WWE SummerSlam PPV: Ongoing "virtual time" results of live event. PW Torch, 24 August 2003. [dostęp 2011-02-03].
- ↑ New Year’s Revolution 2005 Main Event. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2008-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 lutego 2008)].
- ↑ Adam Martin: New Year’s Revolution (RAW) PPV Results – 1/9/05 – San Juan, PR. Wrestleview.com, 9 January 2005. [dostęp 2011-02-03].
- ↑ New Year’s Revolution 2007 Main Event. World Wrestling Entertainment, 6 January 2006. [dostęp 2008-02-02].
- ↑ Chris Sokol: Edge surprise champ after Revolution. SLAM! Sports, 8 January 2006. [dostęp 2011-02-03].
- ↑ Adam Martin: December to Dismember PPV Results – 12/3/06 (New ECW Champ...). Wrestleview.com, 4 December 2006. [dostęp 2011-02-03].
- ↑ a b Adam Martin: No Way Out PPV Results – 2/17 – Las Vegas (Two Chambers, & more). Wrestleview.com, 17 February 2008. [dostęp 2011-02-03].
- ↑ The Deadman doubles down. World Wrestling Entertainment, 2 February 2008. [dostęp 2008-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 lutego 2009)].
- ↑ The Game gets his title match at WrestleMania. World Wrestling Entertainment, 17 February 2008. [dostęp 2008-02-17].
- ↑ a b Adam Martin: WWE No Way Out Results – 2/15/09. Wrestleview.com, 15 February 2009. [dostęp 2011-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 September 2012)].
- ↑ Mitch Passero: Regaining the throne. World Wrestling Entertainment, 15 February 2008. [dostęp 2010-02-06].
- ↑ Craig Tello: Shameless in Seattle. World Wrestling Entertainment, 15 February 2008. [dostęp 2010-02-06].
- ↑ Preview: WWE Championship Elimination Chamber match. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-02-06].
- ↑ a b Adam Martin: Elimination Chamber Results – 2/21/10. Wrestleview.com, 21 February 2009. [dostęp 2011-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 September 2012)].
- ↑ Michael Burdick: Results: Heartbroken. WWE, 21 February 2010. [dostęp 2011-02-03].
- ↑ Preview: SmackDown Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2011-02-03].
- ↑ Preview: Raw Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2011-02-03].
- ↑ WWE Champion CM Punk won the Raw Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2012-02-22].
- ↑ World Heavyweight Champion Daniel Bryan won the SmackDown Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2012-02-22].
- ↑ Jack Swagger won the No. 1 Contender's Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2013-02-17].
- ↑ WWE World Heavyweight Champion Randy Orton def. Daniel Bryan, John Cena, Sheamus, Cesaro & Christian in an Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2014-02-23].
- ↑ The New Day won the WWE Tag Team Championship Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ Ryback def. Dolph Ziggler, R-Truth, Mark Henry, Sheamus and King Barrett in an Intercontinental Championship Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ Bray Wyatt def. John Cena, The Miz, Baron Corbin, AJ Styles and Dean Ambrose in a WWE Championship Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2017-02-12].
- ↑ Raw Women's Champion Alexa Bliss won the first-ever Women's Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2018-02-25].
- ↑ Roman Reigns wins the first-ever Seven-Man Elimination Chamber Match to challenge Universal Champion Drew McIntyre at WrestleMania. WWE. [dostęp 2018-02-25].
- ↑ The Boss 'N' Hug Connection won the Women's Elimination Chamber Match to become the first-ever WWE Women's Tag Team Champions. WWE. [dostęp 2019-02-17].
- ↑ WWE Champion Daniel Bryan def. Kofi Kingston, AJ Styles, Samoa Joe, Randy Orton and Jeff Hardy (Men's Elimination Chamber Match). WWE. [dostęp 2019-02-17].
- ↑ SmackDown Tag Team Champions The Miz & John Morrison won the SmackDown Tag Team Title Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2020-03-08].
- ↑ Shayna Baszler won the Women's Elimination Chamber to earn the right to face Raw Women's Champion Becky Lynch at WrestleMania. WWE. [dostęp 2020-03-08].
- ↑ Daniel Bryan won the Elimination Chamber Match to earn a Universal Title opportunity. WWE. [dostęp 2021-02-21].
- ↑ WWE Champion Drew McIntyre won the WWE Title Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2021-02-21].
- ↑ Bianca Belair def. Alexa Bliss, Rhea Ripley, Liv Morgan, Doudrop, Nikki A.S.H. inside the Elimination Chamber (ang.). WWE. [dostęp 2022-02-19].
- ↑ Brock Lesnar triumphed inside the Elimination Chamber Match to capture the WWE Championship (ang.). WWE. [dostęp 2022-02-19].
Media użyte na tej stronie
Autor: Bmg916 from the English Wikipedia, Licencja: CC BY 2.5
The Elimination Chamber featured at the WWE New Year's Revolution pay-per-view in Albany, New York.
Autor: Mark Farthing, Licencja: CC BY-SA 2.0
Holly performing a "Superplex" on Test in the Extreme Elimination Chamber at the December to Dismember event.