Elina Switolina
![]() | ||||||||||
Pełne imię i nazwisko | Elina Mychajliwna Switolina | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Państwo | ||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 12 września 1994 | |||||||||
Wzrost | 174 cm | |||||||||
Gra | praworęczna, oburęczny backhand | |||||||||
Status profesjonalny | 2010 | |||||||||
Zakończenie kariery | aktywna | |||||||||
Trener | Andrew Bettles | |||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||
Wygrane turnieje | 16 WTA, 1 WTA 125K, 7 ITF | |||||||||
Najwyżej w rankingu | 3 (11 września 2017) | |||||||||
Australian Open | QF (2018, 2019) | |||||||||
Roland Garros | QF (2015, 2017, 2020) | |||||||||
Wimbledon | SF (2019) | |||||||||
US Open | SF (2019) | |||||||||
Gra podwójna | ||||||||||
Wygrane turnieje | 2 WTA, 2 ITF | |||||||||
Najwyżej w rankingu | 108 (4 maja 2015) | |||||||||
Australian Open | 1R (2014, 2016) | |||||||||
Roland Garros | 2R (2014) | |||||||||
Wimbledon | 2R (2016) | |||||||||
US Open | 2R (2014) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Elina Mychajliwna Switolina, ukr. Еліна Михайлівна Світоліна, ros. Элина Михайловна Свитолина (Elina Michajłowna Switolina) (ur. 12 września 1994 w Odessie) – ukraińska tenisistka, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich z Tokio (2020) w grze pojedynczej.
Życie prywatne
W kwietniu 2021 zaręczyła się z Gaëlem Monfilsem. Para pobrała się 16 lipca 2021 roku[1]. 15 maja 2022 małżeństwo poinformowało o ciąży tenisistki[2].
Kariera tenisowa
Kariera juniorska
Jest zwyciężczynią French Open 2010 i finalistką Wimbledonu 2012 w grze pojedynczej dziewcząt. W meczu finałowym French Open wygrała z Uns Dżabir 6:2, 7:5. W spotkaniu o mistrzostwo na Wimbledonie przegrała z Eugenie Bouchard 2:6, 2:6. W klasyfikacji juniorek najwyżej była na 2. pozycji (w sierpniu 2010).
2012–2014
W grze pojedynczej w sezonie 2012 wygrała zawody WTA 125K series w Pune, pokonując w finale Kimiko Date-Krumm 6:2, 6:3. W 2013 roku triumfowała w turnieju kategorii WTA International Series w Baku. W meczu mistrzowskim zwyciężyła z Szachar Pe’er wynikiem 6:4, 6:4.
W grze podwójnej w lipcu 2014 razem z Misaki Doi odniosła triumf w Stambule. W ostatnim meczu pokonały debel Oksana Kalasznikowa–Paula Kania 6:4, 6:0. W Baku obroniła tytuł, pokonując w finale Bojanę Jovanovski 6:1, 7:6(2).
2015
W maju 2015 wygrała swój czwarty turniej w singlu, zwyciężając w Marrakeszu w dwóch setach z Tímeą Babos. 31 maja 2015 osiągnęła pierwszy w karierze ćwierćfinał Wielkiego Szlema, pokonując w 4. rundzie French Open Alizé Cornet 6:2, 7:6(9). Dwa miesiące później Ukrainka wygrała swój drugi turniej deblowy w Stambule, wygrywając w finale z Çağlą Büyükakçay i Jeleną Janković 5:7, 6:1, 10–4.
2016
Na początku roku razem z Ołeksandrem Dołhopołowem osiągnęła finał rozgrywek o Puchar Hopmana. W lutym osiągnęła półfinał w Dubaju, pokonując między innymi Muguruzę. Następnie triumfowała w Kuala Lumpur, w finale pokonując Eugenie Bouchard 6:7(5), 6:4, 7:5. W Miami dzięki zwycięstwu z Caroline Wozniacki w tie-breaku trzeciego seta doszła do czwartej rundy.
Okres słabszej gry zanotowała podczas turniejów rozgrywanych na nawierzchni ceglanej i trawiastej. W Montrealu przegrała w trzeciej rundzie z Angelique Kerber. Na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro sprawiła sensację, eliminując Serenę Williams. Udział w turnieju olimpijskim zakończyła na ćwierćfinale, w którym uległa Petrze Kvitovej. W finale w New Haven przegrała z Agnieszką Radwańską 1:6, 6:7(3).
W Tokio, Pekinie i Moskwie osiągnęła półfinały, pokonując ponownie m.in. Muguruzę i nową liderkę rankingu Kerber. W turnieju WTA Elite Trophy w Zhuhai doszła do finału, kończąc sezon na 14. miejscu.
2017
Sezon 2017 rozpoczęła od półfinału w Brisbane, gdzie pokonała m.in. liderkę rankingu Angelique Kerber. Następnie została mistrzynią w Tajpej i Dubaju, gdzie znowu wygrała z liderką rankingu, a potem w finale z Caroline Wozniacki 6:4, 6:2. W Indian Wells i Miami zanotowała odpowiednio czwartą i drugą rundę.
Podczas rozgrywek play-off Pucharu Federacji ponownie była lepsza od Kerber. Swój kolejny tytuł singlowy wywalczyła w Stambule, gdzie w meczu mistrzowskim pokonała Elise Mertens 6:2, 6:4. Podobny wynik osiągnęła w Rzymie, w fazie finałowej pokonując kolejno Karolínę Plíškovą, Garbiñe Muguruzę i w finale Simonę Halep 4:6, 7:5, 6:1. Pozwoliło jej to na objęcie prowadzenia w rankingu Road to Singapore. Podczas ćwierćfinału French Open prowadziła z Halep 6:3, 5:1 i miała piłki meczowe, ale ostatecznie uległa Rumunce.
Na kortach Wimbledonu w czwartej rundzie przegrała z triumfatorką tegorocznego Rolanda Garrosa, Jeļeną Ostapenko. W sierpniu triumfowała w Toronto, wygrywając kolejno z Darją Kasatkiną, Venus Williams, Muguruzą, Halep i w końcu z Wozniacki 6:4, 6:0. W Cincinnati wygrała jeden mecz. Na US Open w czwartej rundzie przegrała z Madison Keys.
2018
Switolina zainaugurowała sezon 2018 występem w zawodach w Brisbane odnosząc zwycięstwo w pierwszej rundzie nad Carlą Suárez Navarro 6:2, 6:4[3], następnie wygrała z Aną Kojuh 6:3, 6:1[4]. W ćwierćfinale pokonała Johannę Kontę, która przy stanie 1:6, 7:6(6), 3:2, skreczowała z powodu kontuzji biodra[5]. W półfinale triumfowała nad Karolíną Plíškovą 7:5, 7:5, po czym, zwyciężywszy Alaksandrę Sasnowicz 6:2, 6:1, zdobyła swój 10. tytuł w grze pojedynczej[6]. W Australian Open, w którym wystartowała z numerem czwartym, pokonała Ivanę Jorović 6:3, 6:2[7], Kateřinę Siniakovą 4:6, 6:2, 6:1[8], Martę Kostiuk 6:2. 6:2[9] i Denisę Allertovą 6:3, 6:0[10]. W ćwierćfinale przegrała z Elise Mertens 4:6, 0:6[11].
W Doha wygrała z Markétą Vondroušovą 6:2, 6:4 w drugiej rundzie, po czym uległa Petrze Kvitovej 4:6, 5:7[12][13]. W Dubaju obroniła tytuł sprzed roku, a zarazem odniosła 11. triumf w głównym cyklu WTA[14]. Zaczęła turniej od 2. rundy, pokonując odpowiednio Wang Qiang 6:1, 5:7, 6:2, Naomi Ōsakę 6:2, 6:4, Angelique Kerber 6:3, 6:3, a w finale Darję Kasatkinę 6:4, 6:0[15].
W Indian Wells nie popisała się najlepszym tenisem, ponieważ zdołała wygrać tylko jeden mecz przeciwko Monie Barthel 6:4, 6:3. Następnie uległa hiszpance Navarro. Więcej szczęścia przyniósł jej turniej w Miami, iż doszła tam do ćwierćfinału, rozpoczynając turniej od drugiej rundy, kolejno pokonując: Osake 6:4, 6:2, Gawriłową 4:6, 6:0, 6:1 i Barty 7:5, 6:4. W 1/4 finału uległa młodszej od siebie Ostapenko, ostatecznie przegrywając w dwóch tiebrekach.
Na korty powróciła po miesiącu przerwy od grania. Były to jej pierwsze w tym sezonie zawody rozgrywane na kortach ceglanych. W Stuttgarcie wygrała z Markétą Vondroušovą, która z powodu kontuzji musiała skreczować przy stanie 3:2, w trzecim secie, a następnie musiała oddać wyższość Caroline Garcii przegrywając 7:6(4), 4:6, 2:6. W Madrycie pokonała Alizé Cornet 6:2, 6:2 aby w następnej rundzie ulec ponownie Suárez Navarro 6:2, 6:7(3), 4:6. Turniej w Rzymie zaczął się dla Eliny cudownie. Wygrała z Martić 6:1, 6:2[16], następnie po nieudanym pierwszym secie w meczu z Darja Kasatkiną wróciła aby wygrać 0:6, 6:3, 6:2.[17] W 1/4 finału odesłała do domu mistrzynie wielkoszlemową Angelique Kerber wygrywając 6:4, 6:4[18] W półfinale zmierzyła się z Kontaveit z Estonii, którą pokonała 6:4, 6:3 i tym samym awansowała do drugiego z rzędu finału tego turnieju[19]. Po raz drugi w finale przyszło jej mierzyć się z Simoną Halep, którą rok wcześniej pokonała w trzech setach w tym samym finale. Tym razem spotkanie było o wiele szybsze, ponieważ trwało ponad 1 godzinę. Tym zwycięstwem Switolina odniosła 12 triumf w głównym cyklu WTA w swojej karierze[20].
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | 1R | 3R | 3R | 2R | 3R | QF | QF | 3R | 4R | 3R | 0 / 10 | 22 – 10 | |||||||||||
French Open | A | Q1 | Q2 | 2R | 2R | QF | 4R | QF | 3R | 3R | QF | 3R | A | 0 / 9 | 22 – 9 | |||||||||||
Wimbledon | A | A | Q1 | 1R | 1R | 2R | 2R | 4R | 1R | SF | NH | 2R | A | 0 / 8 | 11 – 8 | |||||||||||
US Open | A | A | 1R | 2R | 1R | 3R | 3R | 4R | 4R | SF | A | QF | 0 / 9 | 20 – 9 | ||||||||||||
Ranking na koniec roku | 498 | 269 | 156 | 40 | 29 | 19 | 14 | 6 | 4 | 6 | 5 | 15 | 0 / 36 | 75 – 36 |
Występy w grze podwójnej
Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | 1R | A | 1R | A | A | A | A | A | A | 0 / 2 | 0 – 2 | ||||||||||||
French Open | A | A | A | A | 2R | A | 1R | A | A | A | A | A | A | 0 / 2 | 1 – 2 | ||||||||||||
Wimbledon | A | A | A | Q2 | 1R | A | 2R | A | A | A | NH | A | A | 0 / 2 | 1 – 2 | ||||||||||||
US Open | A | A | A | 1R | 2R | A | 1R | A | 1R | A | A | A | 0 / 4 | 1 – 4 | |||||||||||||
Ranking na koniec roku | 443 | 442 | 485 | 261 | 132 | 159 | 232 | 435 | 1035 | 1156 | 628 | 729 | 0 / 10 | 3 – 10 |
Występy w grze mieszanej
Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | 1R | 1R | SF | A | A | A | A | A | 0 / 3 | 1 – 3 | ||||||||||||
French Open | A | A | A | A | A | 2R | A | 2R | A | A | NH | A | A | 0 / 2 | 2 – 2 | ||||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | 3R | 1R | 2R | A | 2R | A | NH | A | A | 0 / 4 | 4 – 4 | ||||||||||||
US Open | A | A | A | A | 1R | 1R | A | A | 2R | A | NH | A | 0 / 3 | 1 – 3 | |||||||||||||
0 / 12 | 8 – 12 |
Finały turniejów WTA
Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
WTA Elite Trophy | |
2009 – 2020 | |
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series | |
WTA 125K series (2012–2020) |
Gra pojedyncza 19 (16–3)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 28 lipca 2013 | Baku | Twarda | ![]() | 6:4, 6:4 |
Zwyciężczyni | 2. | 27 lipca 2014 | Baku | Twarda | ![]() | 6:1, 7:6(2) |
Zwyciężczyni | 3. | 2 maja 2015 | Marrakesz | Ceglana | ![]() | 7:5, 7:6(3) |
Zwyciężczyni | 4. | 6 marca 2016 | Kuala Lumpur | Twarda | ![]() | 6:7(5), 6:4, 7:5 |
Finalistka | 1. | 27 sierpnia 2016 | New Haven | Twarda | ![]() | 1:6, 6:7(3) |
Finalistka | 2. | 6 listopada 2016 | Zhuhai | Twarda (hala) | ![]() | 4:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 5. | 5 lutego 2017 | Tajpej | Twarda (hala) | ![]() | 6:3, 6:2 |
Zwyciężczyni | 6. | 25 lutego 2017 | Dubaj | Twarda | ![]() | 6:4, 6:2 |
Zwyciężczyni | 7. | 30 kwietnia 2017 | Stambuł | Ceglana | ![]() | 6:2, 6:4 |
Zwyciężczyni | 8. | 21 maja 2017 | Rzym | Ceglana | ![]() | 4:6, 7:5, 6:1 |
Zwyciężczyni | 9. | 13 sierpnia 2017 | Toronto | Twarda | ![]() | 6:4, 6:0 |
Zwyciężczyni | 10. | 6 stycznia 2018 | Brisbane | Twarda | ![]() | 6:2, 6:1 |
Zwyciężczyni | 11. | 24 lutego 2018 | Dubaj | Twarda | ![]() | 6:4, 6:0 |
Zwyciężczyni | 12. | 20 maja 2018 | Rzym | Ceglana | ![]() | 6:0, 6:4 |
Zwyciężczyni | 13. | 28 października 2018 | Singapur | Twarda (hala) | ![]() | 3:6, 6:2, 6:2 |
Finalistka | 3. | 3 listopada 2019 | Shenzhen | Twarda (hala) | ![]() | 4:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 14. | 8 marca 2020 | Monterrey | Twarda | ![]() | 7:5, 4:6, 6:4 |
Zwyciężczyni | 15. | 26 września 2020 | Strasburg | Ceglana | ![]() | 6:4, 1:6, 6:2 |
Zwyciężczyni | 16. | 28 sierpnia 2021 | Chicago | Twarda | ![]() | 7:5, 6:4 |
Gra podwójna 2 (2–0)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 20 lipca 2014 | Stambuł | Twarda | ![]() | ![]() ![]() | 6:4, 6:0 |
Zwyciężczyni | 2. | 26 lipca 2015 | Stambuł | Twarda | ![]() | ![]() ![]() | 5:7, 6:1, 10–4 |
Finały turniejów WTA 125K series
Gra pojedyncza 1 (1–0)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 11 listopada 2012 | Pune | Twarda | ![]() | 6:2, 6:3 |
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze pojedynczej
Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
2017 | Faza grupowa | ![]() ![]() ![]() | 2:6, 0:6 7:6(7), 3:6, 5:7 6:3, 6:4 |
2018 | Zwycięstwo | ![]() | 3:6, 6:2, 6:2 |
2019 | Finał | ![]() | 4:6, 3:6 |
2021 | zawodniczka rezerwowa (nie wystąpiła – zrezygnowała ze startu) |
Występy w Turnieju WTA Tournament of Champions/WTA Elite Trophy
W grze pojedynczej
Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
2013 | Faza grupowa (zawodniczka rezerwowa) | ![]() ![]() | 2:6, 4:6 1:6, 1:6 |
2014 | zawodniczka rezerwowa | ||
2015 | Półfinał | ![]() | 3:6, 1:6 |
2016 | Finał | ![]() | 4:6, 2:6 |
Wygrane turnieje rangi ITF
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
1. | 21/08/2011 | ![]() | ITF | 10 000 | twarda | ![]() | 6:2, 6:7, 6:0 |
2. | 22/10/2011 | ![]() | ITF | 25 000 | twarda | ![]() | 6:4, 6:3 |
3. | 25/03/2012 | ![]() | ITF | 25 000 | ziemna | ![]() | 7:6(4), 7:6(5) |
4. | 30/09/2012 | ![]() | ITF | 50 000 | ziemna | ![]() | 6:1, 6:2 |
5. | 03/02/2013 | ![]() | ITF | 75 000 | twarda | ![]() | 6:3, 3:6, 7:5 |
6. | 04/08/2013 | ![]() | ITF | 75 000 | twarda | ![]() | 3:6, 6:2, 7:6(9) |
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra pojedyncza
Runda | Przeciwniczka | Wynik | |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo ![]() | |||
I runda | ![]() | 2:6, 6:1, 6:3 | |
II runda | ![]() | 6:3, 1:6, 6:3 | |
III runda | ![]() | 6:4, 6:3 | |
Ćwierćfinał | ![]() | 2:6, 0:6 | |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo ![]() | |||
I runda | ![]() | 6:3, 5:7, 6:4 | |
II runda | ![]() | 4:6, 6:3, 6:4 | |
III runda | ![]() | 5:7, 6:3, 6:4 | |
Ćwierćfinał | ![]() | 6:4, 6:4 | |
Półfinał | ![]() | 3:6, 1:6 | |
O brązowy medal | ![]() | 1:6, 7:6(5), 6:4 |
Gra podwójna
Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo ![]() | |||
I runda | ![]() | ![]() | 6:7(1), 6:1, 4:6 |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo ![]() | |||
I runda | ![]() | ![]() | 2:6, 4:6 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (2)
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
Zwyciężczyni | 2010 | ![]() | Ceglana | ![]() | 6:2, 7:5 |
Finalistka | 2012 | ![]() | Trawiasta | ![]() | 2:6, 2:6 |
Gra podwójna (1)
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
Finalistka | 2010 | ![]() | Trawiasta | ![]() | ![]() ![]() | 7:6(7), 2:6, 2:6 |
Przypisy
- ↑ ATP Staff , Introducing Mr. & Mrs. Monfils! Gael & Elina Tie The Knot, atptour.com, 16 lipca 2021 [dostęp 2021-07-16] (ang.).
- ↑ WTA Staff: Elina Svitolina, Gael Monfils announce pregnancy. Women’s Tennis Association, 2022-07-09. [dostęp 2022-07-09]. (ang.).
- ↑ Karolina Konstańczak: WTA Brisbane: Kristina Mladenović wciąż bez wygranego meczu od sierpnia, Johanna Konta wyszarpała zwycięstwo. sportowefakty.pl, 2018-01-01. [dostęp 2018-01-07].
- ↑ Bartosz Gębicz: SWITOLINA CORAZ WYŻEJ W BRISBANE. JEJ CELEM NUMER 1. przegladsportowy.pl, 2018-01-02. [dostęp 2018-01-07].
- ↑ Johanna Konta wycofała się z turnieju w Brisbane. eurosport.interia.pl, 2018-01-04. [dostęp 2018-01-07].
- ↑ Łukasz Iwanek: WTA Brisbane: Elina Switolina zakończyła marsz Alaksandry Sasnowicz i zdobyła 10. tytuł. sportowefakty.pl, 2018-01-06. [dostęp 2018-01-07].
- ↑ Łukasz Iwanek: Australian Open: Karolina Woźniacka i Elina Switolina w II rundzie. Wymarzony debiut 15-letniej Marty Kostiuk. sportowefakty.wp.pl, 2018-01-15. [dostęp 2018-01-15].
- ↑ Rafał Smoliński: Australian Open: Elina Switolina zagra z rewelacyjną Martą Kostiuk. Odpadła Belinda Bencić. sportowefakty.wp.pl, 2018-01-17. [dostęp 2018-01-18].
- ↑ Łukasz Iwanek: Australian Open: bez sensacji w starciu Ukrainek. Elina Switolina nie dała szans Marcie Kostiuk. sportowefakty.wp.pl, 2018-01-19. [dostęp 2018-01-19].
- ↑ Łukasz Iwanek: Australian Open: pogromczyni Magdy Linette nie zaskoczyła Eliny Switoliny. Ukrainka w ćwierćfinale. sportowefakty.wp.pl, 2018-01-21. [dostęp 2018-01-22].
- ↑ Łukasz Iwanek: Australian Open: Elise Mertens rozbiła bezsilną Elinę Switolinę! Belgijka w półfinale. sportowefakty.wp.pl, 2018-01-23. [dostęp 2018-01-23].
- ↑ Łukasz Iwanek: WTA Doha: pewny awans Simony Halep. Porażki Kristiny Mladenović i Madison Keys. sportowefakty.wp.pl, 2018-02-14. [dostęp 2018-02-17].
- ↑ Rafał Smoliński: WTA Doha: Andżelika Kerber z Karoliną Woźniacką o półfinał. Petra Kvitova poszła za ciosem. sportowefakty.wp.pl, 2018-02-15. [dostęp 2018-02-17].
- ↑ Rafał Smoliński: WTA Dubaj: Elina Switolina obroniła tytuł. 70-minutowy finał z Darią Kasatkiną. sportowefakty.wp.pl, 2018-02-24. [dostęp 2018-03-07].
- ↑ Elina Svitolina – matches. wtatennis.com. [dostęp 2018-03-07].
- ↑ Dawid Biskup , Rzym: Svitolina rozpoczęła walkę o obronę tytułu | Tenis NET [dostęp 2019-04-16] (pol.).
- ↑ WTA Rzym: Svitolina i Ostapenko odrobiły stratę – Aktualności – Świat – TenisPortal.com, www.tenisportal.com [dostęp 2019-04-16] .
- ↑ Wirtualna Polska Media , WTA Rzym: Elina Switolina po raz ósmy lepsza od Andżeliki Kerber. Ukrainka w półfinale – WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 18 maja 2018 [dostęp 2019-04-16] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media , WTA Rzym: Elina Switolina zatrzymała Anett Kontaveit. Ukrainka ponownie w finale – WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 19 maja 2018 [dostęp 2019-04-16] (pol.).
- ↑ Switolina obroniła tytuł w Rzymie. Halep znów nie wytrzymała fizycznie decydującego spotkania, Przegląd Sportowy, 20 maja 2018 [dostęp 2019-04-16] (pol.).
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2020-10-14] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2020-10-14] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2020-10-14] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki