Elizabeth Clementine Stedman

Elizabeth Clementine Stedman
Ilustracja
Elizabeth Clementine Stedman
Imię i nazwiskoElizabeth Clementine Dodge Stedman Kinley
Data i miejsce urodzenia10 grudnia 1810
Nowy Jork
Data i miejsce śmierci19 listopada 1889
Nowy Jork
Narodowośćamerykańska
Językangielski
podpis

Elizabeth Clementine Stedman (ur. 10 grudnia 1810 w Nowym Jorku, zm. 19 listopada 1889 tamże) – amerykańska poetka.

Życiorys

Elizabeth Clementine Stedman urodziła się w Nowym Jorku jako Elizabeth Clementine Dodge, córka Davida Lowa Dodge’a, założyciela Nowojorskiego Towarzystwa Pokojowego i Sary (Sarah) Cleveland, córki Aarona Clevelanda. Bratem autorki był znany abolicjonista, bojownik o prawa Indian i jeden z założycieli organizacji młodzieżowej YMCA William E. Dodge. W 1830 roku poślubiła Edmunda Burke’a Stedmana[1], który zmarł w 1835 po zaledwie pięciu latach wspólnego życia[1]. W 1841 wyszła ponownie za mąż za polityka i dyplomatę Williama B. Kinneya[1]. Syn poetki, Edmund Clarence Stedman był poetą i krytykiem literackim[2], wydawcą (wraz z George’em Edwardem Woodberrym) dziesięciotomowej edycji dzieł zebranych Edgara Allana Poe'a[1]. W czasie czternastoletniego pobytu w Europie autorka była znajomą Roberta Browninga i Elizabeth Barrett Browning[3].

Twórczość

Poetka napisała tragedię Bianca Capello, poemat Felicità i wiele drobniejszych utworów. Do jej znanych wierszy należy utwór The Quakeress Bride[4] (Kwakierska narzeczona). Tworzyła ody, na przykład Ode on Heaven (Oda do Nieba). Pisała także wiersze w formie sonetu – między innymi A Dream[5] (Marzenie). Innym przywoływanym wierszem jest utwór To a boy[6] (Do chłopca). Przykładem wersyfikacyjnego kunsztu poetki jest wiersz The Coliseum by Night (Koloseum Nocą), napisany strofą spenserowską. Tej samej zwrotki poetka użyła też w wierszu Hymn to the Alps (Hymn do Alp). Natomiast w wierszu The Dying Child (Umierające dziecko) autorka zastosowała strofę siedmiowersową rymowaną aabcccb, znaną choćby z najwybitniejszego prowansalskiego poematu epickiego, Mirejo Frédérica Mistrala. Tego schematu użyła również w lirykach The Blind Psalmist (Ślepy psalmista) i To the Dying Year (Do odchodzącego roku). Za to w wierszu Winter (Zima) zastosowała strofę dziewięciowersową aaabccccb.

Przypisy

  1. ↑ a b c d Mrs. Elizabeth Clementine Stedman (ang.). The Edgar Allan Poe Society of Baltimore. [dostęp 2016-08-09].
  2. ↑ Edmund Clarence Stedman (1833-1908) (ang.). New York Historical Society. [dostęp 2016-08-09].
  3. ↑ Susan L. Rattiner [ed.]: Great Poems by American Women: An Anthology. Mineola: Dover Publications, 1998, s. 51. ISBN 0-486-40164-2.
  4. ↑ Elizabeth Clementine Stedman (Kinney): The Quakeress Bride (ang.). W: An American Anthology, 1787–1900. [on-line]. Bartleby.com. [dostęp 2016-08-09].
  5. ↑ Elizabeth Clementine Stedman (Kinney): A Dream (ang.). W: An American Anthology, 1787–1900. Edited by Edmund Clarence Stedman [on-line]. Bartleby.com. [dostęp 2016-08-09].
  6. ↑ Elizabeth Clementine Kinney: To a Boy (ang.). AllPoetry. [dostęp 2016-08-09].

Bibliografia

  • Felicità: a Metrical Romance by Elizabeth C. Kinney, James R. Dickerson, New York 1855.
  • Poems Elizabeth C. Kinney, Hurd and Houghton, New York 1867.
  • Bianca Capello. A Tragedy by Elizabeth C. Kinney, Hurd and Houghton, New York 1873.

Media użyte na tej stronie

Elizabeth Clementine Kinney signature.png
Elizabeth Clementine Kinney signature. From an 1852 publication.
Elizabeth Clementine Kinney.jpg
Elizabeth C Stedman Kinney