Ellen Wilkinson

Ellen Wilkinson
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 października 1891
Manchester

Data i miejsce śmierci

6 lutego 1947
Londyn

Minister edukacji
Okres

od 1945
do 1947

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

Richard Law

Następca

George Tomlinson

Ellen Cicely Wilkinson (ur. 8 października 1891 w Manchesterze, zm. 6 lutego 1947 w Londynie), brytyjska polityk, członkini Partii Pracy, minister w pierwszym rządzie Clementa Attleego.

Życiorys

Naukę rozpoczęła w Ardwick School. W 1910 r. rozpoczęła studia na Uniwersytecie Manchesterskim na kierunku historia. W 1907 r. wstąpiła do Niezależnej Partii Pracy. Na studiach była członkiem University Socialist Federation, Fabian Society oraz National Union of Women’s Suffrage Societies. W 1920 r. należała do grona założycieli Komunistycznej Partii Wielkiej Brytanii, którą opuściła na początku 1924 r. W 1923 r. została wybrana do rady miejskiej Manchesteru.

W 1924 r. została wybrana do Izby Gmin z okręgu Middlesbrough East. W parlamencie otrzymała przydomek „Czerwona Ellen” (Red Ellen), zarówno z powodu poglądów politycznych, jak i koloru włosów. W 1929 r. została parlamentarnym sekretarzem w Ministerstwie Zdrowia w drugim rządzie Ramsaya MacDonalda. W 1931 r., po powstaniu rządu koalicyjnego, przeszła do opozycji. W tym samym roku, w wyborach powszechnych, nie uzyskała miejsca w parlamencie. Do Izby Gmin powróciła w 1935 r., tym razem jako reprezentantka okręgu Jarrow. W 1936 r. zorganizowała marsz bezrobotnych z tego miasta w celu złożenia petycji do parlamentu.

Związana była z lewym skrzydełem Partii Pracy. Brała udział z zakładaniu magazynu Tribune oraz organizowała pomoc dla Brygad Międzynarodowych podczas hiszpańskiej wojny domowej. Sama również odwiedziła Hiszpanię. W rządzie wojennym Churchilla została początkowo parlamentarnym sekretarzem w Ministerstwie Emerytur, a następnie objęła analogiczne stanowisko w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych.

Po wyborczym zwycięstwie Partii Pracy w 1945 r. została drugą kobietą-ministrem w historii Wielkiej Brytanii, otrzymując tekę ministra edukacji. W 1946 r. doprowadziła do przyjęcia przez parlament School Milk Act, który przyznawał prawo do darmowego mleka brytyjskim uczniom. Zmarła podczas sprawowania urzędu.

Życie prywatne

(c) Gerald England, CC BY-SA 2.0
Tutaj chodziła do szkoły

Urodziła się w dzielnicy Manchesteru Ardwick, w rodzinie metodystów. Była córką Richarda Wilkinsona (pracownika w fabryce tekstyliów) oraz Ellen Wood, miała trójkę rodzeństwa.

Zmarła w 1947 r. w londyńskim Szpitalu św. Marii w dzielnicy Paddington.

Upamiętnienie

Budynek Wydziału Humanities Uniwersytetu Manchesterskiego przy Oxford Road, sąsiadujący z niezwykłych kształtów budynkiem Contact Theatre, nazwano jej imieniem[1][2][3].

Publikacje

  • The Workers History of the Great Strike, 1927, razem z Frankiem Horrabinem i Raymondem Postgate’em
  • Clash, 1929
  • Peeps at Politicians, 1931
  • The Terror in Germany, 1933
  • The Division Bell Mystery, 1932, powieść
  • Why War?, 1934, razem z Edwardem Conze’em
  • Why Fascism?, 1934, razem z Edwardem Conze’em
  • The Town That Was Murdered, 1939

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Ellen Cicely Wilkinson.jpg
Ellen Cicely Wilkinson by Bassano Ltd., whole-plate glass negative, 25 June 1924
  • Given by John Morton Morris, 2004, Photographs Collection NPG x127853
Nicholls Hospital - geograph.org.uk - 1221637.jpg
(c) Gerald England, CC BY-SA 2.0
Nicholls Hospital Nicholls Hospital was founded in memory of John Ashton Nicholls (son of cotton merchant Benjamin Nicholls) who died aged only 36 (1823-1859). It was completed in 1881 and served as a school for poor boys of the area. During WWII it was used as a barracks. In 1953 it became Nicholls County Secondary School for Boys and later became part of Ellen Wilkinson High School. Now known as Nicholls House, in 2002 it became part of Manchester College. http://www.mancat.ac.uk/aboutus/History/nicholls.htm