Ellen Wilson
| ||
 Ellen Wilson w 1912 roku | ||
| Data i miejsce urodzenia | 15 maja 1860 Savannah | |
| Data i miejsce śmierci | 6 sierpnia 1914 Waszyngton | |
| Pierwsza dama Stanów Zjednoczonych | ||
| Okres | od 4 marca 1913 do 6 sierpnia 1914 | |
| Poprzedniczka | Helen Taft | |
| Następczyni | Margaret Woodrow Wilson | |
 | ||
Ellen Louise Axson Wilson (ur. 15 maja 1860 w Savannah, zm. 6 sierpnia 1914 w Waszyngtonie) – pierwsza żona prezydenta USA Woodrowa Wilsona i pierwsza dama Stanów Zjednoczonych od 1913 roku do swojej śmierci.
Życiorys
Ellen Axson urodziła się 15 maja 1860 roku w Savannah, jako córka pastora prezbiteriańskiego Samuela Edwarda Axsona[1]. Miała troje rodzeństwa[1]. W 1883 roku, przy porodzie ostatniego dziecka, zmarła matka Ellen w związku z czym przyszła pierwsza dama musiała zająć się opieką nad ojcem i młodszym rodzeństwem[1]. Wkrótce potem Woodrow Wilson oświadczył się Ellen[1]. W 1884 roku zmarł Samuel Axson, a Ellen wyjechała do Nowego Jorku, by studiować malarstwo w Art Students League[2]. W tym samym czasie Wilson studiował politologię na Johns Hopkins University co opóźniło plany małżeńskie obojga[2]. Ich ślub odbył się dopiero rok później, 24 czerwca 1885[2]. Państwo młodzi w podróż poślubną udali się do Arden, a następnie zamieszkali w hrabstwie Delaware[2].
Małżeństwo Wilsonów często było narażone na długie rozłąki, gdyż Woodrow często wyjeżdżał z wykładami[3]. W 1903 oboje udali się w podróż do Europy, którą określali jako drugą podróż poślubną[3].
W 1912 roku Wilson zwyciężył w wyborach prezydenckich i oboje wprowadzili się do Białego Domu[3]. Zgodnie z zapowiedzią prezydenta, nowa pierwsza dama nie zorganizowała przyjęcia inauguracyjnego[3]. Z jej inicjatywy do Kongresu wpłynął projekt ustawy (nazwany „Mrs. Wilson Bill” bądź „Alley Bill”), który wprowadzał program budowy tanich mieszkań dla ubogich Afroamerykanów[4]. Ellen Wilson osobiście oprowadzała kongresmanów i senatorów po slumsach, żeby uświadomić im potrzebę wprowadzenia nowego prawa[4]. Ustawa została wprowadzona w 1914 roku[5]. Oprócz tego pierwsza dama działała na rzecz praw kobiet: m.in. domagając się budowy damskich toalet[4]. Była zwolenniczką przyznania kobietom praw wyborczych, choć nie wyrażała tego publicznie[4]. Ponadto malowała obrazy, które potem darowała organizacjom charytatywnym[4]. W 1913 roku w Filadelfii odbyła się wystawa pięćdziesięciu pejzaży autorstwa Ellen Wilson[4].
W marcu 1914 roku upadła i przez dłuższy czas nie mogła odzyskać pełnej sprawności[6]. Dwa miesiące później została sparaliżowana, a lekarze orzekli, że cierpi na chorobę Brighta[6]. Zmarła 6 sierpnia 1914 w Waszyngtonie[5]. Jej pogrzeb odbył się w Rome[5].
Życie prywatne
Ellen Axson poślubiła Woodrowa Wilsona 24 czerwca 1885 w Savannah[2]. Ślubu udzieliło im dwóch pastorów: ojciec pana młodego, Joseph Wilson i dziadek panny młodej, Isaac Axson[2]. Mieli razem trzy córki: Margaret (ur. 30 kwietnia 1886), Jessie (ur. w 1887) i Eleonor (ur. w 1889)[7]. Należała do Kościoła prezbiteriańskiego[7].
Przypisy
- ↑ a b c d L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 341.
- ↑ a b c d e f L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 342.
- ↑ a b c d L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 344.
- ↑ a b c d e f L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 345.
- ↑ a b c L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 347.
- ↑ a b L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 346.
- ↑ a b L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 343.
Bibliografia
- Longin Pastusiak: Panie Białego Domu. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2012. ISBN 978-83-7780-322-6. (pol.)
Linki zewnętrzne
- Ellen Axson Wilson (ang.). Biały Dom. [dostęp 2016-11-12].
Media użyte na tej stronie
Signature of Ellen Wilson.
Ellen Louise Wilson, slightly cropped & resized