Ellert Appelmann

Ellert Appelmann – admirał marynarki królewskiej, kapitan Latającego Jelenia.

Życiorys

Daty życia nieznane. Pochodził z Niderlandów. Jego brat Wilhelm był oficerem artylerii wojsk koronnych i cejgwartem Prus Królewskich. Podczas wojny ze Szwecją w 1627 jako admirał dowodził polską eskadrą złożoną z 6 okrętów. Najprawdopodobniej były to galeony Król Dawid i Wodnik oraz pinki Arka Noego, Żółty Lew, Panna Wodna i fluita Biały Lew[1]. Jego eskadra wzięła udział w oblężeniu Pucka, prowadząc od 29 marca z armat okrętowych, ostrzał artyleryjski garnizonu szwedzkiego. 1 kwietnia po wspólnym z artylerią lądową bombardowaniu umocnień twierdza została zdobyta szturmem od strony morza i lądu. 28 listopada 1627 wziął udział w zwycięskiej bitwie z eskadrą szwedzką pod Oliwą, w tej bitwie dowodził galeonem Latający Jeleń (Fliegender Hirsch)[2].

W 1635 dowodząc flotą polską (11 okrętów) przepędził eskadrę szwedzką, znosząc blokadę morską Gdańska[3].

Przypisy

  1. ↑ Edmund Kosiarz, Wojny na Bałtyku X-XIX w., Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1978, s. 178.
  2. ↑ Tamże, s. 186.
  3. ↑ Witold Hubert, Appelmann Wilhelm [w:] Polski słownik biograficzny, Nakładem Polskiej Akademii Umiejętności, Warszawa 1935, tom I, s. 146.

Bibliografia

  • Witold Hubert, Appelmann Wilhelm [w:] Polski słownik Biograficzny, Nakładem Polskiej Akademii Umiejętności, Warszawa 1935, tom I.