Ellis Ferreira
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 19 lutego 1970 |
| Wzrost | 188 cm |
| Gra | leworęczny |
| Status profesjonalny | 1992 |
| Zakończenie kariery | 2002 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 210 (3 października 1994) |
| Wimbledon | 1R (1994) |
| US Open | 2R (1994) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 18 |
| Najwyżej w rankingu | 2 (31 stycznia 2000) |
| Australian Open | W (2000) |
| Roland Garros | QF (1999) |
| Wimbledon | SF (1996) |
| US Open | F (2000) |
Ellis Russell Ferreira (ur. 19 lutego 1970 w Pretorii) – południowoafrykański tenisista, zwycięzca Australian Open 2000 w grze podwójnej i Australian Open 2001 w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Kariera tenisowa
Jako zawodowy tenisista występował w latach 1992–2002.
Sukcesy odnosił w grze podwójnej wygrywając 18 turniejów z cyklu ATP World Tour. W roku 2000 triumfował wspólnie z Rickem Leachem podczas Australian Open, eliminując po drodze parę Todd Woodbridge–Mark Woodforde. W finale pokonali wynikiem 6:4, 3:6, 6:3, 3:6, 18:16 debel Wayne Black–Andrew Kratzmann[1]. W roku 2001 zwyciężył w kończącym sezon turnieju Tennis Masters Cup, grając w parze z Leachem. W meczu o tytuł pokonali duet Petr Pála–Pavel Vízner. Ponadto Ferreira jest finalistą 16 turniejów, w tym US Open 2000. W parze z Leachem nie sprostali w finale deblowi Lleyton Hewitt–Maks Mirny. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu deblistów był na 2. miejscu pod koniec stycznia 2000 roku.
W roku 2001 wygrał Australian Open w grze mieszanej. Partnerką Ferreiry była Corina Morariu. Mecz finałowy zakończył się zwycięstwem pary Morariu–Ferreira nad duetem Barbara Schett–Joshua Eagle 6:1, 6:3.
W 1996 roku Ellis Ferreira zagrał w parze z Wayne’em Ferreirą na igrzyskach olimpijskich w Atlancie. Zawodnicy awansowali do ćwierćfinału, w którym ponieśli porażkę z Jacco Eltinghiem i Paulem Haarhuisem.
W latach 1996–1998 reprezentował RPA w Pucharze Davisa. Rozegrał przez ten okres 4 mecze (wszystkie w deblu), z których zwyciężył w 1 pojedynku.
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra mieszana (1–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 28 stycznia 2001 | Australian Open, Melbourne | Twarda |  Corina Morariu |  Barbara Schett Joshua Eagle | 6:1, 6:3 |
Gra podwójna (18–16)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 3 kwietnia 1994 | Sun City | Twarda |  Grant Stafford | Marius Barnard Brent Haygarth | 3:6, 5:7 |
| Finalista | 2. | 23 lipca 1995 | Stuttgart | Ceglana |  Jan Siemerink |  Tomás Carbonell Francisco Roig | 6:3, 3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 1. | 22 października 1995 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | Jan Siemerink | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 6:4, 7:5 |
| Zwycięzca | 2. | 14 stycznia 1996 | Sydney | Twarda | Jan Siemerink | Patrick McEnroe Sandon Stolle | 5:7, 6:4, 6:1 |
| Finalista | 3. | 31 marca 1996 | Miami | Twarda | Patrick Galbraith | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 1:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 3. | 28 kwietnia 1996 | Monte Carlo | Ceglana | Jan Siemerink |  Jonas Björkman Nicklas Kulti | 2:6, 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 4. | 12 stycznia 1997 | Auckland | Twarda | Patrick Galbraith | Rick Leach Jonathan Stark | 6:4, 4:6, 7:6 |
| Zwycięzca | 5. | 23 lutego 1997 | Memphis | Twarda (hala) | Patrick Galbraith | Rick Leach Jonathan Stark | 6:3, 3:6, 6:1 |
| Finalista | 4. | 2 marca 1997 | Filadelfia | Twarda (hala) | Patrick Galbraith |  Sébastien Lareau Alex O’Brien | 3:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 6. | 22 czerwca 1997 | Nottingham | Trawiasta | Patrick Galbraith |  Danny Sapsford Chris Wilkinson | 4:6, 7:6, 7:6 |
| Zwycięzca | 7. | 12 października 1997 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | Patrick Galbraith |  Marc-Kevin Goellner David Prinosil | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 8. | 19 października 1997 | Lyon | Dywanowa (hala) | Patrick Galbraith |  Olivier Delaître Fabrice Santoro | 3:6, 6:2, 6:4 |
| Finalista | 5. | 9 listopada 1997 | Sztokholm | Twarda (hala) | Patrick Galbraith | Marc-Kevin Goellner Richey Reneberg | 3:6, 6:3, 6:7 |
| Finalista | 6. | 11 stycznia 1998 | Adelaide | Twarda | Rick Leach | Joshua Eagle Andrew Florent | 4:6, 7:6, 3:6 |
| Finalista | 7. | 22 lutego 1998 | Memphis | Twarda (hala) |  David Roditi | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 9. | 29 marca 1998 | Miami | Twarda | Rick Leach | Alex O’Brien Jonathan Stark | 6:2, 6:4 |
| Finalista | 8. | 19 kwietnia 1998 | Barcelona | Ceglana | Rick Leach | Jacco Eltingh Paul Haarhuis | 5:7, 0:6 |
| Zwycięzca | 10. | 3 maja 1998 | Atlanta | Ceglana | Rick Leach | Alex O’Brien Richey Reneberg | 6:3, 0:6, 6:2 |
| Finalista | 9. | 17 maja 1998 | Rzym | Ceglana | Rick Leach |  Mahesh Bhupathi Leander Paes | 4:6, 6:4, 6:7 |
| Zwycięzca | 11. | 14 czerwca 1998 | Halle | Trawiasta | Rick Leach |  John-Laffnie de Jager Marc-Kevin Goellner | 4:6, 6:4, 7:6 |
| Finalista | 10. | 9 sierpnia 1998 | Toronto | Ceglana | Rick Leach |  Martin Damm Jim Grabb | 7:6, 2:6, 6:7 |
| Finalista | 11. | 14 marca 1999 | Indian Wells | Twarda | Rick Leach |  Wayne Black Sandon Stolle | 6:7(4), 3:6 |
| Zwycięzca | 12. | 16 maja 1999 | Rzym | Ceglana | Rick Leach | David Adams John-Laffnie de Jager | 6:7, 6:1, 6:2 |
| Finalista | 12. | 20 czerwca 1999 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | David Rikl | Leander Paes Jan Siemerink | nie rozegrano |
| Zwycięzca | 13. | 16 stycznia 2000 | Auckland | Twarda | Rick Leach | Olivier Delaître Jeff Tarango | 7:5, 6:4 |
| Zwycięzca | 14. | 29 stycznia 2000 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Rick Leach | Wayne Black Sandon Stolle | 6:4, 3:6, 6:3, 3:6, 18:16 |
| Zwycięzca | 15. | 16 kwietnia 2000 | Atlanta | Ceglana | Rick Leach | Justin Gimelstob Mark Knowles | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 13. | 25 czerwca 2000 | Nottingham | Trawiasta | Rick Leach | Donald Johnson Piet Norval | 6:1, 4:6, 3:6 |
| Finalista | 14. | 13 sierpnia 2000 | Cincinnati | Twarda | Rick Leach | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 6:7(6), 4:6 |
| Finalista | 15. | 8 września 2000 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Rick Leach | Lleyton Hewitt Maks Mirny | 4:6, 7:5, 6:7(5) |
| Finalista | 16. | 21 października 2001 | Stuttgart | Twarda (hala) | Jeff Tarango | Maks Mirny Sandon Stolle | 6:7, 6:7(4) |
| Zwycięzca | 16. | 28 października 2001 | Bazylea | Dywanowa (hala) | Rick Leach | Mahesh Bhupathi Leander Paes | 7:6(3), 6:4 |
| Zwycięzca | 17. | 4 listopada 2001 | Paryż | Dywanowa (hala) | Rick Leach | Mahesh Bhupathi Leander Paes | 3:6, 6:4, 6:3 |
| Zwycięzca | 18. | 3 lutego 2002 | Doubles Challenge Cup, Bangalore | Twarda | Rick Leach | Petr Pála Pavel Vízner | 6:7(6), 7:6(2), 6:4, 6:4 |
Przypisy
- ↑ Leach, Ferreira triumph in five-set, 261-minute final (ang.). sportsillustrated.cnn.com, 29 stycznia 2000. [dostęp 2011-12-07].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-11-10] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-11-10] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-11-10] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
.svg)
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
