Elma Muros

Elma Muros
Pełne imię i nazwisko

Elma Muros-Posadas

Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1967
Magdiwang, Filipiny

Obywatelstwo

Filipiny

Wzrost

168 cm

Trener

Jorge „Jojo” Posadas

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Filipiny
Igrzyska azjatyckie
brązPekin 1990400 m ppł
brązHiroszima 1994skok w dal
Mistrzostwa Azji
srebroKuwejt 1983skok w dal
srebroNowe Delhi 1989skok w dal
brązManila 1993skok w dal
brązDżakarta 1995skok w dal
Igrzyska Azji Południowo-Wschodniej
złotoSingapur 1983skok w dal
złotoBangkok 1985skok w dal
złotoKuala Lumpur 1989100 m ppł
złotoKuala Lumpur 1989skok w dal
złotoManila 1991100 m ppł
złotoManila 1991skok w dal
złotoSingapur 1993400 m ppł
złotoSingapur 1993skok w dal
złotoChiang Mai 1995100 m
złotoChiang Mai 1995200 m
złotoChiang Mai 1995skok w dal
złotoDżakarta 1997siedmiobój
złotoDżakarta 1997skok w dal
złotoBandar Seri Begawan 1999siedmiobój
złotoBandar Seri Begawan 1999skok w dal
złotoKuala Lumpur 2001siedmiobój
srebroManila 19814 × 100 m
srebroChiang Mai 1995100 m ppł

Elma Muros-Posadas (ur. 14 stycznia 1967 w Magdiwang) – filipińska lekkoatletka, sprinterka, płotkarka, wieloboistka i skoczkini w dal.

Lata młodości

Jest szóstym z dziewięciorga dzieci farmerów. Jej matka, Alice, startowała w młodości w biegu na 400 m.

Kariera

Profesjonalną karierę rozpoczęła w wieku 14 lat.

W 1981 zadebiutowała na igrzyskach Azji Południowo-Wschodniej, stając się najmłodszym reprezentantem Filipin na tych zawodach. W skoku w dal zajęła 4. miejsce z wynikiem 5,64 m. Zdobyła wówczas także srebro w sztafecie 4 × 100 m[a].

W 1983 ponownie wystartowała na igrzyskach Azji Południowo-Wschodniej. Wywalczyła na nich złoty medal w skoku w dal z wynikiem 6,06 m. W tym samym roku zdobyła srebrny medal na mistrzostwach Azji w skoku w dal z wynikiem 6,09 m.

W 1984 po raz pierwszy wystąpiła na igrzyskach olimpijskich, na których wzięła udział w skoku w dal. Odpadła w kwalifikacjach, zajmując 20. miejsce z wynikiem 5,64 m[1].

W 1985 po raz kolejny wzięła udział w igrzyskach Azji Południowo-Wschodniej i wywalczyła złoty medal w skoku w dal z wynikiem 6,11 m. W tym samym roku wystąpiła na światowych igrzyskach halowych w biegu na 60 m. Odpadła w eliminacjach, uzyskując czas 7,99 s, który dał jej 4. miejsce w biegu eliminacyjnym[2].

Miesiąc przed Igrzyskami Azji Południowo-Wschodniej 1987 Muros zaginęła[3]. Ostatecznie nie wystartowała w imprezie z powodu kłótni z organizatorami[4].

W 1989 Muros ponownie wystąpiła na igrzyskach Azji Południowo-Wschodniej. Zdobyła na nich dwa złote medale – na 100 m ppł z czasem 13,98 s[5] i w skoku w dal z wynikiem 6,52 m. Oba wyniki były rekordami zawodów[6]. W tym samym roku została także srebrną medalistką mistrzostw kontynentu w skoku w dal z wynikiem 6,17 m. Wystartowała także na halowych mistrzostwach świata, na których odpadła w eliminacjach biegu na 60 m, zajmując ostatnie, 5. miejsce w swoim biegu eliminacyjnym z czasem 7,54 s[7] oraz biegu na 200 m, plasując się na 5. pozycji w swoim biegu eliminacyjnym z czasem 25,05 s[8].

W 1990 wystartowała na igrzyskach azjatyckich, na których zdobyła brąz na 400 m ppł z czasem 59,47 s oraz zajęła 4. miejsce w skoku w dal z wynikiem 6,37 m[9].

W 1991 wystartowała na mistrzostwach świata w biegu na 400 m ppł, ale odpadła w eliminacjach, zajmując ostatnie, 7. miejsce w swoim biegu eliminacyjnym z czasem 59,90 s[10]. W tym samym roku zdobyła dwa złote medale igrzysk Azji Południowo-Wschodniej w biegu na 100 m ppł z czasem 13,66 s i skoku w dal z wynikiem 6,30 m.

W 1993 wywalczyła dwa złote medale na igrzyskach Azji Południowo-Wschodniej w biegu na 400 m ppł z czasem 58,65 s i w skoku w dal z wynikiem 6,44 m. W tym samym roku zdobyła brąz mistrzostw Azji w skoku w dal z wynikiem 6,29 m[11]. Wystąpiła także na mistrzostwach świata i halowych mistrzostwach świata. Na obu imprezach startowała w skoku w dal. Na MŚ uplasowała się na 28. pozycji w eliminacjach z wynikiem 5,99 m[12], a na HMŚ była 19. w eliminacjach z wynikiem 5,96 m[13].

W 1994 zajęła 3. miejsce w skoku w dal na igrzyskach azjatyckich z wynikiem 6,41 m[14].

W 1995 na igrzyskach Azji Południowo-Wschodniej wywalczyła trzy złote medale i jeden srebrny (w biegu na 100 m ppł). W skoku w dal osiągnęła 6,34 m[15], w biegu na 100 m uzyskała czas 11,81 s, dwukrotnie dłuższy dystans przebiegła w 24,00 s. W tym samym roku została brązową medalistką mistrzostw Azji w skoku w dal z wynikiem 6,37 m. Wzięła również udział w mistrzostwach świata i halowych mistrzostwach świata w skoku w dal. Na MŚ była 33. w kwalifikacjach z wynikiem 6,01 m[16], a na HMŚ uplasowała się na 17. pozycji z wynikiem 6,11 m[17].

W 1996 po raz drugi wystartowała na igrzyskach olimpijskich w skoku w dal. Odpadła w kwalifikacjach, zajmując 29. miejsce z wynikiem 6,04 m[18].

W 1997 zdobyła dwa złote medale na igrzyskach Azji Południowo-Wschodniej, triumfując w siedmioboju z 5269 pkt[19] i skoku w dal z wynikiem 6,45 m. Dzięki zwycięstwu w skoku w dal stała się najstarszą triumfatorką tych igrzysk w tej konkurencji[20]. W tym samym roku została mistrzynią kraju na 100 m ppł[21]. Wystąpiła także na mistrzostwach świata i halowych mistrzostwach świata. Na MŚ wystartowała w biegu na 100 m. Odpadła w eliminacjach, plasując się na 6. pozycji w swoim biegu eliminacyjnym z czasem 12,19 s[22]. Na HMŚ wzięła udział w biegu na 60 m i również odpadła w eliminacjach, zajmując 4. miejsce w swoim biegu eliminacyjnym z czasem 7,73 s[23].

W 1999 planowała zakończyć karierę, ale po igrzyskach Azji Południowo-Wschodniej postanowiła dalej startować[24]. Na tych zawodach wywalczyła dwa złote medale: w skoku w dal z wynikiem 6,34 m[25] i w siedmioboju z 5269 pkt.

W maju 2000 oznajmiła, że Igrzyska Azji Południowo-Wschodniej 2001 będą ostatnimi w jej karierze[26]. Na zawodach tych zajęła 4. miejsce w skoku w dal[27], a także zdobyła złoto w siedmioboju z 5059 pkt.

Po zakończeniu kariery

1 stycznia 2002 zakończyła karierę[28]. Po zakończeniu kariery została trenerką[29], a następnie aktorką[30].

Życie prywatne

Jej mężem jest Jojo Posadas, jej były trener. Para ma córkę Klarissę (ur. 1993)[31].

Rekordy życiowe

Na podstawie[32]

Konkurencje na powietrzu

Muros jest także rekordzistką Filipin w sztafecie 4 × 400 metrów (3:40,9 w 1993)[35]

Konkurencje halowe

Uwagi

  1. ↑ Skład sztafety: Lorena Morcilla, Lydia de Vega, Perla Balatucan, Elma Muros (kolejność nieznana)

Przypisy

  1. ↑ Athletics at the 1984 Los Angeles Summer Games: Women's Long Jump Qualifying Round. sports-reference.com. [dostęp 2014-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-15)]. (ang.).
  2. ↑ World Athletics Indoor Championships Paris-Bercy (Palais Omnisports) 18 Jan – 19 Jan 1985 60 Metres women 19 Jan 1985 Results Heats, World Athletics [dostęp 2021-11-26] (ang.).
  3. ↑ Tony Siddayao. Where is Elma Muros?. „Manila Standard”, s. 8, 1987-08-27. (ang.). 
  4. ↑ Dennis U. Eroa. Muros recovers from odd ailment. „Philippine Daily Inquirer”, s. 23, 2000-11-30. (ang.). 
  5. ↑ Keputusan. „Berita Harian”, s. 9, 1989-08-23. (malajski). 
  6. ↑ Elma Muros & Akiko Thomson, We're proud of you!. „Manila Standard”, s. 32, 1989-08-24. (ang.). 
  7. ↑ 60 Metres Women Heats. [w:] 2nd IAAF World Indoor Championships [on-line]. iaaf.org. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  8. ↑ 200 Metres Women Heats. [w:] 2nd IAAF World Indoor Championships [on-line]. iaaf.org. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  9. ↑ Rocky Nazareno. 'Prosaic' Muros run worth bronze. „Manila Standard”, s. 26, 1990-09-29. (ang.). 
  10. ↑ Athletics World Championships at Tokyo. „The Canberra Times”, s. 19, 1991-08-27. ISSN 0157-6925. (ang.). 
  11. ↑ Manny Angeles. Precious bronze by Elma Muros. „Manila Standard”, s. 24, 1993-12-03. (ang.). 
  12. ↑ Long Jump Women Heats. [w:] 4th IAAF World Championships in Athletics [on-line]. iaaf.org. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  13. ↑ Long Jump Women Qualification. [w:] 4th IAAF World Indoor Championships [on-line]. iaaf.org. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  14. ↑ Asian Games at Hiroshima. „The Canberra Times”, s. 13, 1994-10-16. ISSN 0157-6925. (ang.). 
  15. ↑ Manny Angeles. Elma the golden girl. „Manila Standard”, s. 20, 1995-12-11. (ang.). 
  16. ↑ Long Jump Women Qualification. [w:] 5th IAAF World Championships in Athletics [on-line]. iaaf.org. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  17. ↑ Long Jump Women Qualification. [w:] 5th IAAF World Indoor Championships [on-line]. iaaf.org. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  18. ↑ Athletics at the 1996 Atlanta Summer Games: Women's Long Jump Qualifying Round. sports-reference.com. [dostęp 2014-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-30)]. (ang.).
  19. ↑ Aldrin Cardona. Elma wins 2nd gold medal. „Manila Standard”, s. 14, 1997-10-16. (ang.). 
  20. ↑ Elma Muros Posadas: "Jika Rakyat Menginginkannya Jadi Presiden Lagi, Saya Tidak Keberatan". [w:] Pokok & Tokoh [on-line]. tempo.co.id, 1997-10-18. [dostęp 2014-02-05]. (indonez.).
  21. ↑ Elma Muros wins century dash, but loses in long jump event. „Manila Standard”, s. 12, 1997-12-15. (ang.). 
  22. ↑ 100 Metres Women Heats. [w:] 6th IAAF World Championships in Athletics [on-line]. iaaf.org. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  23. ↑ 60 Metres Women Heats. [w:] 6th IAAF World Indoor Championships [on-line]. iaaf.org. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  24. ↑ Muros will keep going on and on. „The Straits Times”, s. 45, 1999-08-10. (ang.). 
  25. ↑ Philippines' Muros-Posadas extends long jump win streak to 16 years. iaaf.org, 1999-08-08. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  26. ↑ Marc Anthony Reyes. One more SEA Games for Elma. „Philippine Daily Inquirer”, s. B15, 2000-05-05. ISSN 0116-0443. (ang.). 
  27. ↑ Dennis U. Eroa. Muros 4th only in long jump. „Philippine Daily Inquirer”, s. 24, 2001-09-13. (ang.). 
  28. ↑ Joey Villar: SEAG heroine Muros-Posadas finally retires. philstar.com, 2002-01-17. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  29. ↑ Marlet D. Salazar. Constant love, discipline in a changing world. „Philippine Daily Inquirer”, s. 95, 2002-05-12. (ang.). 
  30. ↑ Glen P. Sibonga: Elma Muros, celebrity athlete, is now an actress. pep.ph, 2010-11-07. [dostęp 2014-02-05]. (tagalski).
  31. ↑ Marc Anthony Reyes. Mama Elma. „Philippine Daily Inquirer”, s. 33, 2003-05-11. ISSN 0116-0443. (ang.). 
  32. ↑ Athlete profile – Elma Muros-Posadas. iaaf.org. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  33. ↑ IAAF World Championships Statistics Handbook: Moscow 2013, iaaf.org, s. 707 [dostęp 2014-02-21] (ang.).
  34. ↑ Women's Heptathlon – Records. [w:] Asian Athletics Championships 2013 [on-line]. athleticsasia.org. [dostęp 2014-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (ang.).
  35. ↑ IAAF World Championships Statistics Handbook: Moscow 2013, iaaf.org, s. 729 [dostęp 2014-02-21] (ang.).
  36. ↑ a b National Indoor Records Philippines, tilastopaja.org [dostęp 2014-02-21] (ang.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Athletics pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
  • Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
  • White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
  • Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.