Els Callens
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 20 sierpnia 1970 | ||||||
Wzrost | 178 cm | ||||||
Gra | praworęczna | ||||||
Status profesjonalny | styczeń 1990 | ||||||
Zakończenie kariery | październik 2005 | ||||||
Trener | Jos Geerinck | ||||||
Gra pojedyncza | |||||||
Wygrane turnieje | 0 WTA, 11 ITF | ||||||
Najwyżej w rankingu | 43 (17 lutego 1997) | ||||||
Australian Open | 3R (2000) | ||||||
Roland Garros | 2R (1995, 1998–2000) | ||||||
Wimbledon | 3R (2002) | ||||||
US Open | 3R (1996) | ||||||
Gra podwójna | |||||||
Wygrane turnieje | 10 WTA, 10 ITF | ||||||
Najwyżej w rankingu | 12 (14 maja 2001) | ||||||
Australian Open | QF (2000) | ||||||
Roland Garros | QF (1999) | ||||||
Wimbledon | QF (1997, 1998) | ||||||
US Open | SF (2000) | ||||||
Dorobek medalowy | |||||||
|
Els Callens (ur. 20 sierpnia 1970 w Antwerpii) – belgijska tenisistka, specjalistka gry podwójnej, medalistka olimpijska, zdobywczyni Pucharu Federacji.
Karierę zawodową rozpoczęła w styczniu 1990. Szczególnie wartościowe wyniki osiągała w deblu, ale z powodzeniem występowała także w grze pojedynczej – dotarła do pozycji nr 43 w rankingu światowym (w lutym 1997). Do jej najlepszych wyników singlowych można zaliczyć finał turnieju w Québecu (1996), zwycięstwo nad Hiszpanką Sánchez Vicario (wówczas nr 4 na świecie) w Pucharze Federacji (1997), jedenaście wygranych turniejów ITF Women's Circuit (niższej rangi niż WTA Tour), trzykrotnie 1/32 finału (III runda) turniejów wielkoszlemowych (US Open 1995, Australian Open 2000, Wimbledon 2002). Na turnieju wimbledońskim w 2002 przegrała w III rundzie z Sereną Williams 6:7, 6:7, stanowiąc dla Amerykanki najcięższą przeprawę w drodze po tytuł.
Jako deblistka wygrała dziesięć turniejów WTA Tour, w dalszych dwunastu dotarła do finału. W 2000 w parze z rodaczką Dominique Van Roost dotarła do półfinału turnieju Masters w Nowym Jorku. Również z Van Roost sięgnęła po brązowy medal igrzysk olimpijskich w Sydney w 2000. W maju 2001 została sklasyfikowana na pozycji nr 12 w rankingu deblistek. Wygrała m.in. trzykrotnie turniej deblowy w rodzinnej Antwerpii, a także turniej w Berlinie (2001). Występowała również w grze mieszanej, dwukrotnie osiągając półfinał wielkoszlemowy – Wimbledon i US Open w 2002 (z Robbie Koenigiem z RPA).
W zespole narodowym w Pucharze Federacji występowała w latach 1994-2005, w 2001 przyczyniła się (głównie jako deblistka) do zdobycia przez Belgię tego trofeum. Wraz z końcem sezonu 2005 zdecydowała się zakończyć karierę zawodniczą, ostatni występ turniejowy zaliczyła w październiku t.r. w Hasselt (przegrała w II rundzie z Niemką Julią Schruff). Jej zarobki na korcie w ciągu 15 lat kariery przekroczyły półtora miliona dolarów amerykańskich.
Finały turniejów WTA
Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
1988 – 2008 | |
Kategoria I | |
Kategoria II | |
Kategoria III | |
Kategoria IV | |
Kategoria V |
Gra pojedyncza
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 27 października 1996 | Quebec | Dywanowa | Lisa Raymond | 4:6, 4:6 |
Gra podwójna
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 6 stycznia 1996 | Auckland | Twarda | Julie Halard-Decugis | Jill Hetherington Kristine Radford | 6:1, 6:0 |
Finalistka | 1. | 19 maja 1996 | Cardiff | Ceglana | Laurence Courtois | Katrina Adams Mariaan de Swardt | 0:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 14 czerwca 1998 | Birmingham | Trawiasta | Julie Halard-Decugis | Lisa Raymond Rennae Stubbs | 2:6, 6:4, 6:4 |
Zwyciężczyni | 3. | 22 listopada 1998 | Pattaya | Twarda | Julie Halard-Decugis | Rika Hiraki Aleksandra Olsza | 3:6, 6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 4. | 13 sierpnia 2000 | Los Angeles | Twarda | Dominique Van Roost | Kimberly Po Anne-Gaëlle Sidot | 6:2, 7:5 |
Finalistka | 2. | 5 listopada 2000 | Quebec | Ceglana | Kimberly Po | Nicole Pratt Meghann Shaughnessy | 3:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 5. | 13 maja 2001 | Berlin | Ceglana | Meghann Shaughnessy | Cara Black Jelena Lichowcewa | 6:4, 6:3 |
Zwyciężczyni | 6. | 19 maja 2001 | Antwerpia | Ceglana | Virginia Ruano Pascual | Kristie Boogert Miriam Oremans | 6:3, 3:6, 6:4 |
Finalistka | 3. | 16 września 2001 | Waikoloa | Twarda | Nicole Pratt | Tina Križan Katarina Srebotnik | 2:6, 3:6 |
Finalistka | 4. | 28 października 2001 | Linz | Twarda | Chanda Rubin | Jelena Dokić Nadieżda Pietrowa | 1:6, 4:6 |
Finalistka | 5. | 3 lutego 2002 | Tokio | Twarda | Roberta Vinci | Lisa Raymond Rennae Stubbs | 1:6, 1:6 |
Finalistka | 6. | 7 kwietnia 2002 | Sarasota | Ceglana | Conchita Martínez | Jelena Dokić Jelena Lichowcewa | 7:6(5), 3:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 7. | 16 czerwca 2002 | Birmingham | Trawiasta | Shinobu Asagoe | Kimberly Po-Messerli Nathalie Tauziat | 6:4, 6:3 |
Zwyciężczyni | 8. | 15 czerwca 2003 | Birmingham | Trawiasta | Meilen Tu | Alicia Molik Martina Navrátilová | 7:5, 6:4 |
Finalistka | 7. | 10 sierpnia 2003 | Los Angeles | Twarda | Jelena Bowina | Mary Pierce Rennae Stubbs | 3:6, 3:6 |
Finalistka | 8. | 2 listopada 2003 | Quebec | Dywanowa | Meilen Tu | Li Ting Sun Tiantian | 3:6, 3:6 |
Finalistka | 9. | 16 stycznia 2004 | Hobart | Twarda | Barbara Schett | Shinobu Asagoe Seiko Okamoto | 6:2, 4:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 9. | 22 lutego 2004 | Antwerpia | Twarda | Cara Black | Myriam Casanova Eleni Daniilidu | 6:2, 6:1 |
Finalistka | 10. | 11 kwietnia 2004 | Casablanca | Ceglana | Katarina Srebotnik | Marion Bartoli Émilie Loit | 4:6, 2:6 |
Finalistka | 11. | 15 sierpnia 2004 | Vancouver | Twarda | Anna-Lena Grönefeld | Bethanie Mattek Abigail Spears | 3:6, 3:6 |
Finalistka | 12. | 7 listopada 2004 | Quebec | Dywanowa | Samantha Stosur | Carly Gullickson María Emilia Salerni | 5:7 5:7 |
Zwyciężczyni | 10. | 20 lutego 2005 | Antwerpia | Twarda | Cara Black | Anabel Medina Garrigues Dinara Safina | 3:6, 6:4, 6:4 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2017-03-06] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2017-03-06] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2017-03-06] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: Oryginalnym przesyłającym był Snoop z niderlandzkiej Wikipedii, Licencja: Attribution
Els Callens