Elso Barghoorn

Elso Sterrenberg Barghoorn
Data urodzenia

30 czerwca 1915

Data śmierci

27 stycznia 1984

Specjalność: paleobotanika
Alma Mater

Uniwersytet Harvarda

Elso Sterrenberg Barghoorn (ur. 30 czerwca 1915, zm. 27 stycznia 1984) – amerykański paleobotanik, zajmujący się badaniem najstarszych śladów życia na Ziemi.

Życiorys

Pochodził z Nowego Jorku, wychował się w Dayton w stanie Ohio. W latach 1937–1941 studiował na Harvard University, gdzie uzyskał doktorat z botaniki[1]. W okresie II wojny światowej pełnił służbę na wyspie Barro Colorado w Panamie, gdzie badał nitkowate grzyby porastające lornetki, mundury i inny sprzęt wojskowy[1][2]. Po zakończeniu wojny powrócił na Harvard, gdzie został wykładowcą botaniki[1].

W 1953 roku podczas konferencji na Harvardzie poznał Stanleya A. Tylera, który zapoznał go z odkryciami prekambryjskich skamielin organicznych z formacji Gunflint w Ontario w Kanadzie. W 1954 roku na łamach „Science” ukazał się ich wspólny artykuł omawiający to znalezisko[1][2]. W późniejszych latach zajmował się badaniem najstarszych śladów życia na Ziemi[1]. W 1977 roku odkrył w Południowej Afryce kopalne ślady życia datowane na 3,4 miliarda lat[3]. Badał także próbki księżycowe dostarczone przez astronautów uczestniczących w programie Apollo pod kątem ewentualnej obecności w nich mikroskamieniałości[1].

W 1950 roku został członkiem American Academy of Arts and Sciences[4], zaś w 1967 roku National Academy of Sciences[3]. W 1972 roku został nagrodzony Charles Doolittle Walcott Medal[5].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Eric G. Swedin: Science in the Contemporary World. An Encyclopedia. Santa Barbara: ABC-CLIO, 2005, s. 22-23. ISBN 1-85109-524-1.
  2. ↑ a b J. William Schopf: Kolebka życia. O narodzinach i najstarszych śladach życia na Ziemi. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 47-49. ISBN 978-83-01-14766-2.
  3. ↑ a b Elso Sterrenberg Barghoorn. palynology.org. [dostęp 2015-08-05]. (ang.).
  4. ↑ Book of Members, 1780-2010. American Academy of Arts and Sciences, s. 23.
  5. ↑ National Academy of Sciences Annual Report. 1977, s. 211.