Emanuel Hohenauer de Charlenz
 generał brygady | |
| Data i miejsce urodzenia | 11 grudnia 1863 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 12 stycznia 1946 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | 1 Pułk Strzelców |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa
|
Emanuel Hohenauer Edler von Charlenz (ur. 11 grudnia 1863 w Stryju, zm. 12 stycznia 1946 w Krakowie) – pułkownik cesarskiej i królewskiej Armii, generał brygady Wojska Polskiego.
Młodość, służba w austriackiej armii
Kształcił się początkowo we Lwowie, gdzie uczęszczał do szkoły realnej i Korpusu Kadetów. Następnie uczył się w Korpusie Kadetów w Łobzowie i w szkole sztabowej w Wiedniu. W armii austriackiej od 1880 roku. Pełnił w niej m.in. funkcję dowódcy 1 i 16 pułku strzelców, brał udział w I wojnie światowej. 31 lipca 1916 otrzymał nobilitację szlachecką z predykatem von Charlenz.
Służba w WP, późniejsze losy
Z dniem 1 listopada 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego i przydzielony do Okręgu Generalnego „Kraków”[1][2]. Od 10 marca do 12 czerwca 1919 dowodził 20 pułkiem piechoty Ziemi Krakowskiej. 29 maja 1919 objął dowództwo XII Brygady Piechoty. W 1920 został oficerem do specjalnych poruczeń w dowództwie 6 Armii. Na tym stanowisku 22 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika w piechocie. Był inspektorem 6 Armii.
Z dniem 1 maja 1921 został przeniesiony w stan spoczynku w stopniu generała podporucznika. 26 października 1923 został zatwierdzony przez Prezydenta RP w stopniu generała brygady ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie generałów. Osiadł w Krakowie. Zmarł 12 stycznia 1946 tamże. Został pochowany na krakowskim cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty 16 stycznia 1946 (kwatera 6 woj.-płd.-3)[3].
Rodzina
Dwukrotnie żonaty: z Franciszką Bronisławą Kamińską, a następnie z Franciszką Marią Mossing. Miał pięcioro dzieci: Alfreda (z pierwszą żoną) oraz Emanuela, Jadwigę, Arnolda i Mariana.
Awanse
- chorąży - 1884,
- podporucznik - 1887,
- porucznik - 1891,
- kapitan - 1897,
- major - 1911,
- podpułkownik - 1914,
- pułkownik - 1916,
- generał podporucznik - 1 maja 1921
- generał brygady - 26 października 1923 ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919
Przypisy
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 2 z 12 stycznia 1919 r., s. 45.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 4 z 16 stycznia 1919 r., s. 103.
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Emanuel Hohenauer. rakowice.eu. [dostęp 2021-08-22].
Bibliografia
- Emanuel Charlenz Hohenauer. Nekrolog. „Dziennik Polski”, s. 5, Nr 15 z 15 stycznia 1946.
- Kryska-Karski Tadeusz, Żurakowski Stanisław, Generałowie Polski niepodległej, Londyn, Figaro Press, 1976.
- Stawecki Piotr, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1994
Media użyte na tej stronie
Naramiennik generała brygady Wojska Polskiego (1919-39).
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób gen. Emanuela Hohenauera
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.