Emeryson

Emeryson
Emeryson Formel Junior z 1960 roku podczas Classic Days Schloß Dyck
Pełna nazwa	Emeryson Cars Ltd.
Aktywna	?–1962
Siedziba	Send, Wielka Brytania
Ważni ludzie
Założyciel	George Emery Paul Emery
Kierowcy	Paul Emery Lucien Bianchi Olivier Gendebien André Pilette Wolfgang Seidel Tony Settember
Inne
Debiut	Grand Prix Wielkiej Brytanii 1956
Ostatni wyścig	Grand Prix Włoch 1962

Emeryson Cars – brytyjski konstruktor samochodów wyścigowych, założony w latach 30. XX wieku. Emeryson brał udział w kilku wyścigach Formuły 1, nie odnosząc sukcesów.

Historia

W latach 30. George Emery zaczął budować samochody wyścigowe pod nazwą Emeryson. Po II wojnie światowej jego syn Paul wznowił działalność. Kierowcą pierwszego samochodu Emeryson po wojnie był Eric Winterbottom, który wygrał wyścig na lotnisku Gransden Lodge w 1947 roku. Rodzina planowała debiut w Formule 1, ale ze względu na brak pieniędzy skoncentrowała się raczej na produkowaniu i sprzedawaniu klientom samochodów Formuły 3. W 1953 roku Emeryson, napędzany silnikiem Alta, zadebiutował w Formule 2, a kierowcą był Paul Emery. Wystawiono również samochody z silnikami Aston Martin, prowadzone przez Petera Joppa i Alana Browna. W następnym roku Emery wciąż się ścigał, ale rezultaty nie poprawiły się. W roku 1955 Emery był natomiast drugi w zawodach London Trophy.

W roku 1956 Emeryson zadebiutował w Formule 1 (Emery nie ukończył Grand Prix Wielkiej Brytanii, nadal brał także udział w niższych seriach, ale niewielki budżet i problematyczne silniki powodowały słabe rezultaty. W roku 1957 Emery wziął udział tylko w jednym wyścigu.

Na rok 1960 nowym pracownikiem Emeryson został były fabryczny kierowca Coopera, Alan Mann. Zbudowano wówczas nową serię samochodów, przejęta została też fabryka Connaught w miejscowości Send. Kierowcami byli Ron Flockhart, John Turner i George Wicken. W 1961 roku Bruce Halford ścigał się samochodem napędzanym silnikiem Coventry Climax. Kilka modeli zostało zakupionych także przez Ecurie Nationale Belge, jednak zespół korzystał później z Lotusów 18. Jednakże kierowca Emeryson, Mike Spence, odnosił sukcesy w Formule Junior, między innymi wygrywając wyścig na torze Silverstone. Spence ponadto był drugi w zawodach Lewis-Evans Trophy na torze Brands Hatch. Pod koniec roku firma została zakupiona przez Hugh Powella, ale Emery pozostał w zespole w charakterze projektanta, pracując nad modelem Mk3, którym ścigali się John Campbell-Jones i Tony Settember, a z klientów Graham Eden.

W roku 1962 Powell utworzył Scirocco-Powell, który w sezonie 1963 wystawiał wyposażone w silniki BRM samochody Emeryson pod nazwą Scirocco SP. Pod koniec 1962 roku Emery opuścił zespół i zajął się tuningowaniem silników. Jego syn Peter konstruował później samochody Formuły Junior Elfin.

Wyniki w Formule 1

Sezon	Zespół	Samochód	Silnik	Opony	Kierowcy	Wyniki w poszczególnych eliminacjach									Pkt.	Msc.
1956	Emeryson Cars	Emeryson 56	Alta R4	D		ARG	MCO	500	BEL	FRA	GBR	DEU	ITA		0	–*
					Paul Emery						NU
1961	Ecurie Nationale Belge	Emeryson 1003	Maserati R4	D		MCO	NLD	BEL	FRA	GBR	DEU	ITA	USA		0	NS
					Lucien Bianchi	NZ
					Olivier Gendebien	NZ
		Emeryson P	Climax R4		André Pilette							NZ			0	NS
1962	Écurie Maarsbergen	Emeryson 1003	Climax R4	D		NLD	MCO	BEL	FRA	GBR	DEU	ITA	USA	ZAF	0	9
					Wolfgang Seidel	NS
	Emeryson Cars				Tony Settember					11		NU
		Lotus 18			John Campbell-Jones			11							36	2

* Przed 1958 rokiem nie przyznawano punktów w klasyfikacji konstruktorów.

Bibliografia

• CONSTRUCTORS: EMERYSON CARS LTD. (ang.). grandprix.com. [dostęp 2012-05-13].
• Emeryson (ang.). chicanef1.com. [dostęp 2012-05-13].