Emił Welew

Emił Welew

Емил Велев

Data i miejsce urodzenia	5 lutego 1962 Sofia
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1981–1989 Lewski Sofia 150 (19) 1989–1990 Hapoel Ramat Gan 1990–1994 Maccabi Ironi Aszdod 1994–1995 Maccabi Jafa 1995–1996 Lewski Sofia 26 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2002–2008 Lewski Sofia, asystent 2008–2009 Lewski Sofia 2010–2011 Sławia Sofia 2011–2012 Łokomotiw Płowdiw 2012–2013 Łokomotiw Sofia 2014 Łokomotiw Płowdiw 2014–2015 FK Chaskowo 2009 2015–2016 FK Montana 2016–2017 FK Oboriszte 2017–2018 Spartak Plewen 2018–2019 Dobrudża Dobricz 2021 Lewski Lom 2021– Wichren Sandanski

Emił Welew (bułg. Емил Велев; ur. 5 lutego 1962) – bułgarski piłkarz grający na pozycji obrońcy, oraz trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Jest wychowankiem Lewskiego Sofia. W pierwszej drużynie tego klubu zadebiutował w wieku dziewiętnastu lat, a w ciągu kolejnych ośmiu zdobył z nim trzy tytuły mistrza kraju, dwa Puchary Bułgarii oraz raz – w sezonie 1986–1987 – dotarł do ćwierćfinału Pucharu Zdobywców Pucharów.

Po upadku komunizmu wyjechał za granicę, do Izraela, gdzie występował przez pięć lat. Był zawodnikiem klubów drugoligowych (Hapoel Ramat Gan, Maccabi Ironi Aszdod i Maccabi Jafa); z tym drugim w sezonie 1992–1993 wywalczył awans do ekstraklasy. Piłkarską karierę zakończył w barwach Lewskiego w wieku trzydziestu czterech lat. Mimo ponad dwustu meczów rozegranych w zespole ze stolicy, ani razu nie wystąpił w reprezentacji Bułgarii

Kariera szkoleniowa

Pracę szkoleniową rozpoczął w 2002, kiedy dołączył do sztabu trenerskiego Lewskiego Sofia. Obok Canko Cwetanowa był najbliższym współpracownikiem Stanimira Stoiłowa w latach 2004–2008, czyli wówczas, gdy klub wywalczył dwa tytuły mistrza kraju, dotarł do ćwierćfinału Pucharu UEFA i jako pierwsza drużyna z Bułgarii – awansował do Ligi Mistrzów.

Sławia Sofia w sezonie 2010–2011

W sierpniu 2008 po tym, jak drużyna prowadzona przez następcę Stoiłowa Welisława Wucowa przegrała w eliminacjach do Ligi Mistrzów z białoruskim BATE Borysów, Welew został nowym szkoleniowcem Lewskiego. W pierwszym sezonie swojej pracy, rozpoczętym od ligowego zwycięstwa 6:0 nad Botewem Płowdiw, zdobył mistrzostwo kraju. Dzięki temu na koniec rozgrywek 2008–2009 otrzymał nagrodę dla najlepszego szkoleniowca w Bułgarii.

23 lipca 2009, niedługo po tym, jak Lewski wygrał 9:0 z UE Sant Julià w drugiej rundzie Ligi Mistrzów, Welew otrzymał wymówienie. Szefowie Lewskiego nie podali przyczyn zwolnienia.

Od maja 2010 był trenerem innego stołecznego klubu, Slawii^[1]. Zastąpił na tym stanowisku Welisława Wucowa, od którego dwa lata wcześniej przejął Lewskiego. W pierwszym sezonie swojej pracy doprowadził Slawię do – pierwszego od 1996 – finału Pucharu Bułgarii. Trofeum jednak ostatecznie trafiło do CSKA Sofia, które wygrało 1:0 z podopiecznymi Welewa. Ta porażka oraz słaby wynik w lidze (jedenastce miejsce) sprawiły, że na koniec sezonu 2010–2011 trener został zdymisjonowany.

Od listopada 2011 jest trenerem Łokomotiwu Płowdiw^[2].

Sukcesy

Przypisy

Bibliografia

• Statystyki na LevskiSofia.info (ang.)