Emici

Emici, Emim (hebr. אֵימִים „przerażający”, w Septuagincie Ομμίν/Ομμᾶιοι[1]) – starożytny lud wspomniany w Biblii, pierwotni mieszkańcy Moabu przed przybyciem w te regiony Moabitów. Wraz z Anakitami mieli się zaliczać do Refaitów (Pwt 2,10-11)[2].

Zgodnie z relacją zamieszczoną w Księdze Rodzaju (Rdz 14,5) Emici zamieszkiwali na równinie Kiriataim na wschód od Morza Martwego i byli jednym z ludów pobitych podczas wyprawy wojennej króla Kedorlaomera[3].

Natomiast w Księdze Powtórzonego Prawa jest o nich taka wzmianka:

Wtedy rzekł do mnie Pan: Nie napadaj na Moabitów, nie podejmuj z nimi wojny, bo nie oddam ci nic z ich ziemi na własność, gdyż synom Lota dałem na własność Ar. Poprzednio mieszkali w niej Emici, naród wielki, liczny i wysoki jak Anakici. Zaliczano ich do Refaitów, jak i Anakitów. Lecz Moabici nazywają ich Emitami.

Pwt 2,9-11

Przypisy

  1. ↑ Emim (ang.). Jewish Encyclopedia. [dostęp 2014-11-26].
  2. ↑ John L. Mckenzie: The Dictionary Of The Bible. New York: Touchstone, 1995, s. 234.
  3. ↑ Eerdmans Dictionary of the Bible. edited by David Noel Freedman. Grand Rapids: Wm. B. Eerdmans Publishing, 2000, s. 405.