Emil Kipa

Emil Kipa
Data i miejsce urodzenia17 marca 1886
Lwów
Data i miejsce śmierci5 stycznia 1958
Warszawa
Konsul Generalny RP w Hamburgu
Okresod 1931
do 1937
PoprzednikMikołaj Samson Himmelstjema
NastępcaWładysław Ryszanek
Odznaczenia
Medal Niepodległości Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Grób historyka Emila Kipy na Cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie

Emil Kipa (ur. 17 marca 1886 we Lwowie, zm. 5 stycznia 1958 w Warszawie) – polski historyk i urzędnik konsularny, kierownik wydziału zachodniego Sekcji Ogólnej Departamentu Spraw Zagranicznych Delegatury Rządu na Kraj[1].

Życiorys

W drugim półroczu roku szkolnego 1903/1904 ukończył C. K. Gimnazjum Brzeżańskie, otrzymawszy świadectwo dojrzałości[2]. Został absolwentem Uniwersytetu we Lwowie, gdzie uzyskał tytuł doktora filozofii. Współredaktor Kuriera Lwowskiego (1914–1915). Uczestniczył w obronie Lwowa (1918).

W 1919 wstąpił do polskiej służby zagranicznej, w której pełnił funkcję pracownika Wydziału Historyczno-Naukowego MSZ i konsula generalnego w Hamburgu (1931–1937). Radca Referatu Prasowego w Wydziale Prasowym MSZ[3]. Prowadził wykłady z historii dyplomacji w Szkole Nauk Politycznych i Wyższej Szkole Handlowej, obie w Warszawie. Przedstawiciel warszawskiej szkoły historycznej, członek Komisji Historycznej Polskiej Akademii Umiejętności, Towarzystwa Historycznego we Lwowie[4] Wolnomularz i Wielki Archiwista Wielkiej Loży Narodowej Polski.

Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 29, grób 60)[5].

Prace własne

  • Fryderyk Gentz a Polska 1794–1831, W. L. Anczyc Kraków 1911
  • Ks. Hugo Kołłątaj, Macierz Polska Lwów 1912
  • Misja dra Szokalskiego do Niemiec w 1848, Warszawa 1913
  • W przededniu wojny 1809, Lwów 1914
  • Berka Joselewicza projekt legionu żydowskiego dla Austrii 1796, 1914
  • Zbiór odezw i rozp. z czasów okupacji Lwowa 1914–15, Lwów 1916
  • Prawosławie w Galicji w 1914–15, Lwów 1916
  • Stosunki dyplomatyczne austriacko-hiszpańskie 1808–1809, Lwów 1916
  • Prawosławie w Galicyi w świetle prasy ruskiej we Lwowie z czasów inwazji 1914-1915 roku, H. Altenberg Lwów 1918
  • Lwów, Bibljoteka Dzieł Wyborowych, Księg. św. Wojciecha Poznań 1919
  • Pod Zamościem w roku 1809, Zamość/Warszawa 1919
  • Wiek XIX i XX : wielka wojna, Lwów 1926
  • Historja dyplomacji XIX w. : rok akademicki 1927/28, Stud. Bratnia Pomoc Szkoły Nauk Politycznych Warszawa 1928
  • Études sur l'histoire de la franc-maçonnerie en Pologne = Z dziejów masonerji w Polsce, 1929
  • Wspomnienia z przeszłości Radziszewskiego, Warszawa 1930
  • Wspomnienia K. Wolickiego z poselstwa do Francji i Stambułu 1831, 1931
  • Z pobytu Napoleona w Poznaniu w r. 1806, Tow. Miłośników Historji w Poznaniu 1938
  • Kościuszko we Lwowie, 1939
  • Jakub Jasiński w bitwie pod Mirem 11 VI 1792 : Mickiewicziana, Wrocław 1951
  • Stan badań nad dziejami politycznymi drugiej połowy XVIII w., Warszawa 1951
  • Austria a sprawa polska w r. 1809, Towarzystwo Naukowe Warszawskie 1952
  • Studia i szkice historyczne, Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wrocław 1959

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Waldemar Grabowski, Polska Tajna Administracja Cywilna 1940–1945, Warszawa 2003, s. 280.
  2. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Brzeżanach za rok szkolny 1904. Brzeżany, 1904, s. 75.
  3. ↑ Rocznik SZRP 1938 ↓, s. 31, 191.
  4. ↑ Teofil Emil Modelski, Towarzystwo Historyczne 1914–1924, w: Kwartalnik Historyczny, rocznik LI, zeszyt 1–2, Lwów 1937, s. 52.
  5. ↑ śp. Emil Kipa
  6. ↑ a b Rocznik SZRP 1938 ↓, s. 191.
  7. ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 2, s. 44, 1937. 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Emil Kipa (grób).JPG
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób historyka Emila Kipy na Cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie