Emil Schulz

Emil Schulz

Data i miejsce urodzenia	25 maja 1938 Kaiserslautern
Data i miejsce śmierci	22 marca 2010 Kaiserslautern
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy Igrzyska olimpijskie srebro Tokio 1964 boks (waga średnia) Reprezentacja  RFN Mistrzostwa Europy brąz Moskwa 1963 waga średnia

Emil Schulz (ur. 25 maja 1938 w Kaiserslautern, zm. 22 marca 2010 tamże) – niemiecki bokser, medalista olimpijski.

Uprawiał boks od 1951, startując do końca kariery w 1965 w klubie 1. FC Kaiserslautern. W 1960 zdobył po raz pierwszy mistrzostwo RFN w wadze średniej. Później zdobywał ten tytuł w kolejnych latach do 1964. Wystąpił na mistrzostwach Europy w 1961 w Belgradzie, gdzie w ćwierćfinale wagi średniej przegrał z rutynowanym Dragoslavem Jakovljeviciem z Jugosławii.

Na mistrzostwach Europy w 1963 w Moskwie zdobył brązowy medal w wadze średniej, przegrywając w półfinale z Ionem Moneą z Rumunii.

Najwyższym osiągnięciem Schulza był srebrny medal olimpijski zdobyty podczas letnich igrzysk olimpijskich w 1964 odbywających się w Tokio. W finale turnieju pokonał go bokser z ZSRR Walerij Popienczenko. Schulz startował wówczas we wspólnej reprezentacji olimpijskiej Niemiec.

Schulz 13 razy walczył w meczach reprezentacji bokserskiej RFN, odnosząc 8 zwycięstw, 1 remis i 4 porażki. W 3 meczach z reprezentacją Polski 2 razy pokonał Tadeusza Walaska oraz zremisował z Lucjanem Słowakiewiczem.

W 1965 ciężko zachorował, co zmusiło go do zakończenia kariery sportowej. Zmarł 22 marca 2010 w Kaiserslautern.

Bibliografia

• Piotr Osmólski: Leksykon boksu. Warszawa: Sport i Turystyka, 1989. ISBN 83-217-2680-1. ISBN 978-83-217-2680-9. (pol.)
• Wyniki olimpijskie Schulza na stronie sports-reference.com (ang.). [dostęp 2010-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 stycznia 2012)].
• Informacja o śmierci (niem.). [dostęp 2010-03-25].