Emiliano Bonazzoli

Emiliano Bonazzoli
Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1979
Asola

Wzrost

192 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Reggina Calcio

Numer w klubie

9

Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
1996–2000Brescia Calcio53(10)
1999AC Cesena (wyp.)21(1)
2000–2002AC Parma36(8)
2000–2001Hellas Werona (wyp.)28(7)
2003–2005Reggina Calcio77(17)
2005–2009UC Sampdoria84(15)
2009ACF Fiorentina (wyp.)12(1)
2009–Reggina Calcio24(3)
W sumie:335(62)
Kariera reprezentacyjna[b]
LataReprezentacjaWyst.Gole
1996–1997 Włochy U-179(7)
1996–1997 Włochy U-1814(2)
1998–1999 Włochy U-203(0)
1998–2002 Włochy U-2117(8)
2006 Włochy1(0)
W sumie:44(17)
  1. Aktualne na: 18 lutego 2010.
  2. Aktualne na: 18 lutego 2010.

Emiliano Bonazzoli (ur. 20 stycznia 1979 roku w Asoli) – włoski piłkarz występujący na pozycji napastnika. Obecnie gra we Regginie Calcio.

Kariera klubowa

Emiliano Bonazzoli zawodową karierę rozpoczynał w 1996 roku w zespole Brescia Calcio. W debiutanckim sezonie rozegrał tylko jedno spotkanie, a jego drużyna zwyciężyła w rozgrywkach Serie B i awansowała do włoskiej ekstraklasy. W Serie A Bonazzoli zadebiutował 31 sierpnia 1997 roku w przegranym 1:2 meczu z Interem Mediolan. Brescia uplasowała się na piętnastej pozycji w tabeli i powróciła do drugiej ligi. W trakcie sezonu 1998/1999 Bonazzoli został wypożyczony do AC Cesena, a po powrocie do Brescii wywalczył sobie miejsce w podstawowej jedenastce. W letnim okienku transferowym w 2001 roku włoski napastnik został zawodnikiem AC Parma, jednak po rozegraniu jednego spotkania, na resztę sezonu został wypożyczony do Hellasu Werona. Po powrocie na Stadio Ennio Tardini Bonazzoli o miejsce w ataku rywalizował z takimi piłkarzami jak Marco Di Vaio, Hakan Şükür, Savo Milošević oraz Patrick M’Boma.

W styczniu 2003 roku Włoch trafił do drużyny Reggina Calcio, która kupiła połowę praw do karty zawodnika. W ataku nowego klubu najpierw grał z Davidem Di Michele, a następnie z Marco Borriello. W barwach Regginy Bonazzoli wystąpił w 77 ligowych pojedynkach i zdobył siedemnaście bramek. Następnie pozyskaniem włoskiego zawodnika zainteresowała się UC Sampdoria, która po kontuzji Fabio Bazzaniego potrzebowała kupić napastnika[1].

Ostatecznie ekipę "Blucheratich" Bonazzoli zasilił na zasadzie wypożyczenia, a razem z nim do klubu przywędrował Marco Zamboni[2]. Włoch od razu stał się jednym z najważniejszych piłkarzy w drużynie[3], jednak zerwanie więzadeł krzyżowych uniemożliwiło mu grę do końca sezonu[4]. Bonazzoli zadeklarował chęć pozostania w Genui[5], a działacze Sampdorii postanowili odkupić go od Regginy i Parmy[6].

14 stycznia 2009 roku został wypożyczony do Fiorentiny. Rozegrał dla niej 12 spotkań i strzelił 3 gole, po czym 14 lipca przeszedł do Regginy Calcio[7].

Kariera reprezentacyjna

Bonazzoli ma za sobą występy w młodzieżowych reprezentacjach Włoch. Razem z zespołem do lat 21 w 2002 roku dotarł do półfinału mistrzostw Europy.

Do seniorskiej kadry po raz pierwszy został powołany we wrześniu 2006 roku na mecze z Litwą i Francją. W drużynie narodowej zadebiutował jednak dopiero 15 listopada w zremisowanym 1:1 pojedynku przeciwko Turcji. Wówczas do kadry "Squadra Azzura" został powołany w miejsce kontuzjowanego Vincenzo Iaquinty[8].

Przypisy

  1. Bonazzoli w Sampdorii?? (pol.). pilka.pl. [dostęp 2008-07-30].
  2. Oficjalne: Bonazzoli i Zamboni w Sampdorii (pol.). pilka.pl. [dostęp 2008-07-30].
  3. Serie A: Bonazzoli bohaterem Genui (pol.). pilka.pl. [dostęp 2008-07-30].
  4. Sampdoria: Bonazzoli nie zagra do końca sezonu (pol.). pilka.pl. [dostęp 2008-07-30].
  5. Bonazzoli chce zostać w Sampdorii (pol.). pilka.pl. [dostęp 2008-07-30].
  6. Bonazzoli zostaje w Sampdorii (pol.). pilka.pl. [dostęp 2008-07-30].
  7. Bonazzoli alla Reggina (wł.). regginacalcio.com. [dostęp 2009-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-13)].
  8. Włochy: Bonazzoli powołany w miejsce Iaquinty (pol.). pilka.pl. [dostęp 2008-07-30].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.