Emily Davies

Sarah Emily Davies
Ilustracja
Portret Emily Davies
(Rudolph Lehmann, 1880)
Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1830
Southampton, Hampshire

Data i miejsce śmierci

13 lipca 1921
Hampstead, Londyn

Narodowość

angielska

Emily Davies, Sarah Emily Davies (ur. 22 kwietnia 1830 w Southampton, Hampshire, zm. 13 lipca 1921 w Hampstead, Londyn) – angielska działaczka na rzecz emancypacji kobiet, współzałożycielka Girton College w Cambridge – pierwszej brytyjskiej uczelni dla kobiet.

Życiorys

Dzieciństwo i młodość w Gateshead

Urodziła się w roku 1830 w Southampton jako córka Mary Hopkinson i Johna Daviesa (1795–1861), ewangelickiego duchownego anglikańskiego[1][2][3]. Rodzice prowadzili w tamtejszej plebanii szkołę z internatem (przed przyjazdem – w roku 1928 – do Southampton prowadzili szkołę męską w parafii St Pancras w Chichester). Po kilku miesiącach od narodzin córki rodzina osiedliła się w Gateshead[2] (hrabstwo Durham), gdzie Emily spędziła większą część swojej młodości[3] (według części źródeł Gateshead jest też miejscem jej urodzenia[4]).

(c) Alan Heardman, CC BY-SA 2.0
St Mary's Church w Gateshead

Ojciec Emily był w tym mieście rektorem St Mary's Church (od roku 1839 do śmierci w roku 1861)[3].

John Davies miał tradycyjne poglądy na temat edukacji; trzej bracia Emily zostali wysłani do szkoły z internatem, a córka uczyła się w domu. John Llewelyn – starszy brat, z którym Emily była bardzo związana – odniósł sukces na Uniwersytecie Cambridge; jego siostra z żalem uświadomiła sobie, że jako dziewczyna nie może pójść w jego ślady (kobiety nie miały dostępu do edukacji akademickiej)[4].

Gdy miała ok. 20 lat (ok. 1850) brat zachęcił ją do udziału w feministycznej Langham Place Group, zajęcia się problemami kobiet w Gateshead oraz założenia lokalnego oddziału Society for the Promotion of the Employment of Women[3]. W tym środowisku poznała m.in. Barbarę Smith Bodichon (ur. 1827) i Elizabeth Garrett (ur. 1836), prowadzące kampanie na rzecz zwiększenia wyborczych praw kobiet, ich prawa do edukacji i niezależności finansowej.

Londyn i Cambridge

Po śmierci ojca (1861) Emily Davies przeprowadziła się do Londynu. Włączyła się do starań o dopuszczenie kobiet do Uniwersytetu Londyńskiego, Oksfordzkiego i University of Cambridge oraz o inne prawa kobiet. Założyła stowarzyszenia Kensington Society i London Association of Schoolmistresses; była jedną z pierwszych kobiet, które zostały wybrane do London School Board. Uczestniczyła w przygotowaniach petycji do Parlamentu, którą w roku 1866 przedstawił – w imieniu kobiet – John Stuart Mill. Przez pewien czas zajmowała się redagowaniem feministycznego czasopisma The Englishwoman's Journal[5] (założonego w roku 1858 przez Barbarę Bodichon).

Girton College, w Cambridge (1890)

W następnych latach koncentrowała się – wspólnie z Barbarą Bodichon i Lady Stanley of Alderley – na organizacji pierwszej brytyjskiej uczelni dla kobiet. Za datę jej założenia uważa się rok 1869[6]. W tym roku otwarto żeńską szkołę w Benslow (dwie mile od Cambridge) – Benslow House. Została w roku 1873 przeniesiona do Cambridge i nazwana Girton College[4][a].

W pierwszych latach działalności Benslow House pojawiła się różnica zdań między Emily Davies i Barbarą Bodichon, która proponowała nadanie uczelni bardziej liberalnego charakteru. Obie założycielki uczelni miały też różne zdania na temat programu nauczania. Emily Davies uważała, że należy utrzymywać dyscyplinę, koncentrować się na nauce tradycyjnych przedmiotów, analogicznie jak w szkołach męskich, oraz utrzymywać związek z Kościołem Anglii[4]. Kierowała Girton College w latach 1873–1875 (jako czwarta Mistress of Girton[7]), a następnie przez ponad 30 lat była jego sekretarzem[5].

Kontynuując działalność na rzecz emancypacji kobiet w roku 1906 przewodniczyła delegacji sufrażystek do Parlamentu[5]. Była aktywna w National Union of Women's Suffrage Societies, jednak sprzeciwiała się metodom stosowanym przez radykalne skrzydło ruchu feministycznego (zob. Emmeline Pankhurst i Women's Social and Political Union). Nie popierała żądań NUWSS o zrównanie praw wyborczych wszystkich kobiet z prawami mężczyzn – proponowała zróżnicowanie uprawnień kobiet zamężnych i niezamężnych. W roku 1912, gdy organizacja wyraziła pełne poparcie dla Labour Party, przystąpiła do Conservative and Unionists Women's Franchise Society – grupy utworzonej po rozłamie NUWSS, zdecydowanej działać poprzez pokojowe manifestacje i publiczne debaty oraz składanie petycji i lobbing w Parlamencie. Była jedną z niewielu członkiń pierwszego Women's Suffrage Society, powołanego w celu uczestnictwa w wyborach do Parlamentu w roku 1919[4].

Publikacje (wybór)

Wybór według books.google.pl[8]:

  • 1860–1910 – Thoughts on Some Questions Relating to Women,
  • 1862 – Medicine as a Profession for Women; A paper read at the Social Science Congress (11 czerwca 1862),
  • 1864 – On Secondary Instruction as Relating to Girls,
  • 1864 – Cambridge Local Examinations: Report of an Examination of Girls, Held (by Permission of the Syndicate) in Connexion with the Local Examinations of the University of Cambridge in 1863, Together with a List of Successful Candidates, and Statistical Tables,
  • 1865 – The Application of Funds to the Education of Girls. (Read at a Meeting of the Education Department [of the National Association for the Promotion of Social Science], May 3, 1865),
  • 1866 – The higher education of women,
  • 1868 – Special Systems of Education for Women,
  • 1868 – Some Account of a Proposed New College for Women: a Paper Read at the Annual Meeting of the National Association for the Promotion of Social Science,
  • 1878 – Home and the Higher Education,
  • 1888 – The London Association of Schoolmistresses,
  • 1896 – Women in the Universities of England and Scotland (reprint 2010),
  • 1900 – Letters of Emily Davies (to Mrs Oliver),
  • 1904 – Parliamentary Franchise for Women,
  • 1905 – The Women's Suffrage Movement: I. Why Should We Care for It?
  • 1905 – Women's Service to the State and the Parliamentary Vote
  • 1907 – Are Women Suffragists Asking for Seats in Parliament?: A Reply,
  • 1907 – A Plea for Discrimination,
  • 1907 – A Constitutional Sluice: Or, Steps in the Enfranchisement of Women,
  • 1906 – To the Editor of „The Tribune”.

Upamiętnienie

O zachowanie pamięci o Sarah Emily Davies troszczy się przede wszystkim Girton College, w którym jest przechowywane jej archiwum (publikacje i dokumenty osobiste)[3]. Jej działalność jest tematem książki Daphne Bennett pt. Emily Davies and the liberation of women: 1830–1921 (wyd. André Deutsch, 1990)[9]. Zbiór pism został wydany w formie książkowej w roku 2004 przez University of Virginia Press[10].

W miastach, w których mieszkała i pracowała – Southampton, Gateshead i Londyn – umieszczono tablice pamiątkowe w ramach akcji Women Celebrated by Blue Plaques. W roku 1994 Rada Miasta Southampton umieściła tablicę na ścianie domu, w którym się urodziła (mimo że przebywała w tym mieście zaledwie kilka miesięcy)[2].

Nazwisko Emily Davies znajduje się też na jednym z witraży Kościoła pw. Wszystkich Świętych w High Wycombe. W tzw. „Dove Window”, upamiętniającym Frances Dove (założycielkę szkoły żeńskiej Wycombe Abbey w roku 1896), znajdują się wizerunki i nazwiska innych kobiet, które przeciwdziałały męskiej dominacji; obok wizerunków Świętej Małgorzaty Szkockiej, Małgorzaty Beaufort i innych historycznych postaci, zamieszczono m.in. nazwiska: Emily Davies, Elizabeth Garrett Anderson, Octavia Hill, Sophia Jex-Blake[11].

W Girton College imię E. Davies nadano dwóm salkom konferencyjnym (Emily Davies Rooms)[12]; ufundowano też stypendium Emily Davies Bursaries[13].

1

„The Girton Pioneers” – melodia i tekst
pieśni napisanej w roku 1871
dla uhonorowania trzech pierwszych absolwentek Benslow House[b]
2
Powyżej:
Blue plaque Rady Wielkiego Londynu[c]

Po prawej:
„Dove Window” w All Saints Church[d], High Wycombe
3

Uwagi

  1. ↑ Absolwentki Girton College przez wiele lat nie miały takich samych praw jak absolwenci szkół wyższych dla mężczyzn (dopiero w latach 40. XX&nbspGirton ;w. uznano Girton za jedno z pełnoprawnych kolegiów University of Cambridge.
  2. ↑ Źródło: Emily Elizabeth Constance Jones, Girton College, London: Adam & Charles Black, 1913 (cyt. według en:wiki)
  3. ↑ Zobacz – Pogram Women Celebrated by Blue Plaques na www.english-heritage.org.uk; Emily Davies upamiętniono błękitnymi tablicami w Londynie, Southampton i Gateshead
  4. ↑ Zobacz – All Saints Church, High Wycombe

Przypisy

  1. ↑ Emily Davies, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2013-12-02] (ang.).; źródło: m.in. Bluestockings: The Remarkable Story of the First Women to Fight for an Education by Jane Robinson
  2. ↑ a b c A.G.K. Leonard: Carlton Crescent: Southampton’s most spectacular Regency development. [w:] Journal of Southampton Local History Forum No. 17 Autumn 2010 [on-line]. www.southampton.gov.uk. s. 41–42. [dostęp 2015-12-14]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e Personal Papers of Sarah Emily Davies. [w:] Girton College Archive, Cambridge [on-line]. janus.lib.cam.ac.uk. [dostęp 2013-12-02]. (ang.).; Further information: Barbara Stephen, 'Emily Davies and Girton College', pub. Constable and Co Ltd, London 1927; Daphne Bennett, 'Emily Davies and the Liberation of Women', pub. Deutsch, 1990; Ann Murphy and Deirdre Raftery (eds) 'Emily Davies: Collected Letters 1861–1875', University of Virginia Press, 2004.
  4. ↑ a b c d e John Simkin: Emily Davies. [w:] Spartacus Educational > British History > British Education [on-line]. spartacus.schoolnet.co.uk. [dostęp 2015-12-14]. (ang.).
  5. ↑ a b c Jone Johnson Lewis: Emily Davies. [w:] About.com > Women's History [on-line]. About.com. [dostęp 2013-12-02]. (ang.).
  6. ↑ Girton's Past. [w:] Strona internetowa Girton College [on-line]. [dostęp 2013-12-03]. (ang.).
  7. ↑ Mistresses. [w:] Strona internetowa Girton College [on-line]. [dostęp 2013-13-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-22)]. (ang.).zły zapis daty dostępu
  8. ↑ inauthor:"Emily Davies". [w:] Wyszukiwarka www.google.pl [on-line]. [dostęp 2013-12-03].
  9. ↑ Daphne Bennett: Emily Davies and the liberation of women: 1830–1921. Uniwersytet w Wirginii: André Deutsch, 1990., Rev. J.A. Mangan, British Journal of Educational Studies Vol. 39, No. 3 (Aug. 1991), pp. 357–359
  10. ↑ Davies, Emily; Ann B. Murphy & Deirdre Raftery: Emily Davies: Collected Letters. University of Virginia Press, 2004. ISBN 0-8139-2232-1.
  11. ↑ Peter Cormack: Women Stained Glass Artists of the Arts and Crafts Movement: Exhibition Catalogue (Paperback). 7 grudnia 1985. ISBN 978-0-901974-22-8. (cyt. według en:wiki, zob. All Saints')
  12. ↑ Emily Davies Rooms Girton College. conferences.girton.cam. [dostęp 2013-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-07)]. (ang.).
  13. ↑ Undergraduates > Fees & Funding > What Support Does Girton Offer?. [w:] Strona internetowa Girton College, Cambridge [on-line]. www.girton.cam.ac.uk. [dostęp 2013-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-07)]. (ang.).

Media użyte na tej stronie

The Girton Pioneers.jpg
"The Girton Pioneers", In "Girton College songs" Cambridge, 1876–84. 8vo (29.2 cm, 11.5"). [2] ff., [86] pp, Manuscript on paper, in English
Gateshead - St. Mary's Church - geograph.org.uk - 761941.jpg
(c) Alan Heardman, CC BY-SA 2.0
St Mary's parish church, Church Road, Gateshead, Tyne and Wear, seen from the south. It is now the Gateshead Visitor Centre.
Girton College, Cambridge, England, 1890s.jpg
Cambridge, Girton College. 1 photomechanical print : photochrom, color.
Emily Davies (5026016425).jpg
Autor: Simon Harriyott from Uckfield, England, Licencja: CC BY 2.0
Emily Davies
Dove.png
Autor: Weglinde, Licencja: CC0
The three-light window in All Saints' High Wycombe is known as the “Dove Window” and remembers Frances Dove (1847-1942). It was designed by Caroline Townshend and Joan Howson. Frances Dove was one of the first students to enrol at Girton College and became founder and first headmistress of Wycombe Abbey School for girls in 1896. She was an active advocate of “women’s rights” and when the 1907 Qualification of Women (County and Borough Councils) Act was passed, which gave women the right to sit on local councils even though they could not vote, she was one of the first women in the country to be elected. In 1908 she was invited by the Council to become the Mayor and although Miss Dove had been elected by the Council this was overturned at the public “mayor making” ceremony when a male candidate stepped forward. This “mayor making” ceremony would take place in the market square ( an ancient weighing-in ceremony) at which the “mayor elect” is acclaimed by the people. Never before or since was another candidate brought in at that ceremony and “elected” by acclamation of the crowd, a crowd on that occasion no doubt packed with anti-feminists. Although Dove was not elected the Bucks Free Press noted that she was the only person to come out of the meeting with dignity. It seems she chose to wear a scholar’s cap with her councillor’s robes and High Wycombe women councillors still wear scholar’s caps with their robes to this day. She retired as headmistress in 1910, was appointed a JP, supported the Suffragettes and in 1928 was made a dame. She presented the window to the parish church to pay tribute to the achievement of women through the ages, in the face of male domination. The window was dedicated on Ascension Day in 1933. In the left panel, Townshend and Howson depicted Charlotte Brontë, Emily Davies, the first principal of Girton, St Bridget, St Winifred, Elizabeth Fry, the prison reformer and Florence Nightingale. They also listed the names of Maud Royden and Dame Millicent Fawcett, both suffragettes, Agnata Ramsay, the first woman to achieve a classics tripos at Cambridge, Mary Kingsley, Hannah More, anti-slavery writer and friend of Wilberforce and Edith Cavell. In the centre panels are depictions of St Margaret the Scottish Queen, Margaret Roper, daughter to Sir Thomas More, Margaret Beaufort, mother of Henry VII and benefactress of Oxford and Cambridge universities and Ann Clough, the first principal of Newnham College and the names Josephine Butler the social reformer, Octavia Hill, co-founder of the National Trust, Jenny Lind, opera singer, Sophia Jex-Blake, a pioneer of medical education for women, Elizabeth Garret-Anderson, first woman member of the British Medical Association and Agnes Jones the nurse praised by Florence Nightingale. In the right hand panel were depicted Grace Darling, Queen Victoria, Christina Rosetti and St Hilda together with the names St Frideswide, Mary Slessor the Scottish missionary, Alice Marval who died caring for plague victims in India, Amy Johnson, and Elsie Inglis a suffragette who took women’s medical units to serve on the Western Front in the Great War.
Emily Davies-200px.jpg
Portrait of Emily Davies (1830-1921)