Emily Sweeney
 (c) Sandro Halank, Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0 Emily Sweeney w 2017 roku | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub | World Class Athlete Program[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 165 cm[2] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ | 6 grudnia 2009, Altenberg (13. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | 6 grudnia 2009, Altenberg (13. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | 4 stycznia 2015, Königssee (2. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze zwycięstwo w PŚ | 26 listopada 2017, Winterberg | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Emily Carolyn Sweeney (ur. 16 marca 1993 w Portland w stanie Maine[1]) – amerykańska saneczkarka, trzykrotna medalistka mistrzostw Ameryki i Pacyfiku, dwukrotna medalistka mistrzostw świata juniorów w Park City, brązowa medalistka mistrzostw świata w Winterbergu.
Życie prywatne
Ma starszą siostrę Megan, która także uprawia saneczkarstwo[3].
Jest związana z włoskim saneczkarzem Dominikiem Fischnallerem[3].
Kariera wojskowa
Od grudnia 2011 roku jest członkiem wchodzącej w skład Gwardii Narodowej Stanów Zjednoczonych formacji militarnej Army National Guard, do której wstąpiła pod wpływem swojego dziadka Jacka Sweeneya, będącego niegdyś żołnierzem amerykańskiej marynarki wojennej[3][4]. Przeszła podstawowe szkolenie bojowe w położonej w stanie Missouri bazie szkoleniowej amerykańskich wojsk lądowych Fort Leonard Wood, a także skończyła z wyróżnieniem szkołę policji militarnej[3]. Należy do wojskowej jednostki szkoleniowej dla sportowców World Class Athlete Program[1].
Kariera sportowa
Saneczkarstwo zaczęła uprawiać w wieku 10 lat, gdy podziwiając swoją siostrę wzięła udział w organizowanej w stanie Rhode Island inicjatywie dla młodych talentów tej dyscypliny. Później dołączyła do amerykańskiego programu saneczkarskiego[3]. W 2009 roku wzięła udział w mistrzostwach świata juniorów w Nagano, na których zajęła 7. miejsce w konkurencji jedynek, ponadto 6 grudnia tego roku zadebiutowała i zarazem zdobyła pierwsze punkty w Pucharze Świata zajmując jedynkowe 13. miejsce na rozgrywanych w Altenbergu zawodach sezonu 2009/2010[5].
W 2010 roku rozpoczęła starty w Pucharze Świata juniorów, a także pojawiła się na mistrzostwach świata juniorów w Innsbrucku, na których zajęła 5. miejsce w konkurencji jedynek[5][6]. Rok później, na mistrzostwach Ameryki i Pacyfiku w Calgary zajęła 4. miejsce w konkurencji jedynek, z kolei na mistrzostwach świata juniorów w Oberhofie była ósma w jedynkach[5][7]. W 2012 roku wystartowała w mistrzostwach świata juniorów w Königssee, z których przywiozła 5. miejsce w sztafecie i 6. w jedynkach[5]. W 2013 roku osiągnęła największy w karierze sukces na tego typu wydarzeniu, zdobywając na mistrzostwach świata juniorów w Park City złoty medal w konkurencji jedynek i brązowy w konkurencji sztafetowej[1]. W tym samym roku wzięła również udział w mistrzostwach Ameryki i Pacyfiku w Lake Placid, na których zajęła 5. miejsce w konkurencji jedynek, w mistrzostwach świata do lat 23 w Whistler, na których zajęła 11. miejsce w jedynkach oraz w mistrzostwach świata w Whistler, z których wróciła z jedynkowym 22. miejscem[5][8]. W 2014 roku pojawiła się na mistrzostwach Ameryki i Pacyfiku w Lake Placid, na których zdobyła srebrny medal w konkurencji jedynek, rozdzielając na podium swoje rodaczki: Erin Hamlin i Summer Britcher[9].
W 2015 roku wystartowała w mistrzostwach Ameryki i Pacyfiku w Calgary, na których zajęła 5. miejsce w konkurencji jedynek oraz w mistrzostwach świata w Siguldzie, z których wróciła z 22. miejscem w jedynkach, ponadto 4 stycznia tego roku zaliczyła pierwsze podium w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Königssee zawodach sezonu 2014/2015 zajęła 2. miejsce w konkurencji sztafetowej[5][10]. Jej sztafeta, w której startowała z Chrisem Mazdzerem, Matthew Mortensenem i Jaysonem Terdimanem rozdzieliła na podium ekipy z Niemiec i Kanady[11]. Z kolei 5 grudnia tego roku po raz pierwszy stanęła na pucharowym podium w konkurencji jedynek, zajmując 2. miejsce na rozgrywanych w Lake Placid zawodach sezonu 2015/2016, na których uplasowała się pomiędzy swoimi rodaczkami: Erin Hamlin i Summer Britcher[12]. W 2016 roku pojawiła się na mistrzostwach świata w Königssee, na których była czternasta w jedynkach oraz na mistrzostwach Ameryki i Pacyfiku w Park City, na których zdobyła srebrny medal w konkurencji jedynek, plasując się za Erin Hamlin i przed Kanadyjką Alex Gough[1][13]. W 2017 roku, na mistrzostwach Ameryki i Pacyfiku w Calgary zajęła 4. miejsce w konkurencji jedynek, z kolei na mistrzostwach świata w Igls była czwarta w konkurencji sprintu i piętnasta w konkurencji jedynek[1][14]. W tym samym roku, 26 listopada, odniosła pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, pokonując w sprincie na rozgrywanych w Winterbergu zawodach sezonu 2017/2018 Summer Britcher i Niemkę Natalie Geisenberger[15].
W 2018 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, na których z powodu wypadku na dziewiątym zakręcie toru nie ukończyła konkurencji jedynek, a także w mistrzostwach Ameryki i Pacyfiku w Lake Placid, na których wywalczyła jedynkowy złoty medal, pokonując swoje rodaczki: Summer Britcher i Brittney Arndt[1][16][17]. Rok później pojawiła się na mistrzostwach świata w Winterbergu, na których zajęła 4. miejsce w konkurencji sprintu i 6. w konkurencji sztafetowej, a także zdobyła brązowy medal w konkurencji jedynek plasując się za Niemkami: Natalie Geisenberger i Julią Taubitz[5][18].
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
| Rok | Miejsce | Jedynki | Sztafeta |
|---|---|---|---|
| 2018 | Pjongczang | DNF | – |
| 2022 | Pekin | 26. | - |
Mistrzostwa świata
| Rok | Miejsce | Jedynki | Jedynki-sprint | Sztafeta |
|---|---|---|---|---|
| 2013 | Whistler | 22. | nie rozgrywano | – |
| 2015 | Sigulda | 22. | nie rozgrywano | – |
| 2016 | Königssee | 14. | – | – |
| 2017 | Igls | 15. | 4. | – |
| 2019 | Winterberg | 3. | 4. | 6. |
| 2020 | Soczi | - | - | - |
| 2021 | Königssee | 7. | 24. | - |
Mistrzostwa Ameryki i Pacyfiku
| Rok | Miejsce | Jedynki |
|---|---|---|
| 2012 | Calgary | 4. |
| 2013 | Lake Placid | 5. |
| 2014 | Whistler | - |
| 2015 | Lake Placid | 2. |
| 2016 | Calgary | 5. |
| 2017 | Park City | 2. |
| 2018 | Calgary | 4. |
| 2019 | Lake Placid | 1. |
| 2020 | Whistler | 1. |
Mistrzostwa świata juniorów
| Rok | Miejsce | Jedynki | Sztafeta |
|---|---|---|---|
| 2009 | Nagano | 7. | – |
| 2010 | Innsbruck | 5. | – |
| 2011 | Oberhof | 8. | – |
| 2012 | Königssee | 6. | 5. |
| 2013 | Park City | 1. | 3. |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2009/2010 | 35. |
| 2010/2011 | 32. |
| 2011/2012 | 26. |
| 2012/2013 | 20. |
| 2013/2014 | – |
| 2014/2015 | 9. |
| 2015/2016 | 8. |
| 2016/2017 | 6. |
| 2017/2018 | 11. |
| 2018/2019 | 15. |
| 2019/2020 | 12. |
| 2020/2021 | 26. |
| 2021/2022 | 19. |
Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – indywidualnie
| Lp. | Data | Miejsce | Konkurencja | Lokata |
|---|---|---|---|---|
| 1. | 05.12.2015 |  Lake Placid | jedynki | 2 |
| 2. | 17.12.2016 | Park City | jedynki | 2 |
| 3. | 17.12.2016 | Park City | jedynki-sprint | 2 |
| 4. | 26.11.2017 |  Winterberg | jedynki-sprint | 1 |
| 5. | 01.12.2018 |  Whistler | jedynki | 3 |
| 6. | 30.11.2019 | Lake Placid | jedynki | 2 |
| 7. | 01.12.2019 | Lake Placid | jedynki-sprint | 3 |
| 8. | 14.12.2019 | Whistler | jedynki-sprint | 2 |
Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – drużynowo
| Lp. | Data | Miejsce | Konkurencja | Lokata |
|---|---|---|---|---|
| 1. | 04.01.2015 | Königssee | sztafeta | 2 |
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Emily Sweeney. [w:] About [on-line]. teamusa.org. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ Emily Sweeney. [w:] Luge [on-line]. asia.eurosport.com. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ a b c d e Joe Lacdan: Luge athlete Sgt. Emily Sweeney perseveres through heartache, injury to compete in 2018 Olympics. army.mil, 2018-01-10. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ SGT Emily Sweeney. [w:] Soldier - Athletes [on-line]. armywcap.com. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Luge - Emily Sweeney. [w:] Results of a sportsman / sportswoman [on-line]. the-sports.org. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ 1st and 2nd Junior World Cup in Sigulda: Official Results. fil-luge.org, 2010-12-17. [dostęp 2019-01-29]. (ang.).
- ↑ America-Pacific-Championships 2011: Calgary (CAN) 16.12.-17.12.2011. [dostęp 2019-02-19]. (ang.).
- ↑ America-Pacific-Championships 2013: Lake Placid (USA) 07.02.-09.02.20. fil-luge.org, 2013-02-08. [dostęp 2019-02-19]. (ang.).
- ↑ America-Pacific-Championships 2014: Lake Placid (USA) 04.12.-06.12.2. fil-luge.org, 2014-12-06. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ America-Pacific-Championships 2015: Calgary (CAN) 17.12.-19.12.2015. fil-luge.org, 2015-12-18. [dostęp 2019-02-19]. (ang.).
- ↑ Viessmann Team Relay World Cup 2014/2015 presented by BMW: Koenigssee (GER) 04.01.2015. fil-luge.org, 2015-01-04. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ Viessmann Luge World Cup 2015/2016: Lake Placid (USA) 03.12.-05.12.2015. fil-luge.org, 2015-12-05. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ America-Pacific-Championships 2016: Park City (USA) 15.12.-17.12.2016. fil-luge.org, 2016-12-17. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ America-Pacific-Championships 2017: Calgary (CAN) 07.12.-09.12.2017. fil-luge.org, 2017-12-09. [dostęp 2019-02-19]. (ang.).
- ↑ Natalie Geisenberger wins another World Cup, Emily Sweeney gets first gold. [w:] Olympic Sports [on-line]. espn.com, 2017-11-26. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ Scott Davis: American luger Emily Sweeney suffered a terrifying-looking crash when her sled wobbled out of control. businessinsider.com, 2018-02-13. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ America-Pacific-Championships 2018: Lake Placid (USA) 14.12.-16.12.2018. fil-luge.org, 2018-12-16. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ Tim Reynolds: Geisenberger wins, Sweeney gets bronze for US at worlds. [w:] Sports [on-line]. washingtonpost.com, 2019-01-26. [dostęp 2019-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-21)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Emily Sweeney na stronie FIL (ang.)
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
(c) Sandro Halank, Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0
Sprint World Cup Women in Winterberg: Emily Sweeney