Emma z Normandii
| ||
Królowa Anglii | ||
Okres | od 1002 do 1016 | |
Jako żona | Ethelreda II Bezradnego | |
Królowa Anglii | ||
Okres | od 1017 do 1035 | |
Jako żona | Kanuta Wielkiego | |
Królowa Danii | ||
Okres | od 1018 do 1035 | |
Jako żona | Kanuta Wielkiego | |
Dane biograficzne | ||
Data urodzenia | ok. 988 | |
Data śmierci | 6 marca 1052 | |
Miejsce spoczynku | Katedra w Winchesterze | |
Ojciec | Ryszard I, ks. Normandii | |
Matka | Gunnora | |
Mąż | Ethelred II Bezradny | |
Mąż | Kanut Wielki | |
Dzieci | z Ethelredem: Edward Wyznawca, Alfred Ætheling; z Kanutem: Hardekanut, Gunhilda (lub Kunegunda) |
Emma z Normandii (ur. ok. 988, zm. 6 marca 1052 w Winchesterze) – królowa Anglii, córka księcia Normandii Ryszarda I Nieustraszonego i Gunnory. Małżonka Ethelreda II Bezradnego oraz Kanuta Wielkiego, władców Anglii.
Głównym źródłem do jej dziejów jest Encomium Emmae Reginae, powstały na jej zamówienie w latach czterdziestych XI wieku. Jako żona Kanuta była dodatkowo królową Danii i Norwegii.
Życiorys
Króla Ethelreda II poślubiła 5 kwietnia 1002 r. w Winchesterze. Ethelred był wcześniej dwukrotnie żonaty. Był synem króla Edgara Spokojnego i Elfridy, córki earla Ordgara. Emma miała z nim dwóch synów, Edwarda i Alfreda. Po duńskiej inwazji na Anglię w 1013 r. obaj synowie udali się do Normandii. Po śmierci Ethelreda w 1016 r. Emma poślubiła nowego króla, Kanuta Wielkiego, syna Swena Widłobrodego, króla Danii, i Sygrydy Storrådy, córki Mieszka I. Ślub odbył się 2 lipca 1017 r. Z tego małżeństwa Emma doczekała się syna i córki.
Po śmierci Kanuta w 1035 r. tron Anglii objął pasierb Emmy, syn Kanuta z nieprawego łoża, Harold. Emma natomiast dążyła aby na angielskim tronie zasiadł któryś z jej synów. Ponieważ jej syn ze związku z Kanutem, Hardekanut, walczył ze swoimi wrogami w Skandynawii, Emma wezwała z Normandii swoich synów z pierwszego małżeństwa. Harold obronił jednak swoją pozycję. Alfred został pojmany i oślepiony. Zmarł niedługo później. Edward ponownie uciekł do Normandii. Niedługo później Anglię opuściła również Emma, która udała się na dwór hrabiego Flandrii.
Emma powróciła do Anglii dopiero po śmierci Harolda w 1040 r., kiedy tron objął Hardekanut. Po jego bezpotomnej śmierci nowym królem został Edward. Emma nie poparła jednak swojego syna, tylko króla Norwegii Magnusa Dobrego. Spowodowało to, że Emma została odsunięta z dworu królewskiego. Zmarła w 1052 r.
Potomkowie
Z pierwszego małżeństwa miała dwóch synów:
- Edward Wyznawca (ok. 1004 - 4 stycznia 1066), król Anglii,
- Alfred Ætheling (ok. 1012 - 5 lutego 1037).
Z drugiego małżeństwa miała dwoje dzieci:
- Hardekanut (1018 - 8 czerwca 1042), król Danii i Anglii,
- Gunhilda lub Kunegunda (ok. 1020 - 18 lipca 1038), pierwsza żona Henryka Bawarskiego, późniejszego cesarza Henryka III.
Genealogia
4. Wilhelm I Długi Miecz zm. 17 grudnia 942 | ||||||
2. Ryszard I Nieustraszony zm. 20 listopada 996 | ||||||
5. Sprota z Senlis | ||||||
1. Emma z Normandii zm. 6 marca 1052 | ||||||
6. nieznana osoba | ||||||
3. Gunnor zm. 1031 | ||||||
7. nieznana osoba | ||||||
Media użyte na tej stronie
Emma of Normandy with her two young sons
The Encomium Emmae Reginae (1041-2), London, British Library, MS. Add. 33241 -- Queen en:Emma of Normandy receiving the Encomium Emmae from its author, with her sons Harthacanute and Edward the Confessor in the background.