Emmanuel Wamala
Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | Uganda | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 15 grudnia 1926 Kamaggwa | ||
Arcybiskup Kampala | |||
Okres sprawowania | 1990–2006 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | rzymskokatolicki | ||
Diakonat | 15 sierpnia 1957 | ||
Prezbiterat | 21 grudnia 1957 | ||
Nominacja biskupia | 17 lipca 1981 | ||
Sakra biskupia | 22 listopada 1981 | ||
Kreacja kardynalska | 26 listopada 1994 Jan Paweł II | ||
Kościół tytularny | S. Ugo |
Data konsekracji | 22 listopada 1981 | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Emmanuel Nsubuga | ||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Adrian Kivumbi Ddungu Josef Stimpfle | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
|
Emmanuel Wamala (ur. 15 grudnia 1926 w Kamaggwa) – ugandyjski duchowny katolicki, arcybiskup Kampali, kardynał.
Życiorys
Studiował w seminariach w Bukalassa i Katigondo, święcenia kapłańskie przyjął 21 grudnia 1957 w Rzymie z rąk arcybiskupa Pietro Sigismondiego. Kontynuował w Rzymie studia, na Papieskim Uniwersytecie Urbaniana obronił licencjat z teologii, a na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim licencjat z nauk społecznych. Później studiował na Uniwersytecie Makerere w Kampali i uniwersytecie w amerykańskim South Bend. W ugandyjskiej diecezji Masaka prowadził działalność duszpasterską, był inspektorem szkół diecezjalnych; wykładał także w wyższym seminarium duchownym w Bukalassa, a na Uniwersytecie Makerere pełnił funkcje kapelana, profesora i rektora. W latach 1974-1981 był wikariuszem generalnym diecezji Masaka. W maju 1977 został obdarzony tytułem kapelana Jego Świątobliwości.
17 lipca 1981 został mianowany biskupem Kiyinda-Mityana; 22 listopada 1981 w Kampali sakry biskupiej udzielił mu kardynał Emmanuel Nsubuga (arcybiskup Kampali). W czerwcu 1988 biskup Wamala został mianowany arcybiskupem-koadiutorem Kampali i po przejściu kardynała Nsubugi w stan spoczynku 8 lutego 1990 przejął rządy w archidiecezji. W latach 1990-1994 przewodniczył Konferencji Episkopatu Ugandy.
Gdy rząd Ugandy prowadził w związku z pandemią AIDS kampanie promujące bezpieczny seks, Wamala brał udział w kontrkampaniach zniechęcających mieszkańców Ugandy do używania prezerwatyw, przedstawiając je jako obrazę godności mężczyzny, a antykoncepcję jako grzech[1].
Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, w tym w sesji specjalnej poświęconej Kościołowi Afryki wiosną 1994. 28 czerwca 1994 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera S. Ugo. Kardynał Wamala był pierwszym rektorem Uniwersytetu im. Męczenników Nowej Ugandy.
W kwietniu 2005 uczestniczył w konklawe po śmierci Jana Pawła II. W sierpniu 2006 Benedykt XVI przyjął rezygnację kardynała z funkcji arcybiskupa Kampali (złożoną ze względu na podeszły wiek). Jego następcą został mianowany Cyprian Kizito Lwanga.
W 2009 brał udział w Specjalnym Zgromadzeniu Synodu Biskupów, które było poświęcone problemom Kościoła w Afryce.
Bibliografia
- sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
- Emmanuel Wamala w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)
Przypisy
Media użyte na tej stronie
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Generic template for coat of arms of a cardinal.
Indications: The file contains various forms of shields, processional crosses and palliums to choose, only visible when lowered and opens with Inkscape.
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Coat of arms of the Ugandan Cardinal Emmanuel Wamala, Archbishop Emeritus of Kampala.
Source: www.araldicavaticana.com