Emmerich Bjelik

Emmerich Bjelik
Ilustracja
Kraj działania

Austro-Węgry

Data i miejsce urodzenia

22 lub 24 lipca 1860
Ilava

Data i miejsce śmierci

9 maja 1927
Oradea

Administrator apostolski diecezji wielkowaradyńskiej
Okres sprawowania

1923–1927

Apostolski wikariusz polowy Austro-Węgier
Okres sprawowania

1911–1918

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1883

Nominacja biskupia

8 stycznia 1913

Sakra biskupia

22 lutego 1913

Odznaczenia
Order Korony Żelaznej I klasy (Austro-Węgry) Komandor z Gwiazdą Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Odznaka Honorowa Austriackiego Czerwonego Krzyża Krzyż Zasługi dla Duchownych Wojskowych Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

22 lutego 1913

Konsekrator

Kalman Belopotoczky

Współkonsekratorzy

Augustín Fischer-Colbrie
Joseph Pfluger

Ilustracja
Emmerich Bjelik, apostolski wikariusz polowy (1916)
Apostolischer Feldvikar[1]
Data i miejsce urodzenia

24 lipca 1860
Ilava

Data śmierci

9 maja 1927

Przebieg służby
Lata służby

1888–1918

Stanowiska

apostolski wikariusz polowy

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Emmerich Bjelik[2] (także: Emerich Bielik, Bjielik, Imre Bjelik, ur. 22[3] lub 24 lipca[4] 1860 w Ilavie, zm. 9 maja 1927 w Oradei) – duchowny rzymskokatolicki, biskup tytularny Thasus (1913–1927), apostolski wikariusz polowy c. i k. Armii (1911–1918), administrator apostolski diecezji wielkowaradyńskiej (1923–1927.

Życiorys

Emmerich Bjelik miał pochodzenie słowackie[5]. został wyświęcony na kapłana w 4 października 1883 r. Był kapelanem wojskowym w rezerwie. Od 1 kwietnia 1888 r. jako kapelan w służbie czynnej pracował w Sarajewie (1888[3]) i Bratysławie (1891[3]), gdzie na swój koszt opublikował modlitewnik „Od srdca k srdcu” dla habsburskich żołnierzy pochodzenia słowackiego[4]. Kolejno otrzymał tytuły szambelana papieskiego, protonotariusz apostolskiego i prałata Jego Świątobliwości. 1 maja 1894 r. został drugim sekretarzem konsystorza polowego armii Austro-Węgier[6], 1 maja 1898 – pierwszym, a 1 listopada 1903 r. awansował na stanowisko dyrektora konsystorza polowego (Feldkonsistorialdirektor), a w 1911 r. został mianowany apostolskim wikariuszem polowym (niem. Apostolischer Feldvikar) i kanonikiem katedralnym w Wielkim Waradynie (dziś Oradea)[4].

8 stycznia 1913 papież Pius X mianował go biskupem tytularnym Thasus. 22 lutego 1913 z rąk biskupa Kalmana Belopotoczkiego przyjął sakrę biskupią.

W okresie I wojny światowej jako apostolski wikariusz polowy Emmerich Bjelik wykazywał się niezwykłą gorliwością[2]: przeprowadzał comiesięczne kontrole duchowieństwa polowego na linii frontu i na tyłach, odwiedzał żołnierzy na froncie, a chorych i rannych w szpitalach polowych. Wizytował także obozy jenieckie, organizował zbiórki finansowe oraz przyczynił się do poprawy życia żołnierzy na froncie[4].

W związku z rozpadem Austro-Węgier na ręce papieża Benedykta XV 11 listopada 1918[4] r. złożył rezygnację z zajmowanej funkcji.

Po śmierci biskupa Széchenyi'ego (1923) Bjelik został administratorem apostolskim diecezji wielkowaradyńskiej.

Zmarł w Oradei 9 maja 1927 r.

Publikacje

Dr[5] Emmerich Bjelik był m.in.[3] autorem utworów poświęconych historii ordynariatu polowego w monarchii Habsburgów (Bjelik Emmerich, Geschichte der k. u. k. Militär – Seelsorge und des apostolisches Feldvicariates. Wien: Selbstverlag, 1901[7]) oraz podręcznika dla kapelanów polowych (Bjelik Emmerich, Handbucg für die k. u. k. Militärgeistlichkeit. Wien: St. Norbertus, 1905)[4][8].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Godność równoważna ze stopniem Generalmajor; por. K vojenským hodnostem a funkcím. [w:] Rakousko Uherská armáda [on-line]. svejkmuseum.cz. [dostęp 2019-07-03]. (cz.).
  2. ↑ a b Patrick J. Houlihan: Catholicism and the Great War: Religion and Everyday Life in Germany and Austria-Hungary, 1914-1922 (Studies in the Social and Cultural History of Modern Warfare). Cambridge: Cambridge University Press, 2005, s. 89. ISBN 1-107-03514-7. [dostęp 2019-07-03].
  3. ↑ a b c d Bjelik Imre. [w:] Magyar Katolikus Lexikon [on-line]. lexikon.katolikus.hu. [dostęp 2019-07-03]. (węg.).
  4. ↑ a b c d e f Juraj Červenka: História vojenského duchovenstva v habsburskej monarchii I.. Klub vojenskej histórie Beskydy, 2009-01-09. [dostęp 2019-07-03]. (słow.).
  5. ↑ a b Peter Broucek: Ein General im Zwielicht. Die Erinnerungen Edmund Glaises von Horstenau. Wiedeń: Böhlau, 2005, s. 120. ISBN 3-205-77316-0. [dostęp 2019-07-03].
  6. ↑ Bjelik, Emmerich (1860-1927), Bischof. [w:] Österreichischen Biographischen Lexikon [on-line]. biographien.ac.at. [dostęp 2019-07-03]. (niem.).
  7. ↑ Emerich Bielik: Handbuch für die k. u. k. katholische Militärgeistlichkeit. archive.org. [dostęp 2019-07-03].
  8. ↑ Rudolf Zháněl: Handbuch für die k. u. k. katholische Militärgeistlichkeit... Emmerich Bjelik. depositum.cz. [dostęp 2019-07-03]. (cz.).

Linki zewnętrzne

Biskupi wielkowaradyńscy
  • Sixtus (1103–1113)
  • Walther (1124–1138)
  • Micahel I (1156–?)
  • Nikolaus I (1163–1181)
  • Johannes I (1181–1181)
  • Vata (1186–1189)
  • Elvinus (1189–1200)
  • Simon (1202–1218)
  • Alexander (1219–1230)
  • Benedykt I (1231–1243)
  • Vincent (1244–1258)
  • Zosimas (1259–1265)
  • Lodomerius (Ladomér) (1268–1279)
  • Thomas de Drienov (1281–1282)
  • Bartholomeus (1284–1285)
  • Benedykt II (1291–1296)
  • Emeryk I (1297–1317)
  • Johannes II z Ivanka pri Dunaji (1318–1329)
  • Andrzej I Briccii de Báthory (1329–1345)
  • Demeter Dionyii de Futak (1345–1372)
  • Dominik I Bebek (1373–1374)
  • Benedykt III (1375–1375)
  • Emeryk II Zudar (1376–1378)
  • Ladislav de Demandice (1378–1382)
  • Johannes III (1383–1395)
  • Paul I (1396–1396)
  • Lukas de Órév alias de Szántó (1397–1406)
  • Eberhard de Alben (1407–1409)
  • Andreas II Scolari (1409–1426)
  • Johannes IV de Prato (1426–1426)
  • Dionysius Jackh de Kusaly (1427–1432)
  • Johannes V de Curzola (1435–1438)
  • Johannes VI de Dominis (1440–1444)
  • Jan Vitéz (1445–1465)
  • Johann Beckenschlager (1465–1468)
  • Nikolaus II Stolcz de Slantz (1470–1470)
  • Johannes IX Filipecz de Prosznicz (1476–1490)
  • Valentin Farkas Vlk (1490–1495)
  • Dominik II Kálmáncsehi (1495–1501)
  • Georgius I Szatmári (1501–1505)
  • Siegmund I Thurzó de Bethlenfalva (1505–1512)
  • Franz I Perín-Chym (1513–1526)
  • Ladislaus II de Macedonia (1527–1536)
  • Emmerich Czibak (1527–1536)
  • Georgius II Martinuzzi (1535–1551)
  • Matthias Zabergyei (1553–1556)
  • Franz II Forgách (1556–1566)
  • Stephan I Radeczy de Zemche (1567–1572)
  • Georgius III Bornemissza (1572–1585)
  • Martin Pethe de Hetes (1587–1598)
  • Nikolaus III Mikácius (1598–1613)
  • Johannes X Telegdy (1613–1619)
  • Johannes XI Pyber de Gyerkény (1619–1625)
  • Emeryk III Lósy (1625–1633)
  • Ladislaus III Hosszutóthy (1633–1646)
  • Benedykt IV Kisdy (1646–1648)
  • Siegmund II Zongor de Szent-Tamás (1648–1655)
  • Johannes XII Pálfalvy (1659–1663)
  • Georgius III Bársony de Lovas-Berény (1663–1675)
  • Joachim Luzinszky (1676–1681)
  • August Benkovich (1681–1702)
  • Emeryk IV Csáky de Keres-Szeg (1702–1732)
  • Stephan Ladislav Luzinszky de Luzna et Reglicze (1733–1734)
  • Johannes XIII Okolicsányi de Okolicsna (1734–1736)
  • Nikolaus IV e Com. Csáky de Keres-Szeg (1737–1747)
  • Paul II Forgacs (1747–1757)
  • Adám Ladislaus Patachich L. B. de Zajezda (1759–1776)
  • Ladislaus IV Kollonitsch (1780–1787)
  • Franz III Kalatay (1787–1795)
  • Nikolaus V Kondé de Pókatelek (1800–1802)
  • Franz IV Miklóssy (1803–1811)
  • Joseph Vurum (1821–1827)
  • Franz V Lajcsák (1827–1842)
  • Ladislaus V L. B. Bémer de Bezdéd et Kis-Báka (1843–1850)
  • Franz VI Szaniszló de Torda (1850–1868)
  • Stephan III Lipóvniczky (1868–1885)
  • Arnold Ipolyi-Stummer (1886–1886)
  • Laurentius Schlauch (1887–1902)
  • Paul III Szmrecsányi (1903–1908)
  • Miklós Széchenyi de Salvar-Felsővidék (1911–1923)
  • Emmerich Bjelik, administrator apostolski (1923–1927)
  • Antonius Mayer, administrator apostolski (1927–1930)
  • Stephanus Szabó, administrator apostolski (1930–1930)
  • István Fiedler (1930–1939)
  • Aaron Márton, administrator apostolski (1939–1942)
  • Johannes Scheffler, administrator apostolski (1942–1952)
  • Josephus Pop, wikariusz kapitulny (1952–1960)
  • Ludovicus Czumbel, ordinarius substitutus (1960–1966)
  • Franciscus Bélteki, wikariusz generalny (1960–1968)
  • Franciscus Sipos, ordinarius substitutus (1966–1983)
  • Ladislaus Hosszú, wikariusz generalny (1968–1982)
  • Stephanus Dászkál, Ordinarius ad nutum Sanctae Sedis (1983–1990)
  • József Tempfli (1990–2008)
  • László Böcskei (od 2008)

Media użyte na tej stronie

Ord.CoronaFerrea - GC.png
Autor: FranzJosephI, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastrino da Cavaliere di Gran Croce dell'Ordine Imperiale della Corona Ferrea
Religiousservice.ribbon.gif
ribbon of the religious merit's medal - Austria
AUT Franz Joseph 50 years of reign - Military Medal.svg
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 3.0
Military Medal for 50 years of reign of Emperor Franz Joseph (=Signum Memoriae)
Ord.Franz.Joseph-COMplacca.png
Autor: LuigiXIV, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastrino da Commendatore con placca dell'Ordine Imperiale di Francesco Giuseppe (Austria)
AUT Jubiläumskreuz 1908.png
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 3.0
Krzyż Jubileuszowy 1908 (Austro-Węgry)
Croce di merito della Croce Rossa (Austria).png
Autor: Arturolorioli, Licencja: CC0
Odznaka Honorowa Czerwonego Krzyża (Austria)
Emmerich Bjelik in 1916.jpg
Portret Imre Bjelik (1860-1927), Bishop of Thasus