Empire
Empire (styl cesarstwa) – odmiana późnego klasycyzmu powstała we Francji w latach 1800–1815[1], występująca w modzie, architekturze, malarstwie i sztuce użytkowej podczas panowania Napoleona w Europie, zwłaszcza na terenach obecnej Polski (Księstwo Warszawskie) i w Rosji. W Niemczech i Austrii empire współistniał ze stylem Biedermeier[1]. Styl wzorował się na sztuce starożytnej Grecji, Rzymu i Egiptu.
Ornamenty
Powtarzającymi się ornamentami były kompozycje litery "N", inicjału Napoleona, w wieńcu laurowym, pszczoły, gwiazdy, orły cesarskie z festonami w dziobach oraz draperie z tkanin. Również często wykorzystywano motywy staroegipskie[1] takie jak np. sfinksy i rzymskie kariatydy oraz płaskie pilastry o złoconych głowicach. Cesarzowa Józefina lubiła łabędzie i dlatego motyw tego ptaka był powszechnie wykorzystywany w zdobieniu porcelany, podłokietników, dywanów i draperii[1].
Sztuka użytkowa
Twórcami stylu empire byli francuscy architekci Charles Percier oraz Pierre François Louis Fontaine zaprojektowali meble i wystrój wnętrz cesarza. Wydali oni również „Palaise maisons et autres edifices de Rome moderne” (1802, Paryż) oraz „Residences des souverains” (1833, Paryż), w których to zawarli założenia stylu[2].
Przykładem zastosowania stylu empire są wnętrza pałacyku w Rueil-Malmaison, apartamenty cesarskie w Grand Trianon w Wersalu i w pałacu w Fontainebleau, do tej odmiany neoklasycyzmu należy też łuk triumfalny na Placu du Carrousel.
Architektura
Ta sekcja od 2014-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Architektura w stylu empire naśladowała elementy architektoniczne rzymskie, greckie i egipskie. Jej cechami charakterystycznymi są ścisła symetria, monumentalizm i nadmierna dekoracyjność w połączeniu z surowością formy architektonicznej.
W Rosji w stylu empire powstały budowle z początku XIX wieku w Sankt Petersburgu, m.in. budynki Instytutu Górniczego i Admiralicji.
W Polsce styl reprezentuje m.in. budynek ratusza w Wejherowie[3] oraz pałac Brunszwickich w Kołobrzegu.
Malarstwo
Malarstwo epoki napoleońskiej nawiązywało do triumfów cesarza i hołubiło jego zwycięstwa. Jacques-Louis David namalował cesarza na trzech obrazach: Koronacja Napoleona, Napoleon przekraczający Przełęcz Świętego Bernarda w 1800 roku i Napoleon w swoim gabinecie. Napoleona i jego żonę malował również François Gérard a Antoine-Jean Gros był oficjalnym artystą armii napoleońskiej i świadkiem naocznym wielu bitew tego okresu. Malarzem cesarzowej był Jean-Baptiste Isabey[1].
Portret Elizy Bonaparte w stylu empire
Moda
Stroje w stylu empire również zaczerpnęły wiele z antyku. Moda damska podkreślała kobiecość i wdzięk. Długie suknie z dekoltem i pasem pod biustem szyto wykorzystując delikatne tkaniny. Zimowa odzież wykorzystywała również szale, peleryny i płaszcze. Moda męska tego okresu obejmowała frak, odkrywający kamizelkę oraz wysoko zapiętą koszulę z apaszką[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e Empire Style, 1800–1815. [w:] Geilbrunn Timeline of Art History [on-line]. The Metropolitan Museum of Art. [dostęp 2014-12-05]. (ang.).
- ↑ a b Empire style, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2014-12-05] (ang.).
- ↑ Roman Pawlak: Polska – Zabytkowe ratusze. Warszawa: Sport i Turystyka MUZA SA, 2003, s. 235. ISBN 83-7200-991-0.
Bibliografia
- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 43, 44. ISBN 83-85001-89-1.
Media użyte na tej stronie
Riddräkt (omkr. 1800)
This throne intended for the Senate is based on a marble seat from the Roman period called « the throne of a priestess of Ceres », which arrived in France in 1796. David found the piece very beautiful and made a lovely sketch of it. The seat is adorned with gold-thread embroidery featuring a bee, the imperial emblem, and the emperor's monogram on the backrest. The elbow-rests depict a pair of winged sphinxes. A canopy supported by six gilt plaster Victories surmonted the chair. It comes from the Throne Gallery built in the Luxembourg Palace during Napoleon III's reign. Today, it is in the Senate conference room.
Bonaparte has an orange cloak, the crispin (cuff) of his gauntlet is embroidered, the horse is piebald, black and white, and the tack is complete and includes a standing martingale. The girth around the horse's belly is a dark faded red. The officer holding a sabre in the background is obscured by the horse's tail. Napoleon's face appears youthful.
Wedding portrait of Emilie und Johann Philipp Petersen, Hamburg 1806; now in the collection of Deutsches Historisches Museum Berlin.
Autor: Sodacan, Licencja: CC BY-SA 3.0
Emblem of Napoleon Bonaparte.
Prace pochodne od tego pliku: Napoleonic Eagle.svg
Autor: Didier B (Sam67fr), Licencja: CC BY-SA 2.5
Arc de Triomphe du Carrousel - Paris
High-waisted dancing dress from 1809, with a slit overskirt -- rather modern-looking in some respects (in a way that most Victorian or eighteenth-century fashions could never be). The woman seems to be wearing hoop earrings which were relatively large by the standards of the time.
Fashionable Head Dresses