En Face (zespół muzyczny)
Rok założenia | |
---|---|
Rok rozwiązania | |
Gatunek | |
Wydawnictwo | |
Powiązania | Zespół Ryszarda Poznakowskiego |
Skład | |
Jerzy Grunwald, Ireneusz Dudek, Maciej Radziejewski, Krystian Wilczek, Marek Surzyn | |
Byli członkowie | |
Bohdan Kendelewicz, Kazimierz Turczyński, Marian Myszko, Józef Hajdasz |
En Face – polski zespół folk rockowy, powstały we wrześniu 1971 roku na bazie zespołu Ryszarda Poznakowskiego.
Historia
Pierwszy skład grupy tworzyli: Jerzy Grunwald (leader, gitara, śpiew; eks- No To Co), Bohdan Kendelewicz (gitara basowa; eks- Wiatraki, Bizony) i Kazimierz Turczyński (perkusja; eks ork. PR i TV w Katowicach). Pierwszych nagrań J. Grunwald dokonał już w 1971 roku z zespołem Poznakowskiego, m.in. pierwsze wersje piosenek z repertuaru En Face, tj.: Na tych samych ulicach i Zamykam oczy, by widzieć cię z bliska.
Zespół zorientowany na folk rock wylansował swój pierwszy przebój O zachodzie, który znalazł się na debiutanckiej płycie „czwórce” Jerzy Grunwald & En Face. Wiosną 1972 roku Turczyńskiego zastąpił nowy perkusista Marian Myszko (eks- zesp. Antoniego Kopffa). W czerwcu En Face wystąpiło na X KFPP w Opolu, lecz utwór Tęcza nad nami przeszedł bez echa i nie zyskał popularności. Niemniej jednak Jerzego Grunwalda uznano piosenkarzem roku 1972 w plebiscytach Panoramy i Na Przełaj.
W latach 1972-1973 popularność zyskały kolejne przebojowe piosenki, tj.: Oddaleni, ale bliscy, Płynę na wyspy szczęśliwe, Popędzimy w dal saniami i Dziwna miłość niepojęta[1]. Zespół dużo koncertował w Polsce, jak i za granicą: w Bułgarii (1972), ZSRR (1972, 1973), Azji (Gruzja, Mongolia) (1973)[2] i NRD (1973). W marcu 1973 roku nagrał swoją pierwsza płytę długogrającą Jerzy Grunwald En Face[1], zaś zimą tego samego roku w Moskwie, już w nowym składzie kolejną czwórkę pt. Jerzy Grunwald. Polsza. Wystąpił tam także w programie telewizyjnym. Na koncertach oprócz kompozycji Grunwalda grywał ówczesne światowe hity, m.in. z repertuaru Creedence Clearwater Revival (Proud Mary) i Crosby, Stills and Nash (Suite: Judy Blues Eyes)[2]. W tym okresie w skład grupy wchodzili: J. Grunwald - (śpiew, gitara), Ireneusz Dudek (harmonijka ustna, flet, skrzypce, instrumenty perkusyjne, śpiew; eks- Twarze), Krystian Wilczek (gitara basowa, śpiew; eks- Wiślanie 69) i Józef Hajdasz (perkusja; eks- Breakout). W kraju popularność zyskały utwory: Chciał się stary ożenić, Nie zaszkodzi trochę snów i Człowiek od lat.
W 1974 roku zespół wystąpił w TV RFN, na Międzynarodowej Wiośnie Estradowej '74, XII KFPP w Opolu i MFP w Sopocie. Z grupą współpracował Mirosław Żwaka, który później utworzył z Marcelim Psiukiem duet Marcel i Mirek. W międzyczasie dołączył Maciej Radziejewski (gitara), a w połowie 1974 r. Marek Surzyn (perkusja) w miejsce Hajdasza[2]. Ponadto Dudek, Radziejewski, Wilczek i Surzyn równolegle grali w zespole Apokalipsa[2].
W lutym 1975 roku Jerzy Grunwald i En Face nagrali swój drugi longplay Sennym świtem. Zespół dużo koncertował w kraju i za granicą oraz wylansował przeboje: Dogonić ciszę, Przyszłaś znikąd, Ten ptak srebrzysty. Z końcem tegoż roku muzycy zakończyli współpracę – Grunwald kontynuował karierę solową, zaś muzycy jego zespołu występowali pod szyldem „Apokalipsa”[2].
Dyskografia
Albumy
- Jerzy Grunwald En Face (Polskie Nagrania, 1973)
- Sennym świtem (Pronit, 1975)
- Sennym świtem (GAD Records, 2020 – pierwsza reedycja kompaktowa longplaya)[3]
Kompilacje
- To pejzaż mojej ziemi: Dokąd płyną rzeki / W tych pięknych miastach (Polskie Nagrania, 1973)
- Czterej Pancerni i Pies: Nie zginaj karku (Polskie Nagrania, 1973)
- Jerzy Grunwald. Gwiazdy polskiego Big Beatu (Polskie Nagrania, 2014)[1]
- Na tych samych ulicach. Niepublikowane nagrania z lat 1971-1975 (Kameleon Records, 2016 – nagrania radiowe)[4]
- Wędrujmy. Wakacyjny przewodnik po polskiej psychodelii i folk-rocku (GAD Records, 2020)[5]
Single
- Jesteś wszystkim co mam / Płynę na wyspy szczęśliwe (Polskie Nagrania, 1972)
- Gałąź wiśni / Sto imion masz (Polskie Nagrania, 1975)
Czwórki
- Jerzy Grunwald & En Face (Polskie Nagrania, 1971/1972)
- Jerzy Grunwald. Polsza (Melodia, 1973)
- Sennym Świtem (Pronit, 1975)
Nagrania radiowe
1971 (P. R. Warszawa):
- Na tych samych ulicach, Zmieniasz się ty, zmieniam się ja, Zamykam oczy, by widzieć cię z bliska, Trzeba się kochać, To właśnie dla ciebie, Ona w pąsach, a ja w wąsach;
1972 (P. R. Warszawa):
- O zachodzie, Jesteś wszystkim, co mam, Płynę na wyspy szczęśliwe, Oddaleni, ale bliscy, Popędzimy w dal saniami, Teraz już zaśnij, Tęcza nad nami, Jak dobrze, że jesteś;
1973:
- Noc i brzask, Nie zginaj karku
1974 (P. R. Katowice):
- Człowiek od lat, Dogonić ciszę
Nagrania koncertowe zarejestrowane przez Polskie Radio
- Tęcza nad nami (Koncert Inauguracyjny na X KFPP w Opolu, 21 czerwca 1972 roku),
- Jeden znamy świat (koncert To śpiewa młodość na XII KFPP w Opolu, 27 czerwca 1974 roku),
- Człowiek od lat, Dogonić ciszę, O Zachodzie, Suite: Judy Blues Eyes - z rep. Crosby, Stills and Nash (Koncert Polskich Nagrań XV MFP w Sopocie, 24 sierpnia 1975 roku)
Przypisy
- ↑ a b c Jerzy Grunwald. Gwiazdy Polskiego Big Beatu. wsm.serpent.pl. [dostęp 2016-10-25]. (pol.).
- ↑ a b c d e Marcin Babko: Irek Dudek. Ziuta Blues. Wyd. 1. Poznań: In Rock, październik 2008, s. 56-60, 62, 64. ISBN 978-83-60157-38-1.
- ↑ Jerzy Grunwald & En Face – Sennym świtem (CD). gadrecords.pl. [dostęp 2020-12-13]. (pol.).
- ↑ Jerzy Grunwald – Na tych samych ulicach. Niepublikowane nagrania z lat 1971-1975 (KAMCD 43). kameleonrecords.pl. [dostęp 2016-07-12]. (pol.).
- ↑ Wędrujmy. Wakacyjny przewodnik po polskiej psychodelii i folk-rocku (CD). gadrecords.pl. [dostęp 2020-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-18)]. (pol.).
Bibliografia
- Jan Kawecki, Wojciech Zajac: Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock 'n' roll 1959-1973. Kraków: Rock Serwis, 1995. ISBN 83-85335-25-0.
- Teksty w książeczce płyty Jerzy Grunwald – Na tych samych ulicach. Niepublikowane nagrania z lat 1971-1975 (KAMCD 43)
Linki zewnętrzne
- En Face (zespół muzyczny) w Katalogu Polskich Płyt Gramofonowych
- En Face w bazie Discogs (ang.)