Endoprotezoplastyka

Endoprotezoplastyka - zabieg chirurgiczny polegający na wycięciu zmienionego chorobowo segmentu organizmu (np. stawu) i wszczepieniu elementu sztucznego, przejmującego funkcję uszkodzonej struktury. Także: alloplastyka, endoplastyka.

Zabieg endoprotezoplastyki jest stosowany w leczeniu zmian zwyrodnieniowych oraz w wielu urazach (złamania szyjki kości udowej, złamania w okolicy krętarza). Endoprotezoplastyka jest ponadto elementem oszczędzającego kończynę leczenia nowotworów kości - mięsaków, takich jak mięsak Ewinga, kostniakomięsak czy chrzęstniakomięsak. Polega ono na zastąpieniu naturalnego stawu sztucznym stawem – endoprotezą. Zabieg endoprotezoplastyki przeprowadza się w znieczuleniu zewnątrzoponowym (bez narkozy) lub w pełnym znieczuleniu w przypadku rozleglejszych zabiegów, np. onkologicznych. Zabieg, poprzez wyeliminowanie bólu, przywraca utracone czynności tego stawu i umożliwia wykonywanie podstawowych ruchów takich jak chodzenie, podnoszenie ciężarów. Warunkiem osiągnięcia tego celu jest wyeliminowanie towarzyszącego urazom i zmianom zwyrodnieniowym bólu. Podstawą w zachowaniu pacjenta po zabiegu endoprotezy jest oszczędzanie i zapobieganie przeciążenia stawu operowanego. Po zabiegu wszczepienia endoprotezy niezbędna jest rehabilitacja, w celu uzyskania możliwie pełnej sprawności osoby operowanej.

Powikłania

Powikłania mogące wystąpić po zabiegu endoprotezoplastyki są rzadkie i możemy je podzielić na:

• Powikłania wczesne:
  • 

    Modularna endoproteza onkologiczna bliższej części lewej kości udowej, użyta w operacyjnym leczeniu chrzęstniakomięsaka u 42-letniego pacjenta
    żylna choroba zakrzepowa
  • zatorowość płucna
  • infekcja stawu
  • nadmierne krwawienie
  • porażenie nerwu strzałkowego
• Powikłania późne:
  • obluzowanie implantu
  • zużycie wkładki polietylowej
  • pęknięcie lub złamanie kości udowej
  • dolegliwości bólowe