Enrico Ferri

Enrico Ferri
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1942
La Spezia

Data i miejsce śmierci

17 grudnia 2020
Pontremoli

Minister robót publicznych Włoch
Okres

od 13 kwietnia 1988
do 22 lipca 1989

Przynależność polityczna

PSDI

Poprzednik

Emilio De Rose

Następca

Giovanni Prandini

Enrico Ferri (ur. 17 lutego 1942 w La Spezia, zm. 17 grudnia 2020 w Pontremoli[1]) – włoski polityk, prawnik, minister pracy i lider socjaldemokratów, deputowany do Parlamentu Europejskiego I, IV i V kadencji.

Życiorys

Z wykształcenia prawnik, kształcił się na Università degli Studi di Firenze. Pracował jako dziennikarz, a także wykładowca akademicki. Orzekał jako sędzia, był przewodniczącym i sekretarzem generalnym krajowego stowarzyszenia sędziów. Od 1976 do 1981 zasiadał w Najwyższej Radzie Sądownictwa[2].

W latach 80. zaangażował się w działalność polityczną w ramach Włoskiej Partii Socjaldemokratycznej. Od kwietnia 1988 do lipca 1989 sprawował urząd ministra robót publicznych w rządzie, na czele którego stał Ciriaco De Mita[3]. W latach 1990–2004 był burmistrzem Pontremoli[1][2].

W 1989 i 1994 z ramienia PSDI uzyskiwał mandat posła do Parlamentu Europejskiego. Był członkiem grupy socjalistycznej, przez trzy lata także wiceprzewodniczącym Komisji ds. Instytucjonalnych[4]. W 1993 stanął na czele zanikającej w okresie tzw. Tangentopoli ugrupowania demokratycznych socjalistów jako jej sekretarz generalny. Zrezygnował w połowie lat 90., przechodząc do Centrum Chrześcijańsko-Demokratycznego, którego był wiceprzewodniczącym (1997–1998)[2]. Z ramienia Forza Italia w wyborach europejskich w 1999 uzyskał reelekcję na kolejną kadencję. Zasiadał wówczas m.in. w grupie chadeckiej, przez pół kadencji pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Swobód i Praw Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych. W PE zasiadał do 2004[4].

Następnie do 2006 był zastępcą burmistrza Pontremoli. Kandydował do parlamentu z ramienia Popolari-UDEUR. W okresie rządu Romano Prodiego do 2008 stał na czele biura koordynacji współpracy międzynarodowej (UCAI) przy ministrze sprawiedliwości.

Przypisy

  1. ↑ a b Addio all'ex ministro Enrico Ferri, fissò il limite dei 110 km all'ora in autostrada. gelocal.it, 17 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-18)]. (wł.).
  2. ↑ a b c Enrico Ferri. istitutobiggini.it. [dostęp 2010-11-20]. (wł.).
  3. ↑ Skład rządu Ciriaca De Mity na stronie Rządu Republiki Włoskiej. [dostęp 2010-11-20]. (wł.).
  4. ↑ a b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2010-11-20].
Rząd Ciriaca De Mity (1988–1989)
W dniu powstania

Ciriaco De Mita (X).jpg

Media użyte na tej stronie