Enrico Minutoli
| Kardynał biskup | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | 17 czerwca 1412 |
| Dziekan Kolegium Kardynalskiego | |
| Okres sprawowania | 1408 |
| Arcybiskup Neapolu | |
| Okres sprawowania | 1389-1400 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Kreacja kardynalska | 18 grudnia 1389 |
Enrico Minutoli (zm. 17 czerwca 1412) – włoski kardynał okresu wielkiej schizmy zachodniej.
Życiorys
Początkowo popierał „rzymską” obediencję. W 1382 papież Urban VI mianował go biskupem Bitonto, a następnie arcybiskupem Trani (1383-1389) i Neapolu (1389-1400). Na konsystorzu 18 grudnia 1389 otrzymał od papieża Bonifacego IX nominację kardynalską z tytułem prezbitera S. Anastasiae, a w 1405 został kardynałem-biskupem Tusculum. Archiprezbiter bazyliki liberiańskiej od 1396 roku. Uczestniczył w konklawe 1404 i konklawe 1406. W 1408 został dziekanem Kolegium Kardynałów rzymskiej obediencji, jednak już w styczniu 1409 wypowiedział posłuszeństwo Grzegorzowi XII i przyłączył się do Soboru w Pizie. Nowo wybrany pizański antypapież Aleksander V mianował go kardynałem – biskupem Sabiny i uznał go za subdziekana zjednoczonego Świętego Kolegium[1]. Przewodniczył konklawe 1410. Następnie został legatem antypapieża Jana XXIII w Bolonii i wikariuszem generalnym Ferrary i Friuli. Zmarł w Bolonii[2].
Przypisy
- ↑ Zob. C. Baronio, Annales Ecclesiastici, vol. 27, s. 310
- ↑ The Cardinals of the Holy Roman Church - Biographical Dictionary - Consistory of December 18, 1389, fiu.edu [dostęp 2017-11-23].