Ensign N177
Kategoria | Formuła 1 | ||
---|---|---|---|
Konstruktor | Ensign | ||
Projektant | Dave Baldwin Mo Nunn | ||
Dane techniczne | |||
Nadwozie | monokok z aluminium | ||
Zawieszenie przednie | podwójne wahacze, sprężyny śrubowe, amortyzatory, stabilizator poprzeczny | ||
Zawieszenie tylne | cięgła, ramiona wleczone, sprężyny śrubowe, amortyzatory, stabilizator poprzeczny | ||
Silnik | Ford Cosworth DFV 3,0 V8 | ||
Skrzynia biegów | Hewland FG400, manualna, 5 biegów + wsteczny | ||
Opony | Goodyear | ||
Historia | |||
Debiut | Grand Prix Argentyny 1977 | ||
Kierowcy | Clay Regazzoni Jacky Ickx Patrick Tambay Danny Ongais Lamberto Leoni Bernard de Dryver Derek Daly Nelson Piquet Harald Ertl Brett Lunger | ||
Używany | 1977–1979 | ||
Wyścigi | 31 | ||
Wygrane | 0 | ||
Pole position | 0 | ||
Najszybsze okrążenie | 0 | ||
|
Ensign N177 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Dave'a Baldwina i Mo Nunna, skonstruowany przez Ensign Racing. Był używany w latach 1977–1979.
Historia
Samochód był rozwinięciem modelu N176, który w wyniku konfliktu między Mo Nunnem i HB Bewaking był zupełnie nowym samochodem na sezon 1976. Na sezon 1977 Nunn skompletował większy budżet dzięki wsparciu Teddy'ego Yipa oraz wystawił model N177. Był to pojazd oparty na N176, a zmiany dotyczyły jedynie szczegółów w projekcie nadwozia. W sezonie 1977 Clay Regazzoni i Patrick Tambay zdobyli łącznie dziesięć punktów, co było najlepszym wynikiem w historii startów Ensign w Formule 1. Samochód był wykorzystywany do 1979 roku, a w jednym z egzemplarzy bez efektów wykorzystano efekt przyziemny. Następcą pojazdu był Ensign N179. Zbudowano cztery egzemplarze modelu, z czego jeden był wykorzystywany wyłącznie w Brytyjskiej Formule 1[1].
Wyniki
Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
---|---|
Oznaczenie | Wyjaśnienie |
Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
Nie prekwalifikował się (NPK) | |
Różowy | Nie ukończył (NU) |
Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
Wykluczony (WYK/EX) | |
Biały | Nie wystartował (NW) |
Kontuzjowany (K/INJ) | |
Wyścig odwołany (OD/C) | |
Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
Nie przybył (NP/DNA) | |
Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
Nie został zgłoszony (–) | |
Pogrubienie | Start z pole position |
Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
† | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
* | Sezon w trakcie |
1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
Lista systemów punktacji Formuły 1 |
Źródło: Stats F1[2]
Sezon | Zespół | Silnik | Kierowcy | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Wyniki kierowców | Wyniki konstruktora | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1977 | Pkt. | Msc. | Pkt. | Msc. | ||||||||||||||||||||
Team Tissot Ensign with Castrol | Ford | Clay Regazzoni | 6 | NU | 9 | NU | NU | NZ | NU | 7 | 7 | NZ | NU | NU | NU | 5 | 5 | NU | NU | 5 | 17 | 10 | 10 | |
Jacky Ickx | - | - | - | - | - | 10 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | 34 | |||||
Theodore Racing Hong Kong | Patrick Tambay | - | - | - | - | - | - | - | - | - | NU | 6 | NU | 5 | NU | NZ | 5 | NU | 5 | 18 | ||||
1978 | Pkt. | Msc. | Pkt. | Msc. | ||||||||||||||||||||
Team Tissot Ensign | Ford | Danny Ongais | NU | NU | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | NS | 1 | 14 | ||
Lamberto Leoni | NU | NW | NZ | NZ | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | NS | ||||||
Jacky Ickx | - | - | - | - | NU | 12 | NU | NZ | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | 32 | ||||||
Bernard de Dryver | - | - | - | - | - | NZ | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | NS | ||||||
Derek Daly | - | - | - | - | - | - | - | - | NZ | NU | - | DK | NU | 10 | 8 | 6 | 1 | 20 | ||||||
Nelson Piquet | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | NU | - | - | - | - | - | 0 | 28 | ||||||
Brett Lunger | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 13 | - | 0 | 22 | ||||||
Sachs Racing | Harald Ertl | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 11 | NU | NPK | NPK | - | - | 0 | 30 | |||||
1979 | Pkt. | Msc. | Pkt. | Msc. | ||||||||||||||||||||
Team Ensign | Ford | Derek Daly | 11 | 13 | - | - | NZ | NZ | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | 26 | 0 | 15 |
Przypisy
- ↑ Ensign N177 Cosworth, Ultimate Car Page [dostęp 2021-10-27] .
- ↑ Ensign N177, Stats F1 [dostęp 2021-10-27] .
Media użyte na tej stronie
Flag of Brazil (1968-1992)
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: SanchoPanzaXXI, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag of Spain during the Spanish State. It was adopted on 11 October 1945 with Reglamento de Banderas Insignias y Distintivos (Flags, Ensigns and Coats of Arms Bill)
Autor: Mike Powell from United States, Licencja: CC BY-SA 2.0
An ex-Derek Daly Ensign N177 being raced in a Historic Grand Prix at Lime Rock Park in May 2009.