Ententa Bałtycka

Państwa członkowskie Ententy Bałtyckiej
(c) Bundesarchiv, Bild 183-S34745 / CC-BY-SA 3.0
Spotkanie ministrów spraw zagranicznych Ententy Bałtyckiej, 1937

Ententa Bałtycka – międzypaństwowy sojusz Litwy, Łotwy i Estonii, zawarty na mocy traktatu o porozumieniu i współpracy 12 września 1934 roku w Genewie[1] i funkcjonujący do 1940 roku. Powstał w celu prowadzenia wspólnej jednolitej polityki zagranicznej i obronnej państw członkowskich[2].

Historia

Już po 1918 roku poczyniono działania dążące do powołania sojuszu (związek bałtycki) państw obejmujących Estonię, Finlandię, Litwę, Łotwę i Polskę, który miał stanowić zaporę przeciwko ewentualnej agresji ZSRR, a w późniejszym okresie również III Rzeszy. W 1923 roku Estonia i Łotwa podpisały dwustronny układ obronny[3], odnowiony w 1934 roku. W tym samym roku do sojuszu przyłączyła się także Litwa[4]. Działania Ententy Bałtyckiej koordynowane były poprzez spotkania ministrów spraw zagranicznych państw członkowskich, które odbywały się dwa razy w roku. Wyrazem tej współpracy stało się m.in. reprezentowanie trzech państw Bałtyckiej Ententy przez wspólnego delegata na konferencjach międzynarodowych. Wspólne działania rozwijano także na gruncie ekonomicznym i kulturalnym[5].

W 1938 roku, w dobie niepewnej sytuacji politycznej poprzedzającej wybuch II wojny światowej, państwa Bałtyckiej Ententy ogłosiły neutralność. Sojusz zlikwidowano w 1940 roku po włączeniu tych krajów do radzieckiej strefy wpływów[6].

Sojusz został odnowiony i rozszerzony w 1990 pod nazwą Rada Bałtycka.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Treaty of Good Understanding and Co-operation, signed at Geneva, September 12th, 1934, and Declaration of the same Date
  2. ↑ P. Łossowski, Europa Środkowo-wschodnia XX w. — triumf dezintegracji?, „Dzieje Najnowsze“, 28, 1996, 1, s. 56.
  3. ↑ Treaty of defensive Alliance, signed at Tallinn, November 1, 1923
  4. ↑ J. Kozłowska, Ideologia narodowa na Litwie (Związek Narodowców) a polityka zagraniczna Litwy w okresie międzywojennym, [w:] Idee i wartości w języku i kulturze, red. I. Matusiak-Kempa, A. Naruszewicz-Duchlińskas, Olsztyn 2015, s. 58.
  5. ↑ P. Łossowski, Ententa Bałtycka 1934-1940, „Studia z Dziejów ZSRR i Europy Środkowej“, 16, 1980, s. 176.
  6. ↑ P. Łossowski, Ententa Bałtycka 1934-1940, „Studia z Dziejów ZSRR i Europy Środkowej“, 16, 1980, s. 195.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Lithuania, Latvia and Estonia (1923).JPG
Lithuania, Latvia and Estonia, Bacon's standard map of Europe, 1923.
Bundesarchiv Bild 183-S34745, Tallin, Treffen der baltischen Aussenminister.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-S34745 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Tallin, Treffen der baltischen Aussenminister

Der Kongress der baltischen Aussenminister in Tallinn (Reval). In Talin in Estland trafen sich in diesen Tagen die aussenminister der baltischen Staaten zu politischen Besprechungen. Unser Bild zeigt während der Sitzung an der Spitze des Tisches den estnischen Aussenminister Akel (mitte), den litauischen Aussenminister Lozorairis (links) und den lettischen Aussenminister Munters (rechts). Scherl Bilderdienst, Berlin, 11.12.1937 [Herausgabedatum]

Abgebildete Personen:

  • Akel, Friedrich Dr.: Gesandter in Deutschland, Estland
  • Munters, Edgar Dr.: Außenminister, Lettland