Enzio d’Antonio
| Kraj działania | Włochy |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 16 maja 1925 Lanciano |
| Data i miejsce śmierci | 17 grudnia 2019 Lanciano |
| Arcybiskup Lanciano-Ortony | |
| Okres sprawowania | od 1982 do 2000 |
| Arcybiskup Boiano-Campobasso | |
| Okres sprawowania | od 1977 do 1979 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Prezbiterat | 29 czerwca 1949 |
| Nominacja biskupia | 18 marca 1975 |
| Sakra biskupia | 11 maja 1975 |
| Data konsekracji | 11 maja 1975 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Antonio Poma | ||||||||
| Współkonsekratorzy | Enrico Bartoletti Leopoldo Teofili | ||||||||
| |||||||||
Enzio d’Antonio (ur. 16 maja 1925 w Lanciano, zm. 17 grudnia 2019 tamże[1]) – włoski duchowny rzymskokatolicki, w latach 1982–2000 arcybiskup Lanciano-Ortony.
Życiorys
Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1949. 18 marca 1975 został mianowany arcybiskupem ad personam Trivento i koadiutorem archidiecezji Boiano-Campobasso. Sakrę biskupią otrzymał 11 maja 1975. W 1977 zrezygnował z urzędu biskupa Trivento i objął archidiecezję Boiano-Campobasso. 24 czerwca 1979 zrezygnował z urzędu i został mianowany arcybiskupem tytularnym Velubusdus. 13 maja 1982 objął rządy w archidiecezji Lanciano i Ortona. 25 listopada 2000 przeszedł na emeryturę.
Przypisy
Bibliografia
- Enzio d’Antonio w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)