Enzo Bianchi

Enzo Bianchi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 marca 1943
Castel Boglione

Wyznanie

katolicyzm

Inkardynacja

Wspólnota monastyczna z Bose

Śluby zakonne

Enzo Bianchi (ur. 3 marca 1943 w Castel Boglione w Piemoncie) – włoski zakonnik, pisarz i teolog katolicki, założyciel i do 2020 przeor Wspólnoty monastycznej z Bose.

Książki przetłumaczone na język polski

  • Enzo Bianchi, Monika Gurgul: Zapomniana Ewangelia: powrót do źródła. Kraków: eSPe, 2004. ISBN 83-89645-75-0.
  • Enzo Bianchi, Antoni Tronina: Przemodlić Słowo: wprowadzenie w "lectio divina". Kraków: Tyniec – Wydaw. Benedyktynów, 1998. ISBN 83-85433-87-2.
  • Enzo Bianchi, Gabriella Caramore, Joanna Chapska: Paradoks krzyża. Kraków: Salwator, 2004. ISBN 83-89289-13-X.
  • Enzo Bianchi, Waldemar Babicz: Niedziela: dzień Pana, dzień człowieka. Poznań: W drodze, 1998. ISBN 83-7033-384-2.
  • Enzo Bianchi, Grzegorz Niedźwiedź: Miłość zwycięża śmierć. Kraków: Wydawnictwo eSPe, 2008. ISBN 978-83-7482-215-2.
  • Enzo Bianchi: Radykalizm chrześcijański. Dorota Stadnicka-Apostoł (tłum.). Kraków: Tyniec, 2000. ISBN 83-87525-47-2.
  • Enzo Bianchi, Boże, gdzie jesteś?, Tomaszek Bernadeta (tłum.), wyd. Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2010, ISBN 978-83-7424-519-7
  • Enzo Bianchi, Po co i jak się modlić?, Tomaszek Bernadeta (tłum.), wyd. Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2011, ISBN 978-83-7424-466-4
  • Enzo Bianchi: Inne życie. Analiza Pierwszego Listu św. Piotra. Kraków: Salwator, 2007, s. 150. ISBN 978-83-60703-54-0.
  • Enzo Bianchi: Przemoc i Bóg. Michał Rychert (tłum.). Poznań: W drodze, 2018. ISBN 978-837-906-17-54.
  • Enzo Bianchi: Jezus i kobiety. Michał Rychert (tłum.). Poznań: W drodze, 2018. ISBN 978-83-7906-193-8.
  • Enzo Bianchi: Skandaliczna miłość Boga. Michał Rychert (tłum.). Kraków: WAM, 2019 ISBN 978-83-277-1516-6.

Media użyte na tej stronie

Enzo Bianchi 1.JPG
Autor: Niccolò Caranti, Licencja: CC BY-SA 3.0
Il priore della Comunità monastica di Bose Enzo Bianchi alla sala della Cooperazione a Trento per una serata organizzata da Alberto Pacher in conclusione del suo impegno in politica.