Epafras

Święty
Epafras

Ἐπαφρᾶς

uczeń apostolski
Data śmierci	w I wieku
Czczony przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	19 lipca
Atrybuty	palma

Epafras, św. Epafras z Kolosy, gr. Ἐπαφρᾶς (zm. w I wieku)^[1] – postać z Nowego Testamentu, założyciel i głowa Kościoła w Kolosach, uczeń św. Pawła z Tarsu, święty Kościoła katolickiego.

Żywot świętego

Epafras, wymieniony przez św. Pawła w Liście do Kolosan, pochodził z Kolosy (Kol 4, 12 BT). Towarzyszył apostołowi w czasie jego niewoli (Flm 23 BT). Był poganinem nawróconym na chrześcijaństwo i założycielem miejscowej wspólnoty (gminy)^[1]. Jego zasługą była także ewangelizacja Laodycei i Hierapolis (Kol 1,7 BT). Epafras określany jest jako uczeń apostolski. Miejsce uwięzienia ze św. Pawłem, jak i jego przyczyna nie jest znana^[2]. Istniały nieuzasadnione teorie dotyczące, żydowskiego pochodzenia i pogańskiego rodowodu Epafrasa^[3]. W synaksariach przypisywano mu pierwsze biskupstwo Kolosy i męczeńską śmierć.

Kult

Według Baroniusza relikwie świętego Epafrasa spoczywają w bazylice Matki Bożej Większej w Rzymie^[1].

Jego wspomnienie obchodzone jest 19 lipca^[4].

Zobacz też

• kult świętych
• modlitwa za wstawiennictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• Epafras (imię)

Przypisy

Bibliografia

• Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 2: D-G. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 173/174. ISBN 83-7097-374-4.

Linki zewnętrzne

• Kol 4,12
• Flm 1,23
• Kol 1,7