Eparchia astańska

Eparchia astańska
Астанайская епархия
Ilustracja
Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Astanie
Państwo

 Kazachstan

Siedziba

Astana

Data powołania

1927

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Metropolia

Metropolitalny Okręg w Republice Kazachstanu

Sobór

Zaśnięcia Matki Bożej

Biskup diecezjalny

metropolita astański i kazachstański Aleksander (Mogilow)

Biskup pomocniczy

biskup kaskeleński Gennadiusz (Gogolew)
wybrany: biskup tałdykorgański Klaudian (Polakow)

Dane statystyczne
Liczba kapłanów

145[1]

Liczba dekanatów

8[1]

Liczba parafii

70[1]

Liczba klasztorów

4[1]

Położenie na mapie Kazachstanu
Ziemia43°15′31,7″N 76°57′11,7″E/43,258806 76,953250

Eparchia astańska[2] – jedna z eparchii wchodzących w skład Metropolitalnego Okręgu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w Republice Kazachstanu, z siedzibą w Astanie. Jej ordynariuszem jest metropolita astański i kazachstański Aleksander (Mogilow), zaś funkcje katedry pełni sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Astanie.

Historia

W latach 1871–1916 w Wiernym (ob. Ałmaty) mieściła się siedziba eparchii turkiestańskiej i taszkenckiej. Gdy siedzibę tejże eparchii, dzięki zabiegom biskupa Innocentego (Pustynskiego)[3], przeniesiono do Taszkentu, miasto Wierny stało się siedzibą jednego z dwóch biskupów wikariuszy administratury. W 1927 utworzono w nim natomiast samodzielną eparchię ałmacką i turkiestańską, która działała do 1944[4].

W Związku Radzieckim, przed 1944, duchowieństwo eparchii ałmackiej było poddawane prześladowaniom przez władze. Podczas pełnienia urzędu miejscowego biskupa aresztowani zostali biskupi Lew (Czeriepanow) w 1929, German (Weinberg) w 1932, Aleksander (Tołstopiatow) w 1936 i Tichon (Szarapow) w 1937. Po aresztowaniu ostatniego z wymienionych biskupów, razem z całym duchowieństwem pełniącej funkcję soboru cerkwi Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni w Ałmaty, katedra nie została już obsadzona. Cerkiew Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni została w 1937 zamknięta, co oznaczało, że na całym terytorium eparchii nie było już czynnych prawosławnych świątyń. W 1944 władze radzieckie zlikwidowały eparchię i podporządkowały jej terytorium sąsiedniej eparchii taszkenckiej i turkiestańskiej. W tym samym roku jej ordynariusz, biskup Cyryl, zdołał uzyskać zgodę na otwarcie cerkwi Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Ałmaty[4].

W latach 1923–1925 terytorium eparchii było jednym z najsilniejszych centrów ruchu odnowicielskiego. W 1937 jego ostatnie świątynie zostały zlikwidowane na równi z parafiami uznającymi zwierzchnictwo Patriarchatu Moskiewskiego. W Ałmaty działali również grigoriewcy (najpóźniej od 1930 do 1933) i Cerkiew katakumbowa[4].

5 lipca 1945 eparchia ałmacka została restytuowana. Obejmowała odtąd niemal całe terytorium Kazachskiej SRR z wyjątkiem obwodów siemipałatyńskiego i pietropawłowskiego. Dzięki staraniom arcybiskupa, a następnie metropolity Mikołaja, na jej terenie działalność rozpoczęło lub wznowiło 40 parafii, zaś katedrą stał się sobór św. Mikołaja w Ałmaty. W 1951 do eparchii ałmackiej przyłączono eparchię siemipałatyńską, zaś w 1960 – pietropawłowską. Po tych zmianach liczba parafii w administraturze wzrosła do 85, jednak po nowej kampanii antyreligijnej lat 60. pozostało ich 46. W 1990 liczba parafii eparchii wynosiła 91[4].

W 1991 eparchia ałmacka i kazachstańska została podzielona na trzy: ałmacką i siemipałatyńską, uralską i gurjewską oraz szymkencką i akmolińską. Po tych zmianach w eparchii ałmackiej pozostało 41 parafii. W latach 90. XX wieku Rosyjski Kościół Prawosławny odzyskał szereg utraconych w poprzednich dziesięcioleciach obiektów sakralnych, wzniósł również kilka nowych soborów katedralnych w najważniejszych miastach Kazachstanu[4]. W 1991 w Ałmaty powstała szkoła duchowna, zaś w 1997 – filia Instytutu Teologicznego św. Tichona w Karagandzie[4]. W 2010 szkołę duchowną przekształcono w seminarium duchowne[5].

W związku z przeniesieniem stolicy Kazachstanu do Akmoły w 1997 (od 1998 – Astany) Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego postanowił przenieść do tego miasta również stolicę eparchii. Od 1999 katedrą eparchii był sobór Świętych Konstantyna i Heleny[4], zaś w 2010 oddano do użytku nowy sobór Zaśnięcia Matki Bożej[6].

Biskupi[4]

Metropolita astański i kazachstański Aleksander

Monastery

W eparchii astańskiej funkcjonują cztery monastery:

  • monaster Świętych Serafina i Teognosta w Kaskelengu, męski
  • monaster św. Sylwana w Issyku, męski
  • monaster Iwerskiej Ikony Matki Bożej i św. Serafina z Sarowa w Ałmaty, żeński
  • monaster Ikony Matki Bożej „Poszukiwanie Zaginionych” w Astanie, żeński[2]

Przypisy

Media użyte na tej stronie

Japanese Map symbol (Church).svg
Japanese map symbol "Church". U+26EA
Глава Митрополичьего округа РПЦ в Казахстане Митрополит Астанайский и Казахстанский Александр.jpg
Autor: Приморочка, Licencja: CC BY-SA 4.0
Глава Митрополичьего округа Русской Православной Церкви в Казахстане Митрополит Астанайский и Казахстанский Александр
Кафедральный собор в честь Успения Пресвятой Богородицы.jpg
Autor: Kaiyr, Licencja: CC BY-SA 3.0
Кафедральный собор в честь Успения Пресвятой Богородицы