Eparchia lwowsko-halicka

Eparchia lwowsko-halicka
Ilustracja
Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej we Lwowie
(od końca XVI w. siedziba prawosławnego Bractwa Uspieńskiego)
Siedziba

Halicz
Lwów (od 1539)

Data powołania

XII w.

Data zamknięcia

1677/1700 (przejście do Kościoła unickiego)

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Metropolia

kijowska

Biskup diecezjalny

Józef (Szumlański) (ostatni)

Eparchia lwowsko-halicka (zwana również eparchią halicko-lwowsko-kamieniecką) – eparchia Cerkwi prawosławnej, istniejąca do 1677.

W latach 1147–1302 funkcjonowała jako eparchia halicka, w 1302 przekształcona w metropolię halicką z biskupstwami: włodzimierskim, przemyskim, turowskim, łuckim i chełmskim. W 1347 metropolia halicka została zniesiona, a reaktywowana w 1371, bez eparchii łuckiej, formalnie zniesiona w 1458.

Od 1539 siedzibę biskupstwa przeniesiono do Lwowa.

Jej następczynią była greckokatolicka eparchia lwowska, utworzona w 1677 w wyniku przystąpienia prawosławnej eparchii lwowskiej do unii brzeskiej. Do tradycji prawosławnej eparchii lwowskiej nawiązują również eparchia lwowska Patriarchatu Moskiewskiego, eparchia lwowska Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego i eparchia lwowska Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (te dwie ostatnie weszły w 2018 r. w skład Kościoła Prawosławnego Ukrainy).

Z czasów funkcjonowania prawosławnej eparchii halicko-lwowsko-kamienieckiej wywodzi się tytulatura używana w XIX i XX w. przez zwierzchników Kościoła greckokatolickiego (Ukraińskiej Cerkwi greckokatolickiej): „Metropolita Halicki, Arcybiskup Lwowski, Biskup Kamieniecki”.

Biskupi halicko-lwowsko-kamienieccy

  • Geroncjusz
  • Efrem
  • Jan
  • Aleksy (1146–1157)
  • Kosma (1157– po 1165)
  • Jan
  • Antoni
  • Artemiusz (1235–1241)
  • Melecjusz
  • Atanazy
  • Zosima
  • Nifon
  • Ignacy
  • Doroteusz
  • Grzegorz (do 1301)
  • Cyprian (1302–1303)
  • Nifont (1303–1305)
  • Piotr (1305–1309)
  • Gabriel (1309–1328)
  • Teodor (1328–1347)
  • Nataniel (od 1347)
  • Grzegorz (do 1366)
  • Antoni (1366–1391)
  • Cyprian (1392–1406)
  • Focjusz (1406–1412)
  • Ignacy (1412–1414)
  • Jan (od 1414)
  • Gabriel (1431–1439)
  • Makary (1458–1475)
  • Andrzej (od 1475)
  • Józef (do 1493)
  • Atanazy (1493–1509)
  • Filaret (1509–1511)
  • Bazyli (Pletenski) (1511–1522)
  • Jakub (Holaszycki) (1522–1533)
  • Makary (Tuczapski) (1533–1548)
  • Arseniusz (Bałaban) (1549–1569)
  • Jоnаsz (Ostałowski) (1569–1576)
  • Gedeon (Bałaban) (1569–1607)
  • Jeremiasz (Tysarowski) (1607–1641)
  • Arseniusz (Żeliborski) (1641–1651)
  • Atanazy (Żeliborski) (1651–1667)
  • Jeremiasz (Świstelnicki) (1668–1676)
  • Józef (Szumlański) (od 1668 lub według innych źródeł od 1676; w 1700 wraz z diecezją ostatecznie przyjął unię brzeską, tym samym powstała greckokatolicka diecezja lwowska)

Zobacz też

Bibliografia

  • Antoni Mironowicz, Kościół prawosławny w państwie Piastów i Jagiellonów, Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2003, ISBN 83-89031-39-6, OCLC 830464532.

Media użyte na tej stronie

Lviv Kornakta 2007.jpg
Autor: Russianname z rosyjskiej Wikipedii, Licencja: CC BY-SA 2.5
Успенська церква та Вежа Корнякта у Львові