Eparchia orenburska
Sobór św. Mikołaja w Orenburgu | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Siedziba | |
Data powołania | 1799 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Metropolia | orenburska |
Sobór | św. Mikołaja |
Biskup diecezjalny | metropolita orenburski i saraktaszyński Beniamin (Zaricki) |
Dane statystyczne (2011) | |
Liczba kapłanów | 208 |
Liczba parafii | 242 |
Liczba klasztorów | 3 |
51°46′11,0″N 55°05′49,6″E/51,769722 55,097111 | |
Strona internetowa |
Eparchia orenburska – jedna z eparchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego z siedzibą w Orenburgu. Jej obecnym ordynariuszem jest metropolita orenburski i saraktaszyński Beniamin (Zaricki)[1], zaś funkcję katedry pełni sobór św. Mikołaja w Orenburgu[2].
Eparchia została powołana do życia dekretem Świątobliwego Synodu Rządzącego z grudnia 1799 jako eparchia orenburska i ufimska. Od 1859 nosiła nazwę orenburskiej i uralskiej, następnie od 1908 – orenburskiej i turgajskiej, zaś od ok. 1920 – orenburskiej. Po zmianie nazwy miasta Orenburga na Czkałow do 1957 nosiła nazwę eparchii czkałowskiej i buzułuckiej, następnie orenburskiej i buzułuckiej[1]. W 2011 z jej terytorium zostały wyodrębnione eparchie buzułucka oraz orska[3].
W 2011 w skład eparchii wchodziły 242 parafie obsługiwane przez 208 kapłanów, z 211 cerkwiami i 30 kaplicami. Działały ponadto trzy klasztory[2].
Biskupi orenburscy[4]
- Ambroży (Kełembet), 1799–1806
- Augustyn (Sacharow), 1806–1819
- Innocenty (Smirnow), 1819
- Teofil (Tatarski), 1819–1823
- Ambroży (Moriew), 1823–1828
- Arkadiusz (Fiodorow), 1829–1831
- Michał (Dobrow), 1831–1835
- Joannicjusz (Obrazcow), 1835–1849
- Józef (Bogosłowski), 1849–1853
- Antoni (Szokotow), 1853–1858
- Antoni (Radonieżski), 1858–1862
- Warłaam (Dienisow), 1862–1866
- Mitrofan (Wicinski), 1866–1879
- Beniamin (Bykowski), 1879–1882
- Beniamin (Smirnow), 1882–1886
- Makary (Troicki), 1886–1895
- Mikołaj (Adoratski), 1895–1896
- Tichon (Klitin), 1896
- Włodzimierz (Sokołowski-Awtonomow), 1897–1903
- Joachim (Lewicki), 1903–1910
- Teodozjusz (Ołtarżewski), 1910–1914
- Metody (Gierasimow), 1914–1919
- Arystarch (Nikołajewski), 1920–1923
- Jakub (Maskajew), 1925
- Dionizy (Prozorowski), 1926–1928
- Paweł (Wwiedienski), 1928–1931/1932
- Arseniusz (Sokołowski), 1932–1936
- Warłaam (Kozula), 1937
- Manuel (Lemieszewski), 1945–1948
- Borys (Wik), 1949–1950
- Warsonofiusz (Griniewicz), 1950–1953
- Michał (Woskriesienski), 1953–1960
- Palladiusz (Kaminski), 1960–1963
- Leoncjusz (Bondar), 1963–1999
- Walenty (Miszczuk), 1999–2015
- Beniamin (Zaricki), od 2015[5]
Przypisy
- ↑ a b Оренбургская епархия
- ↑ a b Oficjalna strona eparchii
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 5–6 октября 2011 года
- ↑ Оренбургская епархия. [dostęp 2012-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-05)].
- ↑ Вениамин, митрополит Оренбургский и Саракташский (Зарицкий Владимир Николаевич)
Media użyte na tej stronie
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Russia.
EquiDistantConicProjection : Central parallel :
* N: 54.0° N
Central meridian :
* E: 100.0° E
Standard parallels:
* 1: 49.0° N * 2: 59.0° N
Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Because the southern Kuril islands are claimed by Russia and Japan, they are shown as disputed. For more information about this see: en:Kuril Islands dispute. These islands are since 1945 under the jurisdiction of the Russian Federation.
Japanese map symbol "Church". U+26EA
Autor: Van Goga, Licencja: CC BY-SA 4.0
To fotografia pomnika kulturowego dziedzictwa w Rosji; numer:
Autor: Nzeemin, Licencja: CC BY-SA 2.0
Административная карта Оренбургской области, Россия.
- Координаты для GMT: -R50.54/61.9/50.42/54.46
- Инструменты: GMT, Inkscape
Flag of Orenburg Oblast.