Eparchia saratowska

Eparchia saratowska

Саратовская епархия

(c) Markv, CC-BY-SA-3.0 Sobór Trójcy Świętej w Saratowie
Państwo	Rosja
Obwód	saratowski
Siedziba	Saratów ul. Wołżskaja 36
Data powołania	1828
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Metropolia	saratowska
Sobór	Trójcy Świętej
Biskup diecezjalny	metropolita saratowski i wolski Ignacy (Dieputatow)
Dane statystyczne
Liczba dekanatów	13
Liczba klasztorów	6
Położenie na mapie Saratowa Saratów
Położenie na mapie Rosji Saratów
Położenie na mapie obwodu saratowskiego Saratów
51°31′49,5″N 46°02′09,8″E/51,530417 46,036056
Strona internetowa

Eparchia saratowska – jedna z eparchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Jej obecnym biskupem ordynariuszem jest metropolita Ignacy (Dieputatow)^[1], zaś funkcję katedry pełni sobór Trójcy Świętej w Saratowie^[2][3].

Eparchia powstała w 1828 poprzez wyodrębnienie z eparchii penzeńskiej i saratowskiej^[1]. W 1918 na jej terytorium funkcjonowało 891 świątyń, 15 klasztorów oraz pustelnia. Po rewolucji październikowej, do 1937, wszystkie z nich zostały zamknięte (zniszczone lub zaadaptowane na magazyny, kluby, szpitale, więzienia)^[2]. Cerkiew odzyskała część obiektów sakralnych po zmianie polityki państwa radzieckiego wobec Kościoła w czasie II wojny światowej: w 1944 w obwodzie saratowskim działały 4 świątynie, w 1955 – 15. Reaktywacje parafii prawosławnych na szerszą skalę miały jednak miejsce dopiero po 1988^[2].

Eparchia dzieli się na 13 dekanatów^[1]. Ponadto na jej terytorium działają następujące klasztory^[1]:

• Irgiski Monaster Zmartwychwstania Pańskiego w Bieriegowym, męski
• Monaster św. Mikołaja w Saratowie, męski
• Monaster Przemienienia Pańskiego w Saratowie, męski
• Monaster św. Aleksego w Saratowie, żeński
• Monaster św. Mikołaja w Monastyrskim, żeński
• Monaster św. Sergiusza z Radoneża w Aleksiejewce, żeński

Biskupi saratowscy^[4]

• Mojżesz (Bogdanow-Płatonow-Antipow), 1828–1832
• Jakub (Wieczerkow), 1832–1847
• Atanazy (Drozdow), 1847–1856
• Joannicjusz (Gorski), 1856–1860
• Eutymiusz (Wielikow), 1860–1863
• Joannicjusz (Rudniew), 1864–1873
• Tichon (Pokrowski), 1873–1882
• Paweł (Wilczinski), 1882–1889
• Abraham (Letnicki), 1889–1893
• Mikołaj (Nalimow), 1893–1899
• Jan (Kratirow), 1899–1903
• Hermogen (Dołganiow), 1903–1912
• Aleksy (Dorodnicyn), 1912–1914
• Palladiusz (Dobronrawow), 1914–1917
• Dosyteusz (Protopopow), 1917–1927
• Tadeusz (Uspienski), 1927–1928
• Serafin (Aleksandrow), 1928–1933
• Atanazy (Malinin), 1933–1935
• Serafin (Siliczew), 1935–1937
• Andrzej (Komarow), 1941–1942
• Grzegorz (Czukow), 1942–1944
• Paisjusz (Obrazcow), 1944–1947
• Borys (Wik), 1947–1949
• Guriasz (Jegorow), 1953–1954
• Beniamin (Miłow), 1955
• Beniamin (Fiedczenkow), 1955–1958
• Palladiusz (Szerstiennikow), 1958–1963
• Bartłomiej (Gondarowski), 1963–1964
• Pimen (Chmielewski), 1965–1993
• Nektariusz (Korobow), 1994
• Aleksander (Timofiejew), 1995–2003^[5]
• Longin (Korczagin), 2003^[6]–2020
• Ignacy (Dieputatow), od 2020

Przypisy