Eparchia smoleńska

Eparchia smoleńska
Смоленская епархия
Ilustracja
Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Smoleńsku
Państwo

 Rosja

Obwód

 smoleński

Siedziba

Smoleńsk
Sobornyj Dwor 17,
Smoleńsk

Data powołania

1654 (w obecnym kształcie)

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Metropolia

smoleńska

Sobór

Zaśnięcia Matki Bożej w Smoleńsku

Biskup diecezjalny

metropolita smoleński i dorogobuski Izydor (Tupikin)

Położenie na mapie Smoleńska
Położenie na mapie Rosji
Położenie na mapie obwodu smoleńskiego
Ziemia54°47′16,1″N 32°03′12,0″E/54,787806 32,053333
Strona internetowa

Eparchia smoleńska – jedna z eparchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Funkcję jej katedry pełni sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Smoleńsku.

Historia

Pierwsza samodzielna eparchia prawosławna miała swoją siedzibę w Smoleńsku od 1136 lub od 1137, zaś pierwszym biskupem był duchowny grecki o imieniu Manuel. Eparchia odegrała znaczącą rolę w rozprzestrzenianiu się chrześcijaństwa na ziemiach ruskich. Była w znacznym stopniu wspierana finansowo przez książąt smoleńskich[1].

Prawosławne biskupstwo w Smoleńsku stanowi część Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego od 1654, gdy po zdobyciu miasta przez wojska rosyjskie decyzją cara Aleksego I i patriarchy Nikona na nowo powołana została w nim eparchia[2].

Od 1728 w Smoleńsku istniało seminarium duchowne[1]. Eparchia i podległe jej cerkwie poniosły znaczne straty w czasie najazdu francuskiego na Rosję w 1812[1]. W końcu XIX w. liczba wiernych prawosławnych w stosunku do ogółu ludności eparchii była szacowana na 96,6%. Funkcjonowało 627 parafii dysponujących 763 świątyniami, ponadto istniało 291 kaplic i 16 monasterów (pięć żeńskich i jedenaście męskich)[1].

Od 1922 władze radzieckie zaczęły zamykać cerkwie w regionie smoleńskim, w 1933 odbierając Kościołowi sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Smoleńsku, w którym powstało muzeum. W czasie akcji konfiskaty kosztowności cerkiewnych część duchownych i wiernych Smoleńska przeciwstawiła się dekretom władz; w dniach 1–24 sierpnia 1922 miał miejsce pokazowy proces 45 z nich, z czego pięć osób zostało skazanych na śmierć[1].

Wskutek prześladowań religijnych w ZSRR w 1985 na terytorium eparchii czynnych było 35 cerkwi, w większości zrujnowanych, obsługiwanych przez 40 kapłanów[1]. Znaczące odrodzenie życia religijnego miało miejsce w okresie sprawowania urzędu przez arcybiskupa, a następnie metropolitę Cyryla (Gundiajewa) (1984–2009). Od 1985 do 2009 częścią eparchii był obwód kaliningradzki, wyodrębniony następnie jako samodzielna eparchia[1]. W 2015 z eparchii smoleńskiej wydzielono eparchię wiaziemską; obie eparchie weszły w skład metropolii smoleńskiej[3].

W 2017 z eparchii smoleńskiej wydzielono kolejną administraturę – eparchię rosławską[4].

Biskupi

  • Manuel 1137–1167
  • Konstantyn wzmiankowany w 1180
  • Symeon 1190–1197
  • Ignacy wzmiankowany w 1206
  • Łazarz 1219–1220
  • Merkuriusz
  • Atanazy XIII wiek
  • Jan XIII wiek
  • Porfiriusz I połowa XIII wieku
  • Dionizy do 1238
  • Tomasz 1238–1256
  • Pachomiusz XIII wiek
  • Ignacy II połowa XIII wieku
  • Jonasz XIV wiek
  • Daniel XIV wiek
  • Jan II wzmiankowany w 1335
  • Eutymiusz I od 1345
  • Teofilakt (Teoktyst) od 1356
  • Parteniusz 1364–1370
  • Daniel II 1375–1382
  • Michał I od 1383–1396
  • Kasjan 1396–?
  • Ignacy II wzmiankowany w 1405
  • Hilarion od 1405–1408
  • Nikon 1408–1411
  • Sebastian 1417–1433
  • Gerazym 1433–1435
  • Michał II wzmiankowany w 1435
  • Nataniel wzmiankowany od 1440 do 1445
  • Symeon II 1445–1454
  • Eutymiusz II XV wiek
  • Misael 1454–1474
  • Joachim 1475 lub 1490
  • Józef (Sołtan) 1494–1509
  • Warsonofiusz (Chodykin) 1509–1514
  • Józef III 1515–1532
  • Sawa (Slepuszkin) 1536–1538
  • Guriasz (Zabołocki) 1539–1555
  • Symeon III 1555–1567
  • Teofil 1568
  • Sylwester 1572–1589
  • Teodozjusz 1592–1604
  • Sergiusz 1608–1611
  • Izajasz (Kopiński) 1628–1631
  • Abrahamiusz 1632–1653
  • Laurenty, locum tenens 1655
  • Kalikst (Dorofiejewicz-Rytorajski), locum tenens 1657–1658
  • Filaret 1658–1671
  • Warsonofiusz (Czertkow-Jeropkin) 1671– pocz. 1676
  • Symeon (Molukow) 1676–1686
  • Sylwester (Czernicki) 1699–1704
  • Sylwester (Krajski) 1707–1712
  • Doroteusz (Korotkiewicz) 1712–1718
  • Sylwester (Chołmski-Wołyniec) 1719–1720
  • Warłaam (Kossowski) 1720–1721
  • Filoteusz 1722–1727
  • Gedeon (Wiszniewski) 1728–1761
  • Parteniusz (Sopkowski) 1761–1795
  • Dymitr (Ustimowicz) 1795–1805
  • Serafin (Głagolewski) 1805–1812
  • Ireneusz (Falkowski) 1812–1813
  • Joazaf (Srietienski) 1813–1821
  • Józef (Wieliczkowski) 1821–1834
  • Tymoteusz (Kietlerow) 1834–1859
  • Antoni (Amfitieatrow) 1859–1866
  • Jan (Sokołow) 1866–1869
  • Serafin (Protopopow) 1869–1874
  • Józef (Drozdow) 1874–1881
  • Nestor (Mietanijew) 1881–1889
  • Guriasz (Ochotin) 1890–1896
  • Nikanor (Kamienski) 1896–1899
  • Mitrofan (Niewski) 1899
  • Piotr (Dugow) 1899–1908
  • Teodozjusz (Fieodosijew) 1908–1919
  • Euzebiusz (Nikolski), locum tenens 1919–1920
  • Filip (Stawicki) 1920–1924
  • Walerian (Rudicz) 1924–1927
  • Serafin (Ostroumow) 1927–1936
  • Modest (Nikitin) 1936–1937

Eparchia de facto przestała funkcjonować z powodu czystek stalinowskich.

Stan w 2010

Według danych z 2010 eparchia dzieliła się na osiem dekanatów: smoleński, wiaziemski, diemidowski, rosławski, safonowski, jelniński, gagarinowski i jarcewski. W ich ramach działało 141 parafii z 147 cerkwiami, obsługiwanymi przez 140 kapłanów[5]. Ponadto funkcjonowało osiem monasterów[6]:

  • Monaster Trójcy Świętej w Bołdinie, męski
  • Monaster Przemienienia Pańskiego i św. Abrahama w Smoleńsku, męski
  • Monaster Przemienienia Pańskiego w Rosławiu, męski
  • Monaster Wniebowstąpienia Pańskiego w Smoleńsku, żeński
  • Monaster Trójcy Świętej w Smoleńsku, żeński
  • Monaster św. Jana Chrzciciela we Wiaźmie, żeński
  • Monaster św. Dymitra w Dorogobużu, żeński
  • Monaster Przemienienia Pańskiego i Ikony Matki Bożej „Hodigitria” we Wsiewołodkinie, żeński

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Смоленская и Вяземская епархия.
  2. ↑ Sergiej Łobaczew: Patriarch Nikon. Petersburg: Isskustwo SPB, 2003, s. 142. ISBN 5-210-01561-0.
  3. ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 5 мая 2015 года.
  4. ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 4 мая 2017 года, Патриархия.ru [dostęp 2017-05-05] (ros.).
  5. ↑ Смоленская епархия.
  6. ↑ Wykaz klasztorów na stronie eparchii. [dostęp 2011-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-08)].
Eparchie Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego
Rosja
inne kraje

Szablon nie uwzględnia eparchii wchodzących w skład Kościołów autonomicznych, egzarchatów i okręgów metropolitalnych Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Media użyte na tej stronie

Russia edcp location map.svg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Russia.

EquiDistantConicProjection : Central parallel : 

* N: 54.0° N

Central meridian : 

* E: 100.0° E

Standard parallels: 

* 1: 49.0° N
* 2: 59.0° N

Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.

Notice
 
Russia
 
other countries
 
disputed areas
 
international border
 
disputed border

Because the southern Kuril islands are claimed by Russia and Japan, they are shown as disputed. For more information about this see: en:Kuril Islands dispute. These islands are since 1945 under the jurisdiction of the Russian Federation.

 
Japanese Map symbol (Church).svg
Japanese map symbol "Church". U+26EA
Smolensk location map.png
Autor: Smat, Licencja: ODbL
Location map
Outline Map of Smolensk Oblast.svg
Autor: Nzeemin, Licencja: CC BY-SA 2.0
Административная карта Смоленской области, Россия.
  • Проекция: Меркатор
  • Координаты для GMT: -R30.68/35.46/53.37/56.10
  • Инструменты: GMT, Inkscape
Cathedral of the Dormition in Smolensk.jpg
Успенский собор (Смоленск)