Eparchia sremska

Eparchia sremska

Sremska eparhija

Sobór św. Mikołaja w Sremskich Karlovcach
Państwo	Serbia
Siedziba	Sremski Karlovci
Data powołania	XI w., 1947
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Serbski Kościół Prawosławny
Sobór	św. Mikołaja
Biskup diecezjalny	biskup sremski Bazyli (Vadić)
Położenie na mapie Serbii (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Sremski Karlovci
45°12′05″N 19°56′11″E/45,201389 19,936389

Eparchia sremska – jedna z eparchii Serbskiego Kościoła Prawosławnego, z siedzibą w Sremskich Karlovcach. Jej obecnym (2022) ordynariuszem jest biskup sremski Bazyli (Vadić).

Historia

Ludność serbska była obecna w regionie od IX w. Przed 1344 w Sremskiej Mitrovicy powstał klasztor prawosławny, który następnie przeszedł w ręce benedyktynów. W X–XI w. istniała już eparchia sremska podlegająca Arcybiskupstwu Ochrydzkiemu. Następnie administratura działała w strukturach Serbskiego Kościoła Prawosławnego. Od utworzenia metropolii karłowickiej w 1690 podlegała metropolicie rezydującemu początkowo w monasterze Krušedol, następnie w Szentendre i w Sremskich Karlovcach. W 1848 metropolita karłowicki otrzymał prawo posługiwania się tytułem patriarchy serbskiego. Po reorganizacji struktur Serbskiego Kościoła Prawosławnego w związku z utworzeniem Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców metropolita weszła w skład Patriarchatu Serbskiego, urząd patriarchy karłowickiego został zlikwidowany. Do II wojny światowej metropolią sremsko-karlovacką zarządzali patriarchowie serbscy^[1].

W 1947 Święty Sobór Biskupów Serbskiego Kościoła Prawosławnego zdecydował o rozdzieleniu eparchii karlovackiej oraz eparchii sremskiej. Przez trzy lata locum tenens eparchii był biskup Wincenty (Prodanov). W 1951 katedrę objął Nikanor (Iličić)^[1]. Po czterech latach na urzędzie zastąpił go Makary (Đorđević), który wielokrotnie dokonywał objazdów eparchii, głosił kazania, wyświęcał cerkwie po remontach, zaś w 1964 przyczynił się do ponownego otwarcia seminarium duchownego w Sremskich Karlovcach^[1].

Biskupi sremscy^[1]

• Nikanor (Iličić), 1951–1955
• Makary (Đorđević), 1955–1978
• Andrzej (Frušić), 1980–1986
• Bazyli (Vadić), od 1986

Monastery

Eparchii podlegają następujące klasztory^[1]:

• Monaster Beočin
• Monaster Bešenovo
• Monaster Velika Remeta
• Monaster Mala Remeta
• Monaster Vrdnik
• Monaster Grgeteg
• Monaster Divša
• Monaster Jazak
• Monaster Krušedol
• Monaster Kuveždin
• Monaster Staro Hopovo
• Monaster Novo Hopovo
• Monaster Petkovica
• Monaster Privina Glava
• Monaster Rakovac
• Monaster Fenek
• Monaster Šišatovac

Przypisy