Eparchia symferopolska i krymska

Eparchia symferopolska i krymska

Сімферопольська і Кримська єпархія

Sobór Świętych Piotra i Pawła w Symferopolu
Państwo	Rosja /  Ukraina
Republika	Republika Krymu / Autonomiczna Republika Krymu
Siedziba	Symferopol
Data powołania	1859
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Metropolia	krymska
Sobór	Świętych Piotra i Pawła w Symferopolu[1]
Biskup diecezjalny	metropolita symferopolski i krymski Łazarz (Szweć)
Biskup pomocniczy	biskup jałtański Nestor (Donenko) biskup bakczysarajski Kalinik (Czernyszow)
Dane statystyczne
Liczba kapłanów	239
Liczba dekanatów	9
Położenie na mapie Symferopola Symferopol
Położenie na mapie Krymu Symferopol
44°56′55,9″N 34°05′38,4″E/44,948861 34,094000
Strona internetowa

Eparchia symferopolska i krymska na tle podziału administracyjnego UKP PM

Skalny monaster św. Klemensa w Inkermanie

Eparchia symferopolska i krymska – jedna z eparchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Jej obecnym biskupem ordynariuszem jest metropolita symferopolski i krymski Łazarz (Szweć), zaś funkcję katedry pełni sobór Świętych Piotra i Pawła w Symferopolu^[1].

Historia

Eparchia została powołana 16 listopada 1859^[1] pod nazwą taurydzkiej i symferopolskiej, zmienionej w XX wieku na symferopolską i taurydzką, następnie na symferopolską i krymską^[2]. Pierwotnie obejmowała cały obszar Krymu. W 2008 została z niej wydzielona eparchia dżankojska, a w 2012 – eparchia teodozyjska, co oznacza, iż w jurysdykcji eparchii symferopolskiej i krymskiej pozostały miasta Eupatoria, Symferopol i Sewastopol oraz rejon bakczysarajski, rejon biłohirski, rejon symferopolski, rejon kirowski, rejon sakski i rejon czornomorski^[1].

W 2022 r. Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego ogłosił wyłączenie eparchii z jurysdykcji autonomicznego Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego i podporządkowanie jej bezpośrednio Cerkwi Rosyjskiej^[3].

W skład eparchii wchodzi 9 dekanatów:^[1]

• ałusztyński
• bakczysarajski
• eupatorski
• jałtański
• kirowsko-biłohirski
• sakski
• sewastopolski
• symferopolski I
• symferopolski II.

Istnieją również następujące klasztory^[1]:

• monaster św. Jerzego w Bałakławie, męski
• monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Bakczysaraju, męski
• monaster św. Klemensa w Sewastopolu–Inkermanie, męski
• monaster św. Jerzego w Kerczu, żeński
• monaster św. Stefana Suroskiego w Sudaku, męski
• monaster Świętych Kosmy i Damiana w Ałuszcie, męski
• monaster św. Teodora Stratylatesa w Małym Sadowym, męski^[4]
• monaster św. Paraskiewy w Uczebnym, żeński
• monaster Trójcy Świętej w Symferopolu, żeński
• monaster św. Łazarza Muromskiego w Skałystem, męski^[5].

Biskupi symferopolscy^[2]

• Elpidifor (Bieniediktow), 1860
• Aleksy (Rżanicyn), 1860–1867
• Guriasz (Karpow), 1867–1882
• Hermogen (Dobronrawin), 1882–1885
• Aleksy (Ławrow-Płatonow), 1885
• Martynian (Muratowski), 1885–1897
• Michał (Gribanowski), 1897–1898
• Mikołaj (Ziorow), 1898–1905
• Aleksy (Mołczanow), 1905–1910
• Teofan (Bystrow), 1910–1912
• Dymitr (Abaszydze), 1912–1919
• Nikodem (Krotkow), 1921–1924
• locum tenens Aleksander (Rajewski), 1924–1927
• Aleksander (Trapicyn), 1927–1928
• locum tenens Dionizy (Prozorowski), 1928–1930
• Arseniusz (Smoleniec), 1930–1931
• Porfiry (Gulewicz), 1931–1936
• Joazaf (Żurmanow), 1944–1946
• Łukasz (Wojno-Jasieniecki), 1946–1961
• locum tenens Alipiusz (Chotowicki), 1961
• Guriasz (Jegorow), 1961–1965
• locum tenens Teodozjusz (Prociuk), 1965
• Leoncjusz (Gudimow), 1965–1967
• Antoni (Wakaryk), 1967–1973
• Gleb (Sawin), 1990
• Warłaam (Iljuszenko), 1990
• Bazyli (Złatolinski), 1990–1992
• Łazarz (Szweć), od 1992

Przypisy