Epigoni (mitologia)

Epigoni (gr. Epigonoi „później urodzeni”) – w mitologii greckiej synowie wodzów poległych w wyprawie siedmiu przeciw Tebom. W 10 lat po wyprawie epigoni, dowodzeni przez Adrastosa – jedynego ocalałego z siedmiu, zdobyli i złupili Teby, mszcząc tym samym śmierć ojców.

Należeli do nich:

• Alkmeon i Amfilochos, synowie Amfiaraosa
• Ajgialeus, syn Adrastosa
• Diomedes, syn Tydeusa
• Promachos, syn Partenopajosa
• Stenelos, syn Kapaneusa
• Tersandros, syn Polinika
• Euryalos, syn Mekisteusa^[1]

W znaczeniu historycznym epigoni to następcy diadochów.

Przypisy

Bibliografia

• Władysław Kopaliński: Słownik tradycji i mitów kultury. T. I: Część pierwsza od A do J. Warszawa: HPS, 2007. ISBN 978-83-60688-75-5.