Epoka człowieka (książka)

Epoka człowieka. Retoryka i marazm antropocenu – książka Ewy Bińczyk, wykładowczyni filozofii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, opublikowana w 2018 roku przez Wydawnictwo Naukowe PWN^[1]. Autorka porusza temat inżynierii klimatu oraz problem wpływu człowieka na klimat.

Treść

Bińczyk w swojej książce zajmuje się kwestią oddziaływania człowieka na środowisko przyrodnicze oraz jego zachowań wpływających na zmianę klimatyczną. Pokazuje jak istotny jest to temat, nie tylko dla samego klimatu, ale również dla rozważań filozofów czy socjologów. Autorka rozpoczyna od podkreślenia wiarygodności niestabilności klimatu, w tym odrzucenia denializmu, cytując między innymi raporty Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (Intergovernmental Panel on Climate Change - IPCC). Obnaża retorykę kampanii dezinformacyjnych, wymieniając nazwiska oraz strategie używane w przemyśle i nauce w celu odwrócenia uwagi od istoty problemu. Książka skupia się na antropocenie, czyli tak zwanej „erze człowieka” ukazującej stanowiska kulturowe i naukowe do tej epoki geologicznej.

Autorka wątpi w możliwość zapobiegnięcia zmianom klimatycznym oraz kwestionuje możliwości dyskusji na ten temat w Polsce. Podkreśla, że wszelkie rozwiązania wprowadzane są w zbyt małej skali, a podpisywane porozumienia nie są w pełni egzekwowane m.in. porozumienie Paryskie przyjęte na Konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu^[2].

Istotnie epoka antropocenu rozpaczliwie potrzebuje krytycznej nadziei i przekonania, że konstruktywna zmiana jest możliwa. Mam nadzieję, że po lekturze wcześniejszych rozdziałów ta potrzeba jest w pełni zrozumiała dla czytelniczek i czytelników. Dlatego jakże wspaniała byłaby możliwość zaproponowania na zakończenie tej pracy całego wachlarza inspirujących utopii. Niestety nie natknęłam się na nie, badając dyskursy antropocenu^[3].

Odbiór

Książka w 2019 roku została nominowana w 22. Konkursie o Nagrodę im. Jana Długosza^[4] oraz jako jedna z 20 książek do czytania w XXI wieku pojawiła się na Liście Międzynarodowego Czytania - akcji tygodnika „Polityka” i Teatru Studio^[5].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Spis treści
• Wstęp do książki