Era mezofityczna

Era mezofityczna - era w dziejach rozwoju roślinności na Ziemi obejmująca interwał od środkowej części permu po koniec wczesnej kredy.

Cechuje się dominacją na lądach roślin nagonasiennych zarówno iglastych jak i liściastych takich jak paprocie nasienne, miłorzębowe, sagowce i benetyty. Stopniowo zmniejsza się udział roślin zarodnikowych (skrzypy, widłaki i paprocie), zwłaszcza ich form drzewiastych.

Era mezofityczna znajduje się pomiędzy erą paleofityczną a erą kenofityczną.

Bibliografia

• A. Jachowicz, S. Dybova-Jachowicz, 1994: Paleobotanika. Wyd. Uniw. Śląskiego, Katowice.