Erazm Kulesza

Erazm Kulesza

Data i miejsce urodzenia	17 maja 1894 Żarnowiec
Data i miejsce śmierci	12 sierpnia 1975 Warszawa
Przewodniczący Stronnictwa Demokratycznego
Okres	od czerwca 1944 do 1945
Przynależność polityczna	Stronnictwo Demokratyczne
Poprzednik	Jerzy Makowiecki
Następca	Wincenty Rzymowski
Odznaczenia

Erazm Kulesza (ur. 17 maja 1894 w Żarnowcu, zm. 12 sierpnia 1975 w Warszawie) – polski dziennikarz, inżynier i działacz związków zawodowych, przewodniczący Stronnictwa Demokratycznego (1944–1945).

Życiorys

Uczęszczał do szkoły powszechnej w Słomnikach oraz gimnazjum, w którym złożył maturę w 1913. W 1916 złożył dokumenty na Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej (ukończył w 1945). W 1911 przystąpił do Związku Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie”. Na krótko przed wybuchem I wojny światowej związał się z dziennikiem „Życie Lubelskie”.

W czasie wojny służył w Polskiej Organizacji Wojskowej, a od 1918 w 1 Lubelskim Pułku Piechoty. Ze względów zdrowotnych podjął pracę w Zakładach Graficznych Ministerstwa Spraw Wojskowych. Od 1921 pracował jako technik w Warszawskim Przedsiębiorstwie Budowlanym. Od 1928 zatrudniony w PZU. Był sekretarzem generalnym Związku Zawodowego Pracowników PZUW oraz członkiem Komitetu Wykonawczego Unii Związków Zawodowych Pracowników Umysłowych. Pod koniec lat 30. aktywny w organizacjach o charakterze liberalnym, m.in. w loży masońskiej „Maurycy Mochnacki” oraz Klubie Pracowniczym im. Mochnackiego. W 1937 zakładał Klub Demokratyczny w Warszawie, znalazł się w jego prezydium. W 1939 wybrany do prezydium Rady Naczelnej SD, był jednocześnie sekretarzem Zarządu Głównego.

Po wybuchu II wojny światowej znalazł się we Lwowie, z którego uciekł w maju 1940. W lipcu 1940 został dokooptowany do ZG SD („Prostokąta”). Od 1941 do 1945 współpracował jednocześnie z Syndykalistyczną Organizacją „Wolność” redagując jej organ „Walkę Ludu”. Po uprowadzeniu i zabójstwie Jerzego Makowieckiego w czerwcu 1944 objął obowiązki przewodniczącego ZG SD. W czasie Powstania Warszawskiego przebywał na Starym Mieście, gdzie redagował pismo PPS „Warszawianka”. W 1944 wywieziony na roboty do Niemiec, powrócił do Polski w 1945. Podjął ponownie pracę w PZUW. Do SD ponownie wstąpił w 1962.

Żonaty z Marią Rostropowicz-Kuleszą.

Odznaczenia

• Krzyż Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Walecznych (za lata: 1918–1921)
• Medal Niepodległości
• Odznaka „Zasłużonemu Działaczowi Stronnictwa Demokratycznego”

Bibliografia

• Henryk Wosiński, Podstawowe fakty z historii Stronnictwa Demokratycznego, Warszawa 1964.
• Inżynier Erazm Kulesza, „Kurier Polski”, nr 169 z 13 sierpnia 1975, s. 1–2.
• „Kurier Polski”, nr 177 z 25 sierpnia 1975, s. 2.