Eriba-Marduk
| ||
| król Babilonu | ||
| Okres | ok. 770 p.n.e. | |
Eriba-Marduk (akad. Erība-Marduk, tłum. „Bóg Marduk dał mi zastępcę”[1]) – król Babilonii, wywodzący się z plemienia Bit-Jakini, które zamieszkiwało południową część kraju znaną pod nazwą Kraju Nadmorskiego; panował ok. 770 r. p.n.e. Był wybitnym przywódcą plemiennym, któremu udało się - wykorzystując słabość Asyrii po śmierci Adad-nirari III - przejąć kontrolę nad Babilonią i ogłosić się prawowitym królem Babilonu. Już jako władcy udało mu się powstrzymać najazdy plemion nomadów i przywrócić spokój i porządek w kraju. Wielu późniejszych królów babilońskich, m.in. Marduk-apla-iddina II, wywodziło swą linię genealogiczną właśnie od niego.
Przypisy
- ↑ hasło râbu, The Assyrian Dictionary, tom 14 (R), The Oriental Institute, Chicago 1999, s. 54.
Bibliografia
- hasło Eriba-Marduk, [w:] Gwendolyn Leick, Who's Who in the Ancient Near East, London and New York 2002, s. 56.
Media użyte na tej stronie
Kings Larsa Louvre AO7025.jpg
List of the kings of Larsa. Terracotta, Larsa, ca. 2025–1763 (39th year of the reign of Hammurabi).
List of the kings of Larsa. Terracotta, Larsa, ca. 2025–1763 (39th year of the reign of Hammurabi).