Eric Butorac
_-_Copy_(14426290105).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 22 maja 1981 |
| Wzrost | 190 cm |
| Gra | leworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny | 2003 |
| Zakończenie kariery | wrzesień 2016 |
| Trener | Ryan Dussault |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 935 (16 stycznia 2006) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 18 |
| Najwyżej w rankingu | 17 (29 sierpnia 2011) |
| Australian Open | F (2014) |
| Roland Garros | 3R (2016) |
| Wimbledon | 3R (2007, 2014) |
| US Open | QF (2014) |
Eric Butorac (ur. 22 maja 1981 w Rochester) – amerykański tenisista specjalizujący się w grze podwójnej.
Kariera tenisowa
Zawodową grę rozpoczął w 2003 roku. We wrześniu 2016 roku, po przegranym meczu 1 rundy gry podwójnej US Open, zakończył zawodowe występy w tenisie[1].
W grze pojedynczej Amerykanin nie osiągnął większych wyników. Najwyżej w rankingu był na 935. miejscu w połowie stycznia 2006 roku.
W grze podwójnej Butorac wygrał 18 turniejów rangi ATP World Tour, począwszy od lutego 2007 roku, kiedy to wspólnie z Jamiem Murrayem wygrali zmagania o mistrzostwo w San José, a kończąc na zwycięstwie w Walencji w listopadzie 2015 roku. Partnerem deblowym Amerykanina był wówczas Scott Lipsky. Ponadto Butorac 11–krotnie dochodził do finałów zawodów ATP World Tour, w których został pokonany. Najwyżej w zestawieniu deblistów był na 17. pozycji w sierpniu 2011 roku.
Finały w turniejach ATP World Tour
| Nazwa |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| ATP World Tour Finals |
| ATP World Tour Masters 1000 |
| ATP World Tour 500 |
| ATP World Tour 250 |
Gra podwójna (18–11)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 30 lipca 2006 | Los Angeles | Twarda |  Jamie Murray |  Bob Bryan Mike Bryan | 2:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 1. | 18 lutego 2007 | San José | Twarda (hala) | Jamie Murray |  Chris Haggard Rainer Schüttler | 7:5, 7:6(6) |
| Zwycięzca | 2. | 25 lutego 2007 | Memphis | Twarda (hala) | Jamie Murray |  Julian Knowle Jürgen Melzer | 7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 3. | 23 czerwca 2007 | Nottingham | Trawiasta | Jamie Murray | Joshua Goodall Ross Hutchins | 4:6, 6:3, 10–5 |
| Zwycięzca | 4. | 11 sierpnia 2008 | Los Angeles | Twarda |  Rohan Bopanna | Travis Parrott Dušan Vemić | 7:6(5), 7:6(5) |
| Zwycięzca | 5. | 11 stycznia 2009 | Ćennaj | Twarda | Rajeev Ram |  Jean-Claude Scherrer Stanislas Wawrinka | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 6. | 10 maja 2009 | Estoril | Ceglana | Scott Lipsky |  Martin Damm Robert Lindstedt | 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 7. | 4 października 2009 | Bangkok | Twarda (hala) | Rajeev Ram |  Guillermo García-López Mischa Zverev | 7:6(4), 6:3 |
| Finalista | 2. | 9 maja 2010 | Monachium | Ceglana | Michael Kohlmann | Oliver Marach Santiago Ventura | 7:5, 3:6, 14–16 |
| Finalista | 3. | 1 sierpnia 2010 | Los Angeles | Twarda |  Jean-Julien Rojer | Bob Bryan Mike Bryan | 7:6(6), 2:6, 7–10 |
| Zwycięzca | 8. | 10 października 2010 | Tokio | Twarda | Jean-Julien Rojer |  Andreas Seppi Dmitrij Tursunow | 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 9. | 24 października 2010 | Sztokholm | Twarda (hala) | Jean-Julien Rojer | Johan Brunström Jarkko Nieminen | 6:4, 7:6(4) |
| Finalista | 4. | 20 lutego 2011 | Memphis | Twarda (hala) | Jean-Julien Rojer |  Maks Mirny Daniel Nestor | 2:6, 7:6(6), 3–10 |
| Zwycięzca | 10. | 1 maja 2011 | Estoril | Ceglana | Jean-Julien Rojer | Marc López David Marrero | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 11. | 21 maja 2011 | Nicea | Ceglana | Jean-Julien Rojer |  Santiago González David Marrero | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 12. | 2 października 2011 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) | Jean-Julien Rojer | František Čermák Filip Polášek | 6:1, 6:3 |
| Finalista | 5. | 6 listopada 2011 | Walencja | Twarda (hala) | Jean-Julien Rojer | Bob Bryan Mike Bryan | 4:6, 6:7(9) |
| Zwycięzca | 13. | 19 lutego 2012 | São Paulo | Ceglana (hala) |  Bruno Soares | Michal Mertiňák André Sá | 3:6, 6:4, 10–8 |
| Finalista | 6. | 30 września 2012 | Bangkok | Twarda (hala) |  Paul Hanley |  Lu Yen-hsun Danai Udomchoke | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 7. | 6 stycznia 2013 | Brisbane | Twarda | Paul Hanley | Marcelo Melo Tommy Robredo | 6:4, 1:6, 5–10 |
| Finalista | 8. | 5 maja 2013 | Monachium | Ceglana |  Markos Pagdatis | Jarkko Nieminen Dmitrij Tursunow | 1:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 14. | 29 września 2013 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) | Raven Klaasen |  Pablo Cuevas Horacio Zeballos | 6:2, 6:4 |
| Finalista | 9. | 25 stycznia 2014 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Raven Klaasen |  Łukasz Kubot Robert Lindstedt | 3:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 15. | 16 lutego 2014 | Memphis | Twarda (hala) | Raven Klaasen | Bob Bryan Mike Bryan | 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 16. | 19 października 2014 | Sztokholm | Twarda (hala) | Raven Klaasen |  Treat Huey Jack Sock | 6:4, 6:3 |
| Finalista | 10. | 29 sierpnia 2015 | Winston-Salem | Twarda | Scott Lipsky | Dominic Inglot Robert Lindstedt | 2:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 17. | 1 listopada 2015 | Walencja | Twarda (hala) | Scott Lipsky | Feliciano López Maks Mirny | 7:6(4), 6:3 |
| Finalista | 11. | 16 stycznia 2016 | Auckland | Twarda | Scott Lipsky |  Mate Pavić Michael Venus | 5:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 18. | 1 maja 2016 | Estoril | Ceglana | Scott Lipsky | Łukasz Kubot Marcin Matkowski | 6:4, 3:6, 10–8 |
Przypisy
- ↑ Josh Meiseles: Butorac Bids Farewell At US Open. atpworldtour.com, 1 września 2016. [dostęp 2016-12-22]. (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Spain.svg
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flaga Finlandii
Flag of Chinese Taipei for Olympic games.svg
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Butorac MA14 (14) - Copy (14426290105).jpg
Autor: si.robi, Licencja: CC BY-SA 2.0
Butorac MA14 (14) - Copy
Autor: si.robi, Licencja: CC BY-SA 2.0
Butorac MA14 (14) - Copy
Flag of Curaçao.svg
The flag of Curaçao is a blue field with a horizontal yellow stripe slightly below the midline and two white, five-pointed stars in the canton. The geometry and colors are according to the description at Flags of the World.
The flag of Curaçao is a blue field with a horizontal yellow stripe slightly below the midline and two white, five-pointed stars in the canton. The geometry and colors are according to the description at Flags of the World.