Erik Guay
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | Mont-Tremblant Ski Club | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 178 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | 10.12 2000, Val d’Isère | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | 14.12 2002, Val d’Isère | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | 29.11 2003, Lake Louise (2. miejsce – zjazd) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Erik Guay (ur. 5 sierpnia 1981 w Montrealu) – kanadyjski narciarz alpejski, trzykrotny medalista mistrzostw świata oraz zdobywca Małej Kryształowej Kuli Pucharu Świata.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Erik Guay pojawił się 30 listopada 1996 roku w Mont Tremblant, gdzie w zawodach FIS Race w gigancie zajął dziesiąte miejsce. W 1999 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Pra Loup, gdzie jego najlepszym wynikiem było 19. miejsce w gigancie. Jeszcze dwukrotnie startował na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas mistrzostwach świata juniorów w Verbier w 2001 roku, gdzie giganta ukończył na dziewiątej pozycji.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 10 grudnia 2000 roku w Val d’Isère, gdzie nie zakwalifikował się do drugiego przejazdu giganta. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył blisko dwa lata później w tej samej miejscowości, zajmując 28. miejsce w zjeździe. Na podium po raz pierwszy stanął 29 listopada 2003 roku w Lake Louise, zajmując drugie miejsce w tej samej konkurencji. W zawodach tych rozdzielił na podium Austriaka Michaela Walchhofera oraz Antoine'a Dénériaza z Francji. W kolejnych latach jeszcze wielokrotnie stawał na podium, w tym 29 listopada 2008 roku w Garmisch-Partenkirchen odniósł swoje pierwsze zwycięstwo, wygrywając zjazd. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2006/2007, który ukończył na dwunastej pozycji w klasyfikacji generalnej oraz trzeciej w klasyfikacji zjazdu. W klasyfikacji zjazdu trzecie miejsce zajął także w sezonie 2013/2014, a w sezonie 2009/2010 zdobył Małą Kryształową Kulę a zwycięstwo w klasyfikacji supergiganta.
Największy sukces osiągnął w 2011 roku, kiedy na mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen zdobył złoty medal w supergigancie. Wyprzedził tam bezpośrednio Didiera Cuche ze Szwajcarii oraz Włocha Christofa Innerhofera. Podczas rozgrywanych cztery lata później mistrzostw świata w Åre był czwarty w zjeździe. Walkę o podium przegrał tam ze Szwedem Patrikiem Järbynem o 0,02 sekundy. W 2006 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Turynie, zajmując czwarte miejsce w supergigancie. Tym razem w walce o medal lepszy o 0,10 sekundy był Szwajcar Ambrosi Hoffmann. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Vancouver był między innymi piąty w zjeździe i supergigancie. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, zajmując dziesiąte miejsce w zjeździe i nie kończąc rywalizacji w supergigancie.
Jego młodszy brat, Stefan Guay, także został narciarzem.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas zawodów | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
4. | 18 lutego | 2006 | Turyn | Supergigant | 1:30,65 min | +0,43 s | Kjetil André Aamodt |
5. | 15 lutego | 2010 | Vancouver | Zjazd | 1:54,31 min | +0,33 s | Didier Défago |
5. | 19 lutego | 2010 | Vancouver | Supergigant | 1:30,34 min | +0,34 s | Aksel Lund Svindal |
16. | 23 lutego | 2010 | Vancouver | Gigant | 2:37,83 min | +1,80 s | Carlo Janka |
10. | 9 lutego | 2014 | Soczi | Zjazd | 2:06,23 min | +0,81 s | Matthias Mayer |
DSQ | 16 lutego | 2014 | Soczi | Supergigant | 1:18,14 min | - | Kjetil Jansrud |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas zawodów | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
6. | 2 lutego | 2003 | Sankt Moritz | Supergigant | 1:38,80 min | +1,08 s | Stephan Eberharter |
17. | 6 lutego | 2003 | Sankt Moritz | Kombinacja | 3:18,41 min | +5,04 s | Bode Miller |
6 | 8 lutego | 2003 | Sankt Moritz | Zjazd | 1:43,54 min | +1,16 s | Michael Walchhofer |
19. | 29 stycznia | 2005 | Bormio | Supergigant | 1:27,55 min | +2,19 s | Bode Miller |
DNS | 3 lutego | 2005 | Bormio | Kombinacja | 3:19,10 min | - | Benjamin Raich |
22 | 5 lutego | 2005 | Bormio | Zjazd | 1:56,22 min | +2,06 s | Bode Miller |
6. | 6 lutego | 2007 | Åre | Supergigant | 1:14,30 min | +0,65 s | Patrick Staudacher |
4. | 11 lutego | 2007 | Åre | Zjazd | 1:44,68 min | +0,99 s | Aksel Lund Svindal |
19. | 4 lutego | 2009 | Val d’Isère | Supergigant | 1:19,41 min | +2.98 s | Didier Cuche |
DNF | 7 lutego | 2009 | Val d’Isère | Zjazd | 2:07,01 min | - | John Kucera |
DNF | 9 lutego | 2011 | Ga-Pa | Supergigant | 1:38,31 min | - | Christof Innerhofer |
1. | 12 lutego | 2011 | Ga-Pa | Zjazd | 1:58,41 min | - | - |
23. | 6 lutego | 2013 | Schladming | Supergigant | 1:23,96 min | +2,34 s | Ted Ligety |
DSQ1 | 9 lutego | 2013 | Schladming | Zjazd | 2:01,32 min | - | Aksel Lund Svindal |
1. | 9 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Supergigant | 1:25,38 | - | - |
2. | 12 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Zjazd | 1:38,91 | +0,12 | Beat Feuz |
Mistrzostwa świata juniorów
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
48. | 10 marca | 1999 | Pra Loup | Zjazd | 1:08,50 min | +2,47 s | Klaus Kröll |
20. | 11 marca | 1999 | Pra Loup | Supergigant | 1:11,87 min | +1,66 s | Manfred Gstatter |
19. | 13 marca | 1999 | Pra Loup | Gigant | 1:48,10 min | +2,56 s | Christoph Alster |
DNF1 | 14 marca | 1999 | Pra Loup | Slalom | 1:34,96 min | - | Massimiliano Blardone |
33. | 21 lutego | 2000 | Québec | Zjazd | 1:10,77 min | +2,61 s | Thomas Graggaber |
16. | 22 lutego | 2000 | Québec | Supergigant | 1:15,69 min | +1,84 s | Klaus Kröll |
DNS2 | 26 lutego | 2000 | Québec | Gigant | 1:52,09 min | - | Georg Streitberger |
22. | 5 lutego | 2001 | Verbier | Zjazd | 1:30,23 min | +2,87 s | Thomas Graggaber |
14. | 6 lutego | 2001 | Verbier | Supergigant | 1:28,17 min | +2,86 s | Christoph Kornberger |
9. | 8 lutego | 2001 | Verbier | Gigant | 2:08,79 min | +0,75 s | Hannes Reiter |
DNF1 | 9 lutego | 2001 | Verbier | Slalom | 1:25,72 min | - | Stefan Kogler |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 2002/2003: 79.
- sezon 2003/2004: 55.
- sezon 2004/2005: 25.
- sezon 2005/2006: 18.
- sezon 2006/2007: 12.
- sezon 2007/2008: 18.
- sezon 2008/2009: 22.
- sezon 2009/2010: 13.
- sezon 2010/2011: 26.
- sezon 2011/2012: 19.
- sezon 2012/2013: 18.
- sezon 2013/2014: 13.
- sezon 2014/2015: -
- sezon 2015/2016: 26.
- sezon 2016/2017: 16.
Zwycięstwa w zawodach
- Ga-Pa – 24 lutego 2007 (zjazd)
- Kvitfjell – 7 marca 2010 (supergigant)
- Ga-Pa – 11 marca 2010 (supergigant)
- Val Gardena – 21 grudnia 2013 (zjazd)
- Kvitfjell – 1 marca 2014 (zjazd)
Pozostałe miejsca na podium w zawodach
- Lake Louise – 29 listopada 2003 (zjazd) – 2. miejsce
- Beaver Creek – 1 grudnia 2005 (supergigant) – 2. miejsce
- Val Gardena – 16 grudnia 2005 (supergigant) – 2. miejsce
- Val Gardena – 17 grudnia 2005 (zjazd) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 20 stycznia 2007 (zjazd) – 2. miejsce
- Ga-Pa – 23 lutego 2007 (zjazd) – 3. miejsce
- Kvitfjell – 10 marca 2007 (zjazd) – 2. miejsce
- Lenzerheide – 15 marca 2007 (supergigant) – 3. miejsce
- Beaver Creek – 5 grudnia 2008 (zjazd) – 3. miejsce
- Ga-Pa – 10 marca 2010 (zjazd) – 3. miejsce[1]
- Val Gardena – 17 grudnia 2010 (supergigant) – 3. miejsce
- Kvitfjell – 11 marca 2011 (zjazd) – 2. miejsce
- Ga-Pa – 28 stycznia 2012 (zjazd) – 2. miejsce
- Chamonix – 4 lutego 2012 (zjazd) – 3. miejsce
- Val Gardena – 15 grudnia 2012 (zjazd) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 26 stycznia 2013 (zjazd) – 2. miejsce
- Bormio – 29 grudnia 2013 (zjazd) – 3. miejsce
- Sankt Moritz – 16 marca 2016 (zjazd) – 3. miejsce
- Val Gardena – 16 grudnia 2016 (supergigant) – 3. miejsce
- Kvitfjell – 26 lutego 2017 (supergigant) – 3. miejsce
- W sumie (5 zwycięstw, 8 drugich i 12 trzecich miejsc)
Bibliografia
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-16)]. (ang.)
Przypisy
- ↑ ex aequo z Patrickiem Küngiem
Media użyte na tej stronie
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
Autor: Christian Jansky, Licencja: CC BY-SA 3.0
Canadian alpine skier Erik Guay at the bib draw for the Super-G in Hinterstoder (Austria) on 5 February 2011.